3.

20 6 19
                                    

ʙᴏ̈ʟᴜ̈ᴍ şᴀʀᴋısı : ᴘᴏıɴᴛʟᴇss - ʟᴇᴡıs ᴄᴀᴘᴀʟᴅı

...

"İstersen bugün derslerden sonra ya da başka bir zaman -sana kalmış- bir kahve içmeye gidebiliriz." dedi Esila. Her zamanki gibi dalgın olduğumun o da farkına varmıştı. "Cuma günü dersimiz yok ya o gün gidelim mi?" diye cevapladım. "Tamamdır sen nasıl istersen".
Akşam eve vardığımda annem telefonda görüşme yapıyordu. Yüzünde endişeli bir ifade vardı. Telefonu kapatınca ne olduğunu sordum. İş seyahatine çıkma ihtimalinin olduğunu ve bunun 1-2 aydan önce bitip gelemeyeceğini söyledi. En fazla 1-2 haftalığına giderken bu sefer ay demişti ve şaşkınlık içerisindeydim. "Ne zaman gideceksin peki" diye sordum. "Haftaya netleşirmiş" dedi canı sıkkın bir sesle. Çocukken bende annemle gidiyordum ama okula başladıktan sonra beni genelde teyzeme emanet etmeye başladı. Bazen gidip teyzemde kalıyordum bazense o bizde kalıyordu ya da sadece arıyordu. Ama bu sefer yalnız kalmak için adeta dua ediyordum. Normalde annemin iş seyahatlerinden hiç hoşlanmazdım ama sanırım bu sefer yalnız kalmak bana iyi gelecekti çünkü kafam bir kazandan bile daha doluydu.

Yemekten sonra biraz işlediğimiz konulara baktım. Daha bunların vizesi finali hatta stajları bile var diye geçirdim içimden. Kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım. Bir yandan da işlediğimiz konuların tekrarını yapıyordum. Yatmadan önce kısa bir duş alıp saçlarımı kuruturken Esila'ya mesaj atmak istemiştim. Profilinde kendisi vardı ve çok tatlı bir fotoğrafını koymuştu. Sohbete girdim ve "Cuma günü kaçta buluşalım" diye sordum. Aklıma başka hiç bir şey gelmemişti. Kısa bir süre sonra telefonum titredi ve mesajını gördüm. "Cuma günü hep boşuz öğleden sonra 1 nasıl" Tamamdır süper" diyerek cevap verdim. Saçlarım kuruyunca yatağa girdim. Ama pek fazla uyuyabildiğim söylenemezdi. Annemin yurt dışı işleri her seferinde canımı sıkıyor keyfimi kaçırıyordu. Alarmımı kurup yorganı kafama çektim ve uyumaya çalıştım.

Zar zor da olsa sabahı etmiştim. Saçlarımı yapıp eyeliner çektikten sonra hafif bir rimel allık ve rujumu sürdüm. Ardından üstümü giyinip kahvaltı etmek için mutfağa geçtim. Kahvaltımı da ettikten sonra evden çıktım. Amfiye girdiğimde derse 20 dakika kalmasına rağmen kimse gelmemişti bende ortalarda bir yere geçip sıraya kafamı koydum. "Nehir!" Ürkerek başımı kaldırdım. "Sen miydin?" Gelen Esila'ydı. Yanıma geldi. "Kafeteryaya geçecektim gelmek ister misin?" Teklifini kabul ettim ve beraber kafeteryaya indik. Sabahın erken saati olduğu için kendime bir kahve aldım. Esila ise aç olduğunu söyleyerek bir kahve ve sandviç aldı. Köşe bir banka oturup sohbet etmeye başladık. Derslerimiz öğleye kadardı bu yüzden eve daha erken gidip film izleyebilirdim. Şansımıza profesör dersi iptal etmişti ve saat daha 1'e yeni geliyordu. Esila'yla beraber çıkışa yürürken "İstersen seni de bırakabilirim" "Teşekkür ederim güzelim, abim beni almaya geliyormuş başka zamana." İçten içe ağabeyini merak etsem de "Tamamdır canım görüşürüz o zaman" diyerek otoparka doğru yol aldım.

...

𝐀𝐬ı𝐥 𝐨𝐥𝐚𝐲𝐥𝐚𝐫 𝐬̧𝐢𝐦𝐝𝐢 𝐛𝐚𝐬̧𝐥𝐚𝐲𝐚𝐜𝐚𝐤 𝐝𝐢𝐲𝐞𝐛𝐢𝐥𝐢𝐫 𝐦𝐢𝐲𝐢𝐳? 𝐒𝐚𝐧ı𝐫ı𝐦 𝐨̈𝐲𝐥𝐞 𝐡𝐛𝐝𝐡𝐝𝐧𝐝𝐥𝐧𝐝𝐱𝐧. 𝐈̇𝐧𝐚𝐧ı𝐧 𝐛𝐢𝐳𝐥𝐞𝐫 𝐝𝐞 𝐬𝐢𝐳𝐢𝐧 𝐤𝐚𝐝𝐚𝐫 𝐡𝐞𝐲𝐞𝐜𝐚𝐧𝐥ı𝐲ı𝐳.
𝐎𝐲𝐥𝐚𝐫ı 𝐮𝐧𝐮𝐭𝐦𝐚𝐲ı𝐧 𝐚𝐬𝐤𝐥𝐚𝐫𝐫𝐫 🙈❤

𝐁𝐨̈𝐥𝐮̈𝐦 𝐡𝐚𝐤𝐤ı𝐧𝐝𝐚𝐤𝐢 𝐲𝐨𝐫𝐮𝐦 𝐯𝐞 𝐞𝐥𝐞𝐬̧𝐭𝐢𝐫𝐢𝐥𝐞𝐫𝐢𝐧𝐢𝐳?

Sütlaç | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin