Time...life...death

°Chapter 25°

Εγω: Τη ξέρετε;
Παυλος: Που τη βρήκες αυτη τη φωτογραφία πες μου! (φωναξε βουρκωμενος)

Τιναχτικα από τον φόβο μου και του εξήγησα

Παυλος: Αποκλείεται...εγω...ουφ...ε-εχω ψάξει παντού για εκείνη και δεν....έχω βρει τίποτα και τώρα είναι ζωντανή (είπε γρήγορα)

Τον έβλεπα δεν ανέπνεε καλά σαν να επρόκειτο να πάθει κρίση πανικού

Πλησιασα γρήγορα κοντά του και πήρα το θάρρος και τον αγκάλιασα

Εγω: Παύλο (του είπα στον ενικό) ακου την καρδιά μου και αφοσιωσου στον ρυθμό της
Παύλο: Δ...δεν α...αναπνέω καλά
Εγω: Κανε αυτό που σου είπα

Μέχρι που μετά από λίγη ώρα οι αναπνοές του έγιναν από κοφτές ήρεμες και σιγά σιγά τύλιξε και αυτός τα χέρια του γύρω μου για κάποιο λόγω ένιωθα στην αγκαλιά του μια ανεξήγητη ασφάλεια αλλά δεν ξέρω γιατι

Παυλος: Συγγνωμη για αυτό (είπε ενοχικα)
Εγω: Δεν πειράζει τις παθαίνω και εγω

Βγήκε από την αγκαλιά του και με κοίταξε

Παυλος: Αυτη...η Δανάη είναι αδελφή μου
Εγω: Τι; (είπα δίχως να το πιστέψω) α-αδελφη σου; Δηλαδή είσαι ξάδελφος μου ;
Παυλος: Ε; Τι; Είσαι ανιψιά του πατέρα μου;
Εγω: Δεν μπορώ να το πιστέψω πως δεν σε ξέρω τόσα χρόνια
Παυλος: Ναι ούτε εγώ γιατί δεν ήξερα ότι ο θείος μου έχει κόρη νόμιζα μόνο γιο και είμαι σίγουρος για αυτό

Τι είπε;

Εγω: Τι λες πας καλα ; Εδώ είμαι μπροστά σου η κορη του είμαι να (είπα κάπως τσαντισμένα)

Δεν τον άφησα να απαντησει και έφυγα από το γραφείο του ακούγοντας να λέει μόνο

Παυλος: Γεωργία περιμενε

Βγήκα έξω χωρίς να μιλήσω ούτε στα παιδιά και ακουγα μόνο τον Παύλο να τρέχει από πισω μου

Παυλος: Γεωργία ακου με λίγο! (Φωναξε και μου έπιασε το χέρι)
Εγω: Άσε με θέλω εξηγήσεις!
Παυλος: Και εγω άσε με να σε πάω εγώ σπίτι σου (με παρακάλεσε)
Εγω: Καλά πάμε

[...]

Μπήκαμε στο σπίτι και δίχως να βγάλω παπούτσια πήγα στη κουζίνα γιατί και οι δύο εκεί είναι

Εγω: Μπαμπα!
Μπαμπας: Έλα κόρη μου τι κανει ο-
Εγω: Άσε το θέατρο ξέρω ότι είναι ο ανηψιος σου (είπα πολύ απότομα)
Μπαμπας: Πως μου μιλάς έτσι;
Εγώ: Α ναι; Και τι θα μου κάνεις αφού δεν είμαι καν κόρη σου!
Μπαμπάς: Π-πως το ξερεις;
Εγω: Είναι αλήθεια; (είπα με δυσκολία)
Μπαμπάς: Ναι κόρη μου είναι θα στο έλεγα
Εγω: Α ναι; Πότε;