Time...life...death

°Chapter 15°

Ντρινν ντρινν

Εγω: Αχχ (χασμουργηθηκα και τεντωθηκα) μπρο σήκω
Μαριος: Μμ
Εγω: Ρε βόδι σήκω είναι 10 η ώρα
Μαριος: Μμ

καλά Μαριε τώρα θα δεις

πήγα κάτω και πήρα ένα ποτήρι νερό και πήγα ξανά πάνω

πήγα από πάνω του και 1..2..3

Πλατσσ

Μαριος: Αααα μαμα μουυ (φωναξε και έπεσε από το κρεβάτι )
Εγω: ΧΑΧΑΧΑΧ

Ο Μάριος με κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα και σηκωνόταν σιγά σιγά

κυρίες και κυριοι I'm dead

Μαριος: Τρεχα
Εγω: Αααα βοήθεια συγχωριανοιι

Αρχιζα και έτρεχα φωνάζοντας

είχαμε κάνει ήδη το σπίτι 2 γύρους

μέχρι που σταμάτησα στο σαλόνι και δεν τον είδα πουθενά

Μαλλον θα τα παράτησε

ουφ κούραση

ξαφνικά νιώθω δύο μεγάλα χέρια να με αρπάζουν από τη μέση και να με πετάνε στον καναπέ

Μαριος: τώρα θα δεις

είπε και άρχισε να με γαργαλάει

Εγω: χαχαχαχ σταματα χαχαχ σε χαχαχ παρακαλώ χαχαχ
Μαριος: Πες τις μαγικές λέξεις
Εγω: Χαχαχ είσαι ο καλύτερος αδελφός του κόσμου και θα σου κάνω ότι χάρη θες (είπα γελώντας)

Και σταμάτησε ευτυχώς

Αχ καλέ λαχανιασα

*ήχος μηνύματος*

Ανοιξα το κινητό και είδα ότι είναι από την ομαδική

τοπ 8❤️

Αχιλλέας:
Παιδες θα βρεθούμε σήμερα για το γνωστό θέμα;

Αρης:
ναι ξέρω γω

Δημήτρης:
Οκ αλλά σπίτι μου δεν γίνεται γιατί οι γονείς έχουν ρεπό

Εγω:
Ωραια ελατε στις 7 στο δικό μου

Γιαννης:
που μένεις είπαμε Γεωργία;

Ζωη:
Στην οδό ***

Γιάννης:
ευχαριστωω