Almak istemedi Süsen ama annesi gözüne bakıyordu.Zorla aldı ve içine baktı.Üç tane evrak vardı içinde sesli bir biçimde okudu.
Süsen:Anne beni neden hiç şaşırtmıyorsun,hayatımda hayal kırıklığından başka bir yerin yok anladın mı beni?
Ömer:Sevgilim, o ne?
Süsen:Söyleyeyim sevgilim.İlk kağıt evlatlıktan ret edilme davasının onay kağıdı.İkincisi hiçbir maddi hak iddia etmemem için "Maddi Haklar Davası"da açmışlar.Üçüncüsü evin ve arabanın tapusunu Ayşe'ye devretmem için getirdikleri kağıt.
Ömer:Sizi Süsen anlatırdı ne kadar kötü olduğunuzu lakin bunu hiç beklemezdim.Yazıklar olsun.Sakın dışarıda kendinize "Ben anneyim."demeyin.
Süreyya:Sen karışma.Hadi sende Süsen imzala gideceğiz işimiz var.
Ömer:İmzalayacak mısın?
Süsen:Ömer ben gurursuz muyum?
Bir çırpıda üçünü de imzaladı.
Süsen:Bu kağıtlar falan değil de sana anne dediğim güne yazıklar olsun.Allah belanı versin.Ayşe,sende beni bekle iyileşince senin ipini ben çekeceğim.Şimdi defolun gidin.Son bir şey daha söyleyeyim.Ayşe'ye sizin bana yaşattırdıklarınızın bin mislini yaşatacağım.
Süreyya:Okey.Elinden geleni ardına koyma.Çav Bella.
Ve odadan çıktılar.Ömer'de diğerlerini odadan çıkardı.Odada sadece Süsen ve Ömer vardı.Bir de üç gün sonra evlenecek olmanın buruk mutluluğu.
Süsen:Ben kime ne yaptım Ömer?
Diyip ağlamaya başladı.
Ömer:Sevgilim sen kime ne yapabilirsin ki?Senin melek gibi bir kalbin var.
Süsen:O zaman niye kimse beni sevmiyor?
Ömer:İşte tam da bu yüzden çok iyi kalpli olduğun için.Ayrıca ben seni müstakbel kocan olarak şu hayattaki her şeyden çok seviyorum yetmez mi?Bence yeter çünkü gözlerin öyle söylüyor.
Süsen:Yetersin ama bir söz ver bana.
Ömer:Ne sözü?
Süsen:Ne yaparsam yapayım beni asla terk edip gitme.
Ömer:Söz veriyorum.
Süsen:Ömer,ben şimdi yürüyemiyorum ya.Sen beni yine sevecek misin?
Ömer:Tabii ki de evet.Ben seni her şeye herkese rağmen hep seveceğim.
O sırada telefon çaldı.Bilinmeyen bir numara Ömer'i arıyordu.
Ömer:Alo?
Ömer:Ne gerçekten mi?
