8. Bölüm

627 58 78
                                    

Felix denen piçle iki saatir burada takılıyordum.
Daha doğrusu kütüphanenin içine ediyordum. Bütün kitapları ona fırlatıyordum. Beni bu yerde kilitli tuttamazdı. Onun anasını ağlatırdım.

"Burası babanın okulu değil mi?" Diye sordum öfkeyle. Olumsuz anlamda kafasını salladı.
"Hayır benim okulum. Okulumdaki eşyalara zarar vermezsin!" Dediği zaman elime aldığım sandalyeyi var gücümle ona fırlattım.

"Manyak mısın? Kafama geliyordu."
Umursamaz bir şekilde omzumu silktim.

"O zaman kapıyı aç!"
"Sen ne kadar kaba birisin. Koskoca Felix garciayla baş başa bir yerde kalıyorsun. Keyfini çıkar."

Okyanusu aradım telefonunu hemen açmıştı.
"Okyanus iyi misin?"
"Evet iyiyim sen nerdesin?"
"Kütüphanedeyim bu gerizekalı herif beni buraya kilitledi."
"Hemen geliyorum."

Okyanusu beklemeye başladım. Felix denen yaratık kollarını göğsünde birleştirip bana baktı.

"Kardeşin gelmeyecek. Bütün gün benimlesin."

"Bak bunun düşüncesi çok kötü. Sana beş saniye dayanmıyorum."

Başka birini arayacakken telefonumu elimden aldı.

"Telefonumu ver!" Diye bağırdım.
Beni umursamadı. Ona doğru yürüyüp telefonumu almaya çalıştım.

"Senin amacın ne?"
Safir mavisi gözleri yerdeki kitapları buldu.
"Bunları toplarsan iyi edersin!"
Bu salak burayı dağıtmama takmıştı. Söylediği şeyi tabikii yapmadım. Ben dağıtmayı severdim toplamayı sevmezdim.

Hiç konuşmadan zamanın geçmesini bekledim.
"Ruh hastası!"
"Sende normal değilsin. Normal bir insan olsaydın benimle uğraşmazdın."

Ona küfür ettiğim için kendince bana ceza veriyordu. Oruspu çocuğu!

Bu kendini ne sanıyordu?
Ben bunu çiğ çiğ yerdim. Ne kadar kirli işlere girdiğimi bilmiyordu. Ben sokak kızıydım.

"Kardeşime bulaşmasaydın seninle işim olmazdı."
"Kardeşini çok masum görüyorsun ama değil. Okulda yatmadığı erkek kalmamış."

Öfekli bir şekilde ona döndüm. Her cümlesi beni çileden çıkarmıştı. Kardeşim hakkında nasıl böyle çirkin bir yorum yapabilirdi?

"Kardeşim hakkında düzgün konuş. O dilini keserim! Bak yemin ederim gerçekten bunu yaparım. Sen benim sabıkalı olduğumu biliyor musun?"

"Evet uyuşturucu işine girmişsin.
Adam bıçaklamadan bir kaç ay hapishanede yatmışsın sonra anneciğin seni kurtarmış."

"O zaman ne kaşınıyorsun? Belalı bir tip olduğumu görmüyor musun?"
"Görüyorum. Seni bu okula ben aldım. Neden biliyor musun? İlgimi çektin. Sol kaşına yaptığın pirsing gözüme çok havalı geldi. Kolundaki cesur dövmeleri söylemiyorum bile. Tam istediğim bir öğrencisin."

Bu salak kafayı yemişti başka açıklaması yoktu. Okyanus gelmemişti.

Bende boş boş oturacağıma kitabımı okudum.
Kitabım bitirmek üzereydim ve ben kendimi çok aç hissediyordum.
Gözüm şuan hiçbir şeyi görmüyordu.

"Lan aç şu kapıyı! Karnım aç."
"Sevmediğim insanlara yemek ısmarlamıyorum."

Ada sakin ol. Derin derin nefes al. Bu köpeği öldürerek eğitim hayatına son verme.

"Açlığa gelemem. Bütün gün beni çekmek zorunda kalırsın. Ben senin ağzına sıçarım. Küfür edip dururum."

"Umrumda değil."
"Ananı sikeyim! Oruspu çocuğu. Amına koyayım. Lan ölürsün inşallah!"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 10 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

EZİK KIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin