7. Bölüm ; Ateş Çıkmazı

1.8K 77 12
                                    



Şarkılar ; ırmak arıcı, mevzum derin
Kerim araz, toparlanmam lazım
Mabel matiz, fırtınadayım

„o, kız çocuğun cesaret aldığı ama, cesaret edemediği tarafı." 🌑

" 🌑

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


***

Asi bir kaç saniye dona kalmış bir şekilde karşısındaki oğlanın gözlerine baktı. Acıdan dolmuş gözlerinde ateşten en ufak bir parça aradı bulsaydı eğer belki de içine su serpilirdi ama sanki Alaz onu öptüğünde çocuğun bedenindeki bütün ateş kendisine geçmiş gibi karaydı gözleri kızın. Bu sebeple gerildi ve başını oğlanın alnının ortasına geçirip hem temaslarını kesti hem de çocuğun yörüngesinden çıktı.

"Ne yaptığını sanıyorsun lan sen?..." dedi hınçla bağırarak, Alaz inleyerek geri geçilmiş eli burnunda şaşkınca kıza bakıyordu. Öptüyse, alacağı karşılığa da hazır olmak durumundaydı ama Alaz o kadar boşlukta kalmıştı ki Asi'nin atacağı kafayı hesaba katamamıştı. "...hayvan herif!" Diyerek elini kaldırıp tokat atmak istedi ama Alaz kolay bir manevrayla kızın elini tutarak çevirdi ve bedenine yaslayarak kilitledi kızı.

Asi'nin sırtı Alaz'ın göğsüne yaslı, Alaz'ın kolları küçük kızı kucağına hapsetmiş ve kulağına eğilmişti.

"Sakin ol Asi kız..." dedi hızlı konuşmaya gayret göstererek. Kollarında çırpınan beden kendisini fazlasıyla zorluyordu. "...sadece öptüm. İlk defa öpmedim." Diye saçma ama sesinde eğlenir bir tonla konuşunca iyice harladı Asi'nin ateşini.

"Lan!" Diye bağırdı Asi, Alaz'ın kolundan kurtulmak yerine yeniden bir darbeyle adamın karnına dirseğini geçirdi ve uzun ince parmaklarını adamın acı bile çekmesine izin vermeden boğazına dolayıp duvara yaslandı. Soğuk parmakları, gözlerindeki ateşe rağmen zarif bir şekilde tutuyor istese oğlan o dakika kurtulabilirdi elinden ama o da istememişti anlaşılan.

"Aklını söker alırım lan senin..." dedi tıslayarak kız ama Alaz, duvarın dibinde kızı baştan aşağı süzerken aklından geçenler kalbini söküp almamasıydı. Öyle güçlü, öyle kendinden emindi kız boğazına sarılı eller korkudan önce kızın aurasını göz önüne sermişti Alaz için. "...kimseye benzemem ben Alaz oğlan."

"Menemen mi yesek Asi kız?" Diyen Alaz ise gayet rahat ve gevşekti. Şu durumda aklına menemenin nasıl geldiğini bile bilmiyordu ama kızın dudaklarına inan bakışları biraz daha orada oyalanırsa, boğazındaki eller sıklaşsada Asi onun her nefesini kestiğinde Alaz da kızın nefesini kesmeyi düşünebilirdi. Düşündü de.

"Alaz, hayvan herifin tekisin oğlum." Dedi Asi, bütün siniri tuzla buz olmuş gibiydi. Asi için bu kadar kolaydı Alaz'a kapılmak aslında. Elbetteki bunu Alaz'a belli etmiyordu ama gözleri hala delercesine bakıyor, kaşları çatık çenesi havadaydı. Alaz'ın başı bu sebeple hafifçe sola doğru düşmüştü.

Sokak KapanıWhere stories live. Discover now