Sokak Kapanı

13 ; Rüya'dan uyanış

Keyifli okumalarr!

Bölüm şarkısı ; buray, seni sevmiyorum artık..

🖤

Düşünceler, hatıralar ve arzular...

❤️

Anılar...

İnsan hafızası ne kadar da garip derdi asi hep, elinde tuttuğu kutuya bakarken. Bir beyin hafıza, bunca şeyi en küçük ayrıntısından nasıl hatırlar derdi.. cevap basitti, düşündüğü aklına gelen şey hiçbir zaman bir ağaç, bir nesne olmamıştı ki ; düşüğündüğü şey her zaman için ona çıkan yolların izleri olmuştu.

"O ne asi?.." diyen Çağla'nın sesini işittiğinde ne zaman dolduğunu bile bilmediği gözlerini kaldırdı bütün hayatını yatırdığı kutudan.

Çağla ve Asi, Asi'nin evindeydi Çağla'nın sıklaşan atakları ve evde olup biten dinmek bilmeyen kaoslardan dolayı nefes alacak bir yer olarak burayı seçmişti. Zaten Asi'de nefes almak istiyordu. Onun için Soysalan malikanesinden direkt buraya gelmişlerdi. Alaz mı?..

"Asi! bunun altı kazınıyor bi şeyler oluyor buna!"

Asi başını sağa sola salladı. "Çağla kutuyu kaldırır mısın? Sonra açıklayacağım, söz." Çağla'da ikizine söylene söylene kızı onaylamış kutuyu almış Asi'nin odasına gitmişti.

"Hayır, bir menemeni yapmak ne kadar zor olabilir? Naptın çekil bakayım." Dedi asi, bilmiş bir tavırla kalçasıyla hafifçe oğlanı itmiş sonra da tahta kaşığı eline almıştı. Oğlanın kızın savrulan saçlarına bakışı, içinin gidişini görmek ise sanki Asi'ye dünyaları verecekti. Ama görmek istemiyor, belkide olmaz bir ihtimale tutunmaktan korkuyordu.

"Çok mu biliyorsun sen? Bakıyım nasıl biliyosun.." diyerek kızın arkasına geçti Alaz, önce çenesini kızın omzuna yasladı burnuna dolan kokuyla derin bir iç çekti arzular... alaz soysalan asi'nin kokusunu bile arzulayacak kadar çılgınca bir aşkın içindeymiş gibiydi. Gibisi de fazlaydı öyleydi.

Dayanamadı, usulca kızın beline ellerini doladı.

"E dibine tutturmuşsun Alaz, bir menemeni bile yapamadın ya." Söylenen asi, küt küt atan kalbinin sesi duyulmasın diye elinden geleni yapıyordu adeta..

"Bir şey olmaz, hem azıcık yanmış.." diyerek kızın boynuna sokuldu ve oraya burnunu sürttüğünde asi gözlerini kısa süreli kapatmak zorunda kalmıştı. Zevkten değildi, içi gidiştendi.

"Altını kıssaydın ya.." dedi asi sesinin titrememesi için kendiyle savaşsa da kısılmasına engel olamamıştı bu da Alaz'ın keyfini yerine getirmiş küçük bir gülüş kaçmıştı dudaklarından eşzamanlı belini saran elleri sıklaşmış ıslak dudaklarını kızın tam şah damarının üstüne bastırmıştı. Dudakları arasında atan nabız normal seyrinde değildi, bunun için doktor olmaya, bilgisinin olmasına gerek yoktu aşk'ı bilen tanıyan herkes bilirdi bu nabızın freni patlamış kamyon misali attığını.

Alaz derin bir nefes verdi,

"Bilmem bakmadım," dedi alaz neyden bahsettiğini bile bilmeden, daha önemli işleri vardı. Asi ise gülmemek için dudaklarını ısırıyor, yanaklarının içini kemiriyordu.

"Asii, kapıda biri seni bekliyor." Çağla'nın sesi adeta Alaz ve Asi'nin arasına kocaman bir set çekince asi hızlıca dirseğiyle Alaz'a vurdu ve gelen inleme sesi hiç şaşırtmadı. "Geldim."

"Hass.." asinin bakışıyla eli karnında yüzünü buruşturmuş Alaz'ın yüz ifadesi hızla değişti kızı baştan aşağı süzdü. "Hasta oldum.."