Şarkılar ; murat dalkılıç, yalan dünya Amo, inanırım. Esin İris kötü kötü şeyler, Nahide Babaslı, söz verdim
„İlla ki gidersin, herkes gider."🌑
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Aynen Asi kız, on üç anahtarı ver bana." Dedi Alaz, lavabonun altında boğuk çıkan sesiyle. Kombilerinin bozulmasının üzerinden günler geçtiğinden bulaşıkları yıkayan Asi birden ısınan suyun kaynarlığıyla çığlık atmıştı. Elini çekerken de lavaboya sertçe vurmuş, musluk başının kopmasına sebep olmuştu. Tüm bunlar olurken içeride duvarı açık yeşilin renginin bulunduğu boyayı duvara bocalayan Alaz, mutfaktan bir çığlık daha gelmesiyle sonunda pes edip mutfağa koşmuştu. Kızı sular içinde patlamış bir lavabo borusuyla bulunca şaşkınlıktan konuşamamıştı.
Öyle ki bu işlerde becerikli olan taraf hep Alaz olmuştu. Kız eline aldığı tornavidayı fazla kuvvet uygulayarak bastırınca ortaya bunun çıkmasını garipsemiyordu oğlan. Kızın bu konularda elinin ayarı yoktu hep fazla güç kullanmayı öğretmişti ona, kullanılacak alet edevatlar bir köşede durabilirdi elbetteki kendisi bunları hallederdi. Ama kızın da bu şekilde işleri arap saçına çevireceğini düşünmemişti
"Ya Alaz..." dedi kız pes etmeden. "...bak sana diyorum ki, ben patlatmadım daha tornavidayı yaklaştırmamıştım bile!" Diye açıklama yapmaya devam etti sadece belinden dışarısı gözüken oğlana karşı bir yandan da istediği anahtarı ona uzattı.
"Tüh..." dedi Alaz, kısa bir süre başını çıkarıp kıza baktı. "...kendi kendine iflas etti Asi bu boru da." Dediğinde kız hınçla oğlana baktı ama baştan aşağı süzünce yanaklarının kızarmaya başladığını hissediyordu. Oğlan, üzerine giydiği siyah sıfır kollu kapüşonlu tişörtü ve yine siyah dizlerinin üzerinde biten kısa bir şort giymişti. Siyahlar içinde Asi'nin yaptığı sakarlık yüzünden ıslanan saçları, üzerindeki yarısı ıslanmış tişörtüyle ve tamamiyle ortaya serilmiş belirgin kol kaslarıyla fazlasıyla çekiciydi. Asi'nin nabzının hızlandığını bilmemeniz saçma olurdu çünkü kız, utanmasa oturacak sandalyeye elini yanağına yaslayacak ve oğlanı öylece izlemeye devam edecekti.
Işıl ışıl gözlerini sonunda kendisinden çekip lavabonun altına dönünce başını iki yana salladı ve şeytanlarından kurtulmaya çalıştı. Sıcak basmaya başlamıştı. Oysaki, evi boyadıkları için fazla eşyası olmasa da dışarı çıkardıkları eşyaları ve kapısı ardına kadar açık bir dört duvarları vardı. Ama yine de dar gelmişti kıza. Göğüs kafesinin kemiklerinin birbirine girdiğini hissediyordu. Nefes almalıydı.
"İyi..." dedi sesini güçlü ve sinirli çıkarmaya çalışmıştı ama aksine cılız çıkmıştı. "...ben salona gidiyorum. Sen devam edersin, nasıl olsa söylenip duruyorsun."
