3.BÖLÜM

139 24 15
                                    

Eve geldiğim gibi hemen odama çekilmiştim. Gerizekalı bu kasabada beni nasıl bulmuştu? Ondan kaçtığım falan yoktu sadece kendimi ispatlamak için buraya gelmiştim fakat Aki'nin buraya geldiğimden haberi yoktu. Veya ben öyle sanıyordum bilmiyorum. Kafam çok karışıktı.

Yatakta uzanıp düşüncelere dalmışken telefonuma bildirim düşmüştü.

Rüzgar Kırıcılar  💪💪💪💪💪
Suo, Tsugeura, Kiryu, Sugishita,
Yuto, Kaji, Nirei, Enomoto, Siz


Tsugeura
Bakin galerimde ne buldummm

TsugeuraBakin galerimde ne buldummm

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Suo
LAJAŞANALSJAKA çok iyi
çıkmışız

Nirei
Çok tatlıı 🥺🥺

Kiryu
Sakura 🍅e donecek

Kaji
Okuyo şuan mesajları zaten

Tsugeura
PUAHHAHAHAHAHAHAH

UYURKEN FOPRAGIMIMI
ÇEJTİM SEN

LAN SUO
SEN NASIL İZİN VERDİN AMK

Suo
Sadece ani olsun istemistim
👉👈

Sugishita
Telefonu siktinix amk
deminden beri bildirim geliyo

Yuto
Harbi

Kiryu
Grubu sessize alin o zaman

Tsuge sil o fotoğrafı

Tsugeura
BEN O FOTOGRAFİ SEN
UYANMADAN CEKMEJ
İXİN NE KADAR UFRASTİM BİLİYO MUSUN

Hayatta silmem

LAN SİL

Tsugeura
Hayir (yankili)

Kiryu
Coktan ss aldim buarada


Özel hayat gizliliği
sebebiyle mapuslarda
çürütecem seni @Tsugeura

Enomoto
Noluyorrrr lan

Gruptan çıkıp telefonu kapattım. " Şerefsiz birde uyurken çekiyor. Yemiyor tabi uyanıkken çekmek. Gördüğüm yerde dayak manyağı yapacağımı biliyor çünkü." Salona geçene kadar homurdana homurdana konuştum. Kendimi televizyonun karşısında ki kanepeye bıraktıktan sonra boş boş siyah ekranla bakışmaya başladım. Kafede ki geçen olayın üstünden 2 saat geçmişti fakat benim hâla aklımı kurcalıyordu.

Kapının çalmasıyla irkilip yerimden kalktım. " Burada Furin'den ve Kotoha'dan başka kimse tanımıyordu ki beni?" Bir anda aklıma Aki düşmüştü. Eğer bu kasabada olduğumu biliyorsa evimide biliyordu büyük ihtimalle. Eğer oysa, o çaldığı kapıyı götüne sokardım.

Kapının deliğinden baktığım zaman Umemiya-san'ı görmemle hem rahatlamış hem de şaşırmıştım.

Kapıyı açtım.

Umemiya-san'a uzun süre bakmış olmalıyım ki. " İçeri davet etmeyecek misin? " Sesi alaycıldı. Hemen kapının önünden çekilip evi gösterdim. " Pardon Umemiya-san, dalmışım buyrun. " Gülerek içeri girince onu salona doğru yönlendirdim. " Ne için gelmiştiniz? " Az buçuk nedenini anlamıştım fakat yinede sordum. " Neden, sadece evine gelmek isteyemez miyim? "

" Yok o anlamda demedim. " Ensemi kaşıyarak konuşmaya devam ettim. " Yani birşey oldu sandım o yüzden. "

" O kimdi? " Pat diye aniden sorduğu soruyla kala kalmıştım. Bu kafede de dediğim gibi kendi şahsi meselemdi, Furin'i ilgilendirecek bir durum yoktu ortada. " Kafede de dediğim gibi Umemiya-san şahsi meselem Furin'i ilgilendirmez. "

" Buraya Furin'in bir üyesi olarak gelmedim zaten. Abin olarak geldim. Dedikleriyle utanmıştım. Kafamı başka tarafa çevirdim. " Büyütülecek bir şey değil aslında, merak etmeyin. " Bana ciddi misin sen bakışları atıyordu. " Sakura, çocuğun üstüne durduk yere fırladın! " Hayretle, dedikleriyle sinirlenmiştim. Durduk yere mi?

Durduk yere mi? Nasıl baktığımı bilmiyordum fakat anında hayret dolu ifadesi değişmiş onun yerine anlayışla bakmaya başlamıştı. " Yüzünden dahi belli çocuk birşey yapmış işte sana. "

" Bunu inkâr etmedim ki zaten. Büyütülecek bir mevzu olmadığını belirttim sadece. " Umemiya-san ağzında birşeyler gevelesede ne dediğini tam anlamıyla anlamamıştım.

Yazarınız'dan

" Keslinlikle öyledir. " Umemiya-san'ın ağzının içinde gevelediklerinden Sakura hiçbir şey anlamamıştı.

Umemiya-san Sakura'yı bu denli sinirli yapan o çocukla arasındaki olayı çok merak ediyordu. Evet belki tanışalı 2 hafta falan olmuştur fakat yinede o Togame ile " Konuşmasından" ( yani dövüşmelerinden bahsediyor) çok etkilenmişti. İlk gün ise Kotoha'yı kurtardığını diğerleri bildiğini bilmesede Umemiya-san herşeyin farkındaydı. Sakura'nın ne kadar güvenilir birisi olduğunuda Kotoha'yı kurtardığı ve Choji ve ekibinin etrafını sardığı vakit hemen yanında bittiğinde anlamıştı.

Ve bu çocuğa yardım etmek istiyordu.

Sakura ise Umemiya-san'ın neden bu kadar direttiğini anlamıyordu. Fakat buaraya kadar gelmişti, anlatmazsa ayıp olurdu. " Neyse o zaman, madem bu kadar gelmişsiniz anlatayım. Kahve içer misiniz? "

" Olur. Sade içiyorum. " Sakura müsade isteyerek mutfağa kahve yapmaya gittiğinde Umemiya salonu incelemeye başlamıştı.

Sakura elinde iki kahveyle salona giriş yaptığı zaman incelemeyi bırakmıştı. " Buyrun. " Sakura Umemiya-san'a sade kahveyi verdikten sonra kendi yerine geçti ve derin bir soluk alarak anlatmaya başladı.

" Aki'yle orta 1 de aynı sınıfa denk düşerek tanışmıştık. Saçlarımdan ve gözlerimden dolayı benimle hep dalga geçerdi ilk başlarda fakat bu o kadar kafama takacağım kadar büyük bir seviyede değildi. Orta 2 de ise herkesi bana düşman etmeye başlamıştı herkes laf atıyordu, yalnız kalmıştım yani. Buda umrumda değildi, ben kendime yeterim kafasıyla umursamadım kimseyi. Fakat lafları çok koyuyordu. Orta 2 de yalnızlaşmaya başlamış daha çok içine kapanık biri haline gelmiştim. Orta 3 te ise şiddete başvurmaya başlamışlardı. O zamanlar dövüşle ilgili pek birşey bilmediğim için çoğu zaman dayak yerdim. Gerizekalı 10 kişi üstüme yığıp kendi kenarda keyif çatıyordu."

Sakura anlık durakladığı zaman tekrardan devam etti. " Fakat bir gün hiç beklemeyeceğim bir şey yaptı... "

Wind Breaker Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin