" Af mı bekliyorsun? " Kafasını iki yana salladı. " Sadece cidden bu durumdan haberim olmadığını bilmeni istiyorum. "
" Seninle bir ilgisi yoksa sen neden özür diliyorsun? "
" Özür dilemem gerekiyormuş gibi hissettim sadece. "
" İyi, dilediysen özrünü çık. " Yanıma yaklaştı. " İnanmıyor musun? "
" İnanıyorum niye inanmayayım. Hem yalan söylesende umrumda değil, zaten bunun için yalan söyleyecek bir tipe benzemiyorsun. "
Hadi siktir git artık!
" O zaman neden bana hâla düşmanın gibi davranıyorsun?! "
" Düşmanım gibi mi davranıyorum? "
" Emin ol düşmanım olsan şuan benimle konuşuyor olamazdın. " Tekrar o alaycı tavrına dönüp sırıttı.
" Othello-kun cidden bu kendinden emin hallerine bayılıyorum! " Onu tersleyecekken kapı çalmıştı. " Birini mi bekliyordun? " Kafamı iki yanan sallayıp kapıyı açmaya gittim.
" Selam Sakura. " Gelen Suo'ydu.
" Birşey mi oldu? "
" Yok öylesine geldim, tabi sakıncası yoksa? "
" Yok normalde çok gelmezsin diye şaşırdım, buyur geç. " Onu içeri davet ettiğimde Togame'yi salonda gördüğünde şaşırmıştı. " Galiba buaralar Togame ile iyi anlaşıyorsunuz. " Koltuklara kurulmuştuk.
" Alakası yok! "
" Nasıl alakası yok gayet de Othello-kun'umla iyi anlaşıyoruz. " Suo kıkırdadığında yine sinirlenmeye başlamıştım.
" Sen kalkmıyor muydun artık Togame?"
" Yok " Artık gerim gerim geriliyordum.
" Şaka yaptım Othello-kun! Zaten konuşmamız bitmişti. "
Togame'yi evine postaladıktan sonra içecek çerez falan alıp salona geçtim.
" Cidden önemli birşey yok değil mi? " Şüpheyle ona baktığımda derin bir nefes verdi. " Cidden çok şüpheci ve güvensizsin Sakura. "
Birşey demeden kafamı çevirdim ve kolamdan bir yudum aldım.
" Togame galiba buaralar evine çok gelip gidiyor."
" Sadece iki kere geldi! "
" Sakura " Birden durduk yere adımla seslenince gerildim. " Efendim? "
" Eğer seni rahatsız ediyorsa açık açık söyleyebilirsin. " Neden bunu bu kadar abartmaya başladı ki bu? Tamam Togame ile aramızın çokta iyi olduğunu söyleyemem fakat o kadar da birbirimize düşman kesilmemiştik yani.
" Sence o beni rahatsız edebilir mi? " Yumruğumu gösterdiğimde güldü.
" Olsun yinede söyleyeyim dedim " Yanıma yaklaştığında devam etti. " Ne de olsa diğer türlü bizim yardımımızı istemezsin değil mi? " Ne demekti lan bu şimdi?
" Ne demeye çalışıyorsun? "
" Hiç, sadece her durumu kendin üstesinden gelmeye çalıştığın için küçük bir hatırlatma yaptım. " Tekrar yerine kurulduğunda kolasından bir yudum alıp gülümsedi.
" Şuana kadar üstesinden gelemediğim bir durum olmadı. " Birden ciddileşti.
" Fakat bu olmayacağı anlamına gelmiyor değil mi? Cidden bir insanoğlunun herşeye gücünün yeteceğini mi sanıyorsun, nesin sen tanrı mı?! "
" Kapat konuyu. "
" Neden, diyecek bir lafın mı yok yoksa? "
Neden birden bire böyle oldu?
" Suo derdin ne? " Kanepenin kenarını sıkmaya başladığımda bakışları oraya kaydı. "Derdim seni çözmek. "
" Yeterince basit değil miyim zaten? " Tam birşey diyecekken lafını kestim. "Gerçi doğru hepinizin gözünde bir ucubeden başkası değilimdir, hepinize göre farklıyım ne de olsa. "
" Onu kastetmediğimi biliyorsundur umarım. Demek istediğim hiçbir şeyini bizimle paylaşmıyorsun, sanki kapalı bir kutu gibisin. "
" Bunların hiçbiri seni ilgilendirmiyor. "
" Hayır, aksine arkadaşım olduğun için ilgilendirir. " Kanepenin kenarını sıkmaktan elim bembeyaz olmuştu.
" Lavaboya gidiyorum. " Ayaklandığım zaman birşey söyleyecekmiş gibi ağzını araladı fakat ben ondan önce davranıp hızlı adımlarla lavaboya girdim.
Aynada kendime bakıp yüzüme su tutuyordum.
Cidden hepsi benim hakkımda böyle mi düşünüyor?
Onlarla uyum sağlayamıyor muyum?
Sıkıcı mı geliyorum onlara?
Yük müyüm onlara yoksa?
Aki haklı mıydı?
Durmadan yüzüme su çarpıyordum.
" Sakura! " Birden biri omuzlarımdan tutup çektiğinde kendime geldim.
" Niye geldin? "
" Uzun süre gelmeyince kontrol etmek istedim. "
" Tamam iyiyim çekil. " Tam çıkacakken önümü kesti ve birden sarıldı.
" Özür dilerim. " Bu hiçte Suo'nun yapacağı birşey değildi.
" Neden özür diliyorsun? "
" Az önce aklından binbir türlü şey geçti değil mi? " Sorduğu soruyla kasıldım. Farketmiş olmalı ki daha çok sarıldı.
" Özür dilerim, cidden senin sandığın gibi değildi. Sadece herşeyi içine atmanın gerek olmadığını, bizimle paylaşabileceğini, her durumun üstünden kendinin gelemeyeceğini anlatmaya çalışıyordum. "
Sadece sessiz kaldım.
" Sakura, iyisin değil mi? " Sarılmayı bırakıp omuzlarımdan tuttuğunda kafamı salladım.
Gülümsedi.
" Hadi film izleyelim o zaman. "
________________
Suo'dan
Sakura uyuya kaldığında onu izlemeye başladım. Bugün galiba çok fazla üstüne gitmiştim. Cidden neden durduk yere bu konuyu açmıştım ki?
Umarım gerçekten iyisindir Sakura.
