" Hadi ama Sakuraaa gelmeyecek misin cidden?" Gelmeyeceğim diyorum ya deminden beri, bu herif beni neresiyle dinliyordu?
" Deminden beri ne diyorum ben burada Tsugeura?!" Ne ara bu kadar yakın olmuştum ki ben Furin ile? Ne ara beni bu kadar benimsemişlerdi?
" Sakura sorun ne?" Nirei'nin endişeli sesini duymamla yüzümün kızardığını hissedebiliyordum.
" Bu kadar endişelenmenizi gerektirecek birşey yok, sadece biraz kafa dinlemek istiyorum o kadar." Grupça Kotoha'nın kafesine gidecektik fakat ben gelmek istemiyordum. Sadece... Garip hissediyordum işte.
" Neden gelmiyorsun?" Bu soru Suo'dan gelmişti. " Dedim ya, sadece biraz kafa dinlemek istiyorum o kadar."
" Cidden yalan söylemekte berbatsın." Sinirle kafamı kaldırıp Suo'ya baktım. " Yalan falan söylemiyorum! Hem neden bu kadar ısrar ettiniz ki cidden? Gidin işte." Bu kadar ısrarcı olmak zorundalar mıydı?
Aniden sınıfın kapısında Umemiya-san ve hemen onun arkasında bulunan Hiragi-san belirmişti. " Sorun nedir beyler?" Evet Umemiya-san'ında olaya karışması tam oldu işte.
Umursamazca sıradan kalkıp sınıftan çıkmak için kapıya doğru yöneldim. " Ortada sorun yok Umemiya-san. Yanlış yorumlamışsınız." Tam sınıftan çıkacakken Hiragi-san'ın elini omzuma koymasıyla sinirlenmiştim. Ne diye herkes bu kadar uzattı!
" O-ortada sorun yok Umemiya-san. Sadece Kotoha'nın kafesine gidecektik." Bunu duymasıyla sevinçle şakıdı. " O zaman bizde geliyoruz." Hiragi-san'a yönelik konuşmasıyla Hiragi-san sadece omuz silkmişti. Omzumu Hiragi-san'dan kurtarınca Hiragi-san'ın bakışları bana döndü.
" Benim birkaç işim var siz gidin." Arkamı dönüp merdivenlerden inmeye başladım. Buaralar kafam çok dağınıktı. Hiçbir şey yapasım yoktu, sadece eve gidip uyumak istiyordum.
Yolda bir grup benimle büyük ihtimalle yaşıt olan serserinin bir çocuğa zorbalık yaptığını görünce zaten var olan sinirim 2 katına çıkmıştı. Öndeki çocuk tam yerdekine tekme atacakken omzundan tutmuştum. Bana doğru dönmesiyle yüzünde alay dolu bir ifade oluşmuştu. " Ne o, kahramancılık oynamaya mı geldin?" Alay kokan sesini duymamla midem bulanmıştı. Hele o sarı dişleri... İğrençti.
" Çocuğu sal ve siktir git." Bu dediğimle hepsinden bir kahkaha yükselmişti.
" Ya yapmazsam?" Cevabını sözlerle değil yumruğumla vermiştim.
Bu sayede ise kavgayı başlatmış olmuştum. • • • Zaten toplamda 10 kişi oldukları için çokta zorlanmamıştım fakat yara almadım diyemezdim. Yerde olayı hayretler içinde izleyen çocuğa döndüm. " İyi misin?" Gözleri dolu dolu bir şekilde kafasını olumlu anlamda sallamasıyla ona, onu isterse eve bırakabileceğimi söylemiştim fakat bunu kabul etmemişti. Bende teklif var ısrar yok kafasında arkamı dönerek eve yürümeye devam edecekken Furin ile karşılaşmıştım.
" Ne güzel patakladın onları öyle." Konuşan Kiryu'ydu. " Deminden beri beni mi izliyordunuz cidden?"
" Sen okuldan çıktığın gibi arkandan Nirei'de çıkınca bizde peşinden gittik. Yanına gelip tam sana yardıma gelecekken Umemiya-san durdurdu. Senin tek halledebileceğini söyledi ki yanılmamışta." Kafamı sallayıp oradan uzaklaşacakken Umemiya-san önüme geçti.
" Konuşulacak şeyler var Sakura. Bu yüzden seninde gelmen gerek." Galiba uzatmanın anlamı yoktu. Yüzümün kızardığını hissedebiliyordum. "Tamam." En azından Kotoha'nın sandviçlerinden yiyebilecektim. • • • Kafeye giriş yaptığımızda Umemiya-san hemem Kotoha ile uğraşmaya başlamıştı. " Rahat dur Hajime!" Kotoha'nın sinirden yüzü kıpkırmızı olmuştu. " Tamam ya! Birşey yaptık sanki." Deminden beri kızla uğraşmasını saymazsak, evet pekte birşey yapmamıştı cidden.
Sonunda Umemiya-san yanımıza oturduğunda deminden beri merak ettiğim soruyu sordum." Neyi konuşacağız şimdi?" Herkes kendini gülmemek için zor tutuyordu. VE BENİM YİNE YÜZÜM KIZARMAYA BAŞLAMIŞTI.
Umemiya-san kafasını kaşıyarak cevap verdi. " Aslında sadece seni buraya getirmek için aklıma gelen ilk şeyi söylemiştim." Bunlar ciddi miydi?
Yanlarından kalkıp Kotoha'nın yanına gittim. Arkası dönük bir şekilde konuşmaya başladı. " Furin ile anlaşmaya başlamışsın bakıyorum." Önüme 1 tabakta 2 sandviç koymasıyla hemen gömüldüm. " Beni bu kadar çabuk benimsemeleri tuhaf geldi açıkçası." Bir yandan yemeğimi yerken bir yandan da Kotoha ile konuşuyordum.
" İlk geldiğin günü hatırlıyor musun?" Evet hatırlıyordum. Bir avuç serseri Kotoha'ya bulaşmıştı. " Seninle uğraşan serserilerden mi bahsediyorsun?
" Evet, o zaman beni nasıl kurtardığın bütün Furin'e yayılmıştı. Geldiğin ilk gün böyle bir davranış sergilemen Furin'i ve diğerlerini etkilemiş olmalı. Güvenilir olduğunu düşünüyorlar."
" O zaman sadece serserilerden hoşlanmamıştım o kadar!" Bakışlarım son sandviç dilimimdeydi. " Evet evet ondan."
" Sakuraaa yanımıza gelseneee!" Nirei'nin seslenişiyle oturduğum yerden kalkıp yanlarına gittim. " Ne konuştunuz?" Nirei'ye ters ters baktım. Ağzına fermuar çekermiş gibi yapıp gözlerini kaçırmasıyla bende bakışlarımı bizimkilere yönlendirdim.
" Sakura baksana bir şuna!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Suo'nun telefonundan gösterdiği fan art'a baktığımda yüzüm kıpkırmızı olmuştu. " Sakura çok çabuk kızarıyorsun." Tsugeura'nın dediğiyle hepsi gülmeye başlamıştı. " Gayet tatlı bir fan art olmuş." Kiryu'nun her zamanki gibi telefonuna bakarak konuşmasıyla göz devirmiştim.
" Fakat bu daha tatlı."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu sefer Kiryu'nun telefonundan gösterdiği fan art'ı gördüğümde ne yapacağımı şaşırmıştım. BU HERİFLER NİYE BÖYLE ŞEYLER YAPIYORLAR!
" Tamam çocuklar daha fazla Sakura'yı utandırmayın." Hiragi-san'ın yamuk gülüşüyle uyarı yapmasının hiçte bir etkisi olmuyordu!
" Şey, bencede fan artlar çok tatlı olmuş." Bakışlarım Nirei'ye kaydığı zaman telefonuna gülümseyerek bakıyordu.
İlk başlarda çekingen davransamda Umemiya-san sayesinde muhabbete daha çok dahil olmaya başlamıştım. Fakat bu muhabbet maalesef uzun sürmemişti.
Kafenin kapısından Togame ve Choji'nin girmesiyle bütün keyfim kaçmıştı. Evet son olaydan sonra aramızdaki buzlar erimiş olabilirdi fakat yinede ısınamıyordum bu heriflere.
