Beklenmedik Numara|Yarı Texting

35.Bölüm

Batu'nun yazdığı şeyden sonra hemen babama söylemiş oda Sevda teyzeye söylemişti. En sonunda hastaneye gitmeye karar vermiştik. Batu'yu arayıp hangi hastane olduğunu sormuş yoldan da Sevda teyzeyi alıp hastaneye geçmiştik.

Babam arabayı park ederken Sevda teyze ile birlikte hastaneye girip Batu'ların yanına gelmiştik.

"Bu kadınla bu adam nasıl vicdansızlar nasıl böyle bir şey yaparlar daha bebek o küçücük bir şey. Birde 8 aylık nasıl yaşasın bu bebek. En zor ayından biri." Diye mırıldanıyordu Sevda teyze. Batu'ları görünce adımların hızlandı. Batu olduğu yerken kafasını çevirince beni fark etti ve yanıma gelmeye çalıştı. Bende kollarımı açıp ona sarıldım.

"Nasıl şu an yaşıyor dimi?" Dedim endişeli bir şekilde. Yaşamasını istiyordum. Annem bana ne kadar şey yapmışsa olsun bir bebeğin ölmesini hiç istemezdim.

"Görmek ister misin?"dedi Batu benden ayrılarak. Görmek istediğim için başımı aşağı yukarı salladım. Beni yeni doğan çocukların yoğun bakımın yanına getirmişti. Hemen camın önündeydik. Eliyle sağ taraf bir yeri işaret etti. "Sağdan üçüncü." Dedi. Kendi başına nefes alamıyordu.

"Nasıl böyle bir vicdansızlık olur?" Dedim. Kuvözkin içince küçücük bir can vardı ve para uğruna ondan vaz geçip zorla doğum yapmıştı hemde 8. Ayında. "Doktorla konuşalım mı?" Dedim.

"Tamam güzelim konuşalım ama şunu unutma yaşama ihtimali düşük bir tanem." Dedi ve bizi doğumu yaptıran doktorun odasının önüne getirdi. Bir kaç dakika bekledikten sonra odanın kapısını çaldık. Gel sesini duyduktan sonra içeriye girdik.

"Biz zorla doğum yapan hanımefendinin bebeğinin durumunu soracaktık."dedi Yalçın. Doktor başını salladı ve önündeki koltuğu işaret etti. İkimizin oturmasını söyledi.

"Siz nesi oluyorsunuz?"dedi doktor. Oralara girmesek mi karışık biraz sevgilimle kardeş çıkıyozda yoksa. Batu derin bir nefes aldı ve konuştu.

"Kardeşimiz."dedi. Doktorda anlamış olacak ki daha fazla uzatmadı. İkimize bakarak konuşmaya başladı.

"Anneniz doğum yapmak için suni sancı almış bile isteye." Batu doktorun konuşmasını kesip konuştu. "Benim annem değil."dedi. Neden böyle demek istediğini biliyordum Sevda teyze yerine böyle bir kadına banada deseler bende karşı çıkardım. Elimde olsa benim annem olmasını istemezdim. Doktor anlamamış olacak ki sorgulayıcı bakışlarla bize baktı. Bende konuşmaya dahil oldum.

"Biz kardeş değiliz. Batu'nun babası ve benim annemin çocuğu."dedim kısaca olaylara girmeye gerek yoktu. Doktor anlamış olacak ki konuşmaya devam etti.

"Bebek 8 aylık doğdu biliyorsunuz ki bu ayda normal doğum olsada yaşama ihtimali çok düşük 7 aylık olsaydı bir nebzede olsa yaşayabilirdi. Ama şu an durum daha farklı bebek kendi doğum istemediği için hala kendini anne karnında sanıyor. Bu bizim durumumuzu daha fazla zorlaştırıyor. O yüzden kendinizi hazırlayın yaşama ihtimali çok düşük." Dedi doktor. Batu konuşmaya başladı.

"Peki yaşadıktan sonra ne olacak? Nerede kalacak." Dedi.

"Yasal olarak onu devlet alacak siz abisi ve ablası olsanız bile evli değilsiniz ona bakacak şeyleri karşılayamadığınız için size vermezler." Dedi.

"Bizimle açık konuştuğunuz için çok teşekkür ederiz." Dedim ve oturduğum yerden kalktım.

"Ne demek görevimiz ama kendinizi hazırlayın yaşama ihtimali çok düşük." Dedi doktor. Sonra biz Batu ile doktorun odasından çıktık.

*****

Zaten artık her şey kafamda tamam😈

Finali bile dahil araya bir fikrim girmezse 40 olmadan final yazmayı düşünüyorum yani azıcık bir şey kaldı...

HADİ ÖBÜR BÖLÜME GEÇELİM🫶🏻