FİNAL BÖLÜMÜNE HOŞGELDİNİZ... KEYİFLİ OKUMALAR DİLİYORUM...
(Yazarın Anlatımıyla-3.Kişi Ağzından...)
Sona mı yaklaşıyordu Erina yoksa sondan uzaklaşıyor muydu? Saatlerdir bir psikopat ile aynı yerdeydi. İlk zamanlar her ne kadar korkmasa da artık korkuyordu. Vücudu titriyordu.
Ekrem ise ayakta bir sağa bir sola doğru yürüyordu. Elinde telefonu ile birinden haber bekliyordu?
Saatler sonra Ekrem'in çalan telefonu ile dışarıya çıktı ve telefonunu açtı. Dışarıya çıkmasına rağmen kapının önünde konuştuğu için sesini Erina rahatça dıyabiliyordu...
"Alo! Nerede kaldınız? Biz hazırız! Gönderin artık şu adamları! Bekliyoruz. 5 dakika içerisinde burada olacaksınız yoksa kendinize mezar beğenin."
Telefonu hırçınlıkla kapatıp Erina'nın yanına döndü. Erina şok içindeydi. Kerem'in ona sorduğu soruları şimdi Ekrem'e soruyordu.
" Kimsin sen? "
Ekrem şok içinde Erina'ya bakıyordu.
" Benim üniversitede tanıştığım eskiden hayat arkadaşım olan adama ne yaptın?"
Ekrem... Değişmişti... Gözünü kin bürünmüştü.
"O adam öldü... Yeni Ekrem'e merhaba de sevgilim."
Erina yine sinirle, "Ben senin sevgilin değilim." dedi.
Dakikalar sonra araba sesinin gelmesiyle Ekrem belinden çıkardığı silah ile kapının arkasına geçti. Kapının yanında duran pencereden baktığında adamları gelmişti. Silahını beline soktu ve Erina'nın karşısına geçti.
"Hadi sevgilim yeni hayatımıza gidiyoruz."
"Nereye gidiyoruz? Bırak beni!" diye zorluk çıkarsa da zorla götürülüyordu Erina.
Dışarı çıktıklarında önce dışarıya baktı Erina. Burası bir ormandı. Etrafta hiçkimse yoktu. Ardından zorla arabaya bindirildi.
Arabada yanına Ekrem oturdu. Ekrem şoföre, "Gidelim." dedi ve hareket ettik.
"Nereye gidiyoruz?" diye sordu Erina.
Ekrem de elinde silah ile, "Sonsuzluğa birtanem." dedi.
Erina gerçekten korkuyordu. Sanırım artık yolun sonu onun için cidden görünmüştü.
Saatler sonra araba bir yerde durdu. Arabanın kapısını takım elbiseli bir adam açtı. Şofördü bu adam. Ekrem indi ve ardından Erina indi.
Erina, vücudunun titremesiyle ilerliyordu. Burası uçurumdu. Takım elbiseli adam, Erina'yı Ekrem'in karşısında diz çöktürdü.
"Ben sana ne yaptım Ekrem? Yalvarırım yapma. Zeynep'i düşün." diyordu.
Ekrem, o sıra biraz durdu. Aklına kızı gelmişti. Sonra gözünün önüne sanki kin ve öfke perdesi çekildi.
"Sonda kızımızda bizle gelir belki aşkım. Önce seni öldüreceğim. Sonra kendi kafama sıkacağım."
Erina, çok fena ağlıyordu. Gözlerinden süzülen yaşlar artık şelaleye dönüşmüştü. Bir mucize olsun istiyordu.
Aniden vurulan şoför ile Ekrem arkasını döndü. Arkasına baktığında elinde silah olan Erina'nın babasını ve Kerem'i gördü. Nihat, takım elbiseli adamı vurmuştu. Kerem ise gözleri dolu bir şekilde Erina'ya bakıyordu.
Ekrem hızlıca Erina'yı önüne aldı.
"Bir adım atarsanız ölür! Defolun gidin buradan!"
"Kerem yalvarırım gidin." diyordu Erina ağlayarak.
Kerem her bir adım attığında Ekrem de atıyordu ve uçuruma doğru Ekrem ve Erina yaklaşıyorlardı.
Kerem elini cebine doğru uzattığında Ekrem, elini Erina'dan ayırıp silahı Kerem'e çevirdi ve sadece iki el silah sesi duyuldu.
Gökyüzündeki kuşlar havada uçtu. Rüzgar hızlandı. Kasvet başladı...
Hayatın bitim noktasıydı o an... Bazıları için devam ediyordu. Bazıları için bitmişti...
(1 Yıl Sonra...)
(Yazarın Anlatımıyla-3.Kişi Ağzından)
Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya, her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen...
diyordu şarkı...
Kerem, 1 yıl önce hayatını durduran o noktadaydı. Elinde telefonu ve telefonunda o şarkı. Kadınım...
Kadınını kaybedeli 1 yıl olmuştu. Sevdiği kadın kendini onun önüne siper etmişti. Nihat ise Ekrem'i vurmuştu. Sevdiği kadın ondan ayrıydı. Bu uçurumda kaybetmişti onu. Sevdiği adamın önüne atmıştı kendisini...
Bu hikaye sevdiği adamın ve sevdiği kadının hikayesiydi... Bu hikaye 24 yıl boyunca ailesini aramaya çalışan Erina ile başlamıştı ve onunla sonlanmıştı.
Hikaye Erina ile başladı ve Erina'nın ölümü ile bitti...
İlk defa bir hikayemde en sonda bir karakterimi ö*ldürdüm. Çok duyguluyum. Erina DENİZ'e veda etmek çok zor olacak benim için...
Bu zamana kadar bana destek olan sizlere çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız. Bir hikayenin daha sonuna geldik. Hoşçakalın. Kendinize çok iyi bakın... ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yokmuş Sevenim Senden Önce-3:Elveda !
Acción24 yıl önce yetimhaneye verilmişti... 24 yıl sonra babasını buldu, annesini kaybettiğini öğrendi... Gerçek aşkı buldu ve bir oğlu oldu... Oğlunun acısını yaşadı. Kaybetti. Şimdi acıları artık son bulmuştu. Kuş olup özgürlüğe kavuşmuştu... Yokmuş Se...
