ŞİMDİ SENİNLE ASLINDA BİRÇOK KİŞİNİN HAYATINDA OLAN DUYGUYU OKUYACAĞIZ...
Darmaduman...
Darmaduman... Neredeyse son 1 aydır hayatım bu kavramın tanımıydı. Hayatım karmakarışıktı... Sanki bir rüyadaydım ve Kerem'in beni öperek, "Günaydın hayatım." demesini bekliyordum.
Evimde yatağımda uzanmış yorganımı kendime sarmıştım. Kerem, eve gelmiyordu. Babasında kalacakmış. 1 haftadır konuşmuyoruz.
Tüm bunların suçlusu ben miydim? Neden tüm zararlar beni buluyordu.
Yatağımdan çıkıp banyoya gittim. Aynanın karşısına geçtiğimde saçlarım dağınık, ağlamaktan gözlerim şişmişti. Elimi yüzümü yıkayıp yatağıma geri döndüm.
Yatağımın başucundaki masanın üzerinde bulunan telefonumdan gelen bildirim ile yerimden sıçradım.
Telefonumu elime aldığımda daha önce hiç görmediğim ve kayıtlı olmayan bir numaradan bana mesaj atıldığını gördüm.
Ellerim titreyerek mesajı açtığımda telefonumun elimden kayması bir oldu.
Bu... Metin'imin fotoğrafıydı... Uyuyordu... Melek gibi...
Saniyeler sonra telefonumun çalışı ile yere düşen telefonumu geri aldım. Yine kayıtlı olmayan bir numaranın aradığını gördüm.
Telefonu açıp kulağıma yasladığımda kiminle ve neyle karşılacağımı bilmiyordum. Metin'i kaçıran kişi olduğu belliydi. Ama kimdi bu gizemli kişi?
"Alo!"
"Alo. Kimsiniz?" dediğimde telefonda bir cızırtı duydum.
Cızırtı peşini ağlama sesine bıraktı. Metin ağlıyordu.
"Metin... Oğlum... Yavrum... Korkma anneciğim... Buradayım ben... Kurtaracağım seni annem..."
Gözyaşlarım yanağımdan bir bir süzülürken evde kimse yoktu. Duru, Zeynep'i parka götürmüştü. Babam ise çıkıp hava alacağım demişti. Evde tektim. Sesimi kimseye duyuramıyordum. "Gelin! Metin'i buldum" diyemiyordum. Oğlumu buldum" diyemiyordum.
Birden telefonda daha önce tanıdık gelen bir ses konuşmaya başladı.
"Tekrardan merhaba Erina. Ya da ablacığım mı demeliydim!?"
"Cenk!.."
Cenk'in sesiydi bu...
"Bana yaşattığın kötülükler yetmedi sıra oğlumda mı? Aşağılık pislik! Neredesin oğlumu getir bana! Seni bulduğumda doğduğuna pişman edeceğim."
Sinirli bir şekilde küfür savururken lafımı kesip konuşmaya başladı.
"Bitti mi? Hıh. Bitmiş anlaşılan. Şimdi beni iyi dinle. Ya şikayetini geri çekersin. Ben de bu 4 duvar arasından çıkarım ya da oğlunu bir daha göremezsin. Yurtdışına çıkartırım. Onun adından bile haberin olmaz. Karar senin Erina DENİZ. 24 saatin var karar vermek için. İyi düşün. Bu arada eğer birine haber verirsen olacakları biliyorsundur herhalde. Bu teklifi bile saymam anında oğlun uçar. Artık hangi ülke gelirse. "
Telefonun kapanması ile diz üstü yere düştüm. Bacaklarım tutmuyordu. Vücudum kendimi salmıştı. 1 aydır kokusuna hasret kaldığım oğlumu sırf kıskançlık uğruna Cenk kaçırmıştı.
Kimseye haber veremezdim. Şikayetimi geri çekmeliydim. Başka şansım yoktu. Oğlumu ömür boyu kaybedemem. Bu acıyla ömür boyu yaşayamam ben...
OKUDUĞUN İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM...
4.BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yokmuş Sevenim Senden Önce-3:Elveda !
Aksiyon24 yıl önce yetimhaneye verilmişti... 24 yıl sonra babasını buldu, annesini kaybettiğini öğrendi... Gerçek aşkı buldu ve bir oğlu oldu... Oğlunun acısını yaşadı. Kaybetti. Şimdi acıları artık son bulmuştu. Kuş olup özgürlüğe kavuşmuştu... Yokmuş Se...
