Revenge||2Hwang

18

Dersler bitmişti.Sınıftan çıkınca Joon ve abimin kapının önünde beklediğini gördüm.Beni görünce Joon gülümsedi.Abim ise sinirli sinirli baktı.

Evet abimin bu kıskanç hallerini çok seviyordum ama şimdi Joon'a bişey yapar diye korkuyorum.Planı uygulayalım sonra ne yaparsa yapsın.

"Sevgilim?Joon abi?Siz burda ne yapıyorsunuz?Bebeğim sen bugün teyzenlere gitmeyecek miydin?"

"Evet güzelim gidicem.Sana görüşürüz demeye geldim."

O sırada Eun geldi.

"Aa Hyunjin abi selam."

Sakin ol Yeji bir saate kalmayacak şu iki orospunun ağzına sıçacaksın sakin ol şimdi.

Abim gülümseyip cevap verdi.

"Selam Eun senin evin teyzemgile yakındı değil mi?Beraber mi gitsek?"

Kaşlarımı çattım.Bu samimiyet nerden geliyor?

"Tabi olur."

"Herneyse görüşürüz bebeğim.Görüşürüz Joon."

"Görüşürüz."

Gittiler.Bizde Joon ile yürümeye başladık.Okulu biraz geçince Joon beni bir ara sokağa çekip yaklaştı.

"Hey napıyorsun?"

"Hiçbir şey."

"Burda olmaz.Bizim eve gidelim.Zaten çok kalmadı."

"Off hızlı olalım o zaman."

Göz kırpıp bileğini tuttum ve sürüklemeye başladım.

Tabiki onu kendi evime bişeyler yapmak için götürmüyordum.Onu depo gibi bir yere götürüyordum.

Ortam tenhalaşınca Joon korkmuş gibi yaptı.

"Yeji burası çok ıssız değil mi sencede?"

"Korktun mu sen?"

"Hayır korkmadım ama..."

Aynen kesinlikle korkmamış halindir bu senin.

"Merak etme.Kaç senedir burda yaşıyorum bir şey olsaydı şimdiye kesin bana olurdu."

"Peki."

Yürümeye devam ettik.Bir apartman dairesine gelmiştik.Burada sadece en alt katta bir adam oturuyordu.Onunda kulaklarında sorun vardı zaten.Burası abimle belirlediğimiz yerdi.Sırıttım.

"Hadi hayatım gelmiyor musun?"

"Ha...Geliyorum tabiki."

Asansöre bindiğimiz gibi Joon beni öpmeye ve özel bölgelerime dokunmaya başladı.

Şu an hiçbir şey yapamıyordum ama bunun bedelini sana çok pis ödeticem Joon.

Asansör durduğu gibi geldiğimizi anladım ve ayrıldım.

"Evde devam edelim."

Kapının oraya geldik.Kapının kilidini tel tokayla açmaya çalıştım.

"Neden tel tokayla açıyorsun?Anahtarın yok mu?"

"Annemler genelde evde olur o yüzden anahtarım yok.İlk defa ailem başka bir yere gittiği için bende arkadaşımın yanında kalıcam demiştim.O yüzden mecbur tel tokayla açıyorum."

İnanmamış gibiydi.Ama şu an kaçabileceği hiçbir yer yoktu.Çünkü onu yakalayabilirdim.Kapının kilidini açıp konuştum.

"Buyrun efendim önden buyrun."

Gülüp evin içine girdi.Ben ise cebimden bir bez çıkarıp kapıyı kapattım.

"Yeji burda yatak yok."

Gerizekalı hala yatağın derdinde.Arkasından yaklaşıp konuştum.

"Sürpriz."

Diyip bezi ağzına tuttum.Çırpınıyordu ama bir faydası yoktu.Kısa süre içinde bayıldı.Bende onu bir sandalyeye bağlamaya başladım.