MÜPHEM BİR SEVDA

1| İLK DEFA GÖZ GÖZE

@DilaraD002 Canım arkadaşımın katkıları ve sevgisi ile başlıyorum bismillahirrahmanirrahim.

Keyifli okumalar dilerimmmmmm.

•••

Aynaya bakarak hızlıca saçlarımı düzelttim. Koyu kahve saçlarımı biraz renklendirmek için ince maşa kullanmıştım. Gülümseyerek aynadaki görüntüme baktım.

Kehribar rengi gözlerim bileğimdeki gümüş detaylı saate kaydı. Saat neredeyse sabah sekizdi, sekiz buçukta tesiste olmam gerekiyordu.

18 yıllık hayatımda ilk defa bu kadar heyecanlıydım. Milli takımın oyuncularından biri olan abim Cenk ile beraber tesise gidecektim.

İzmir'deki annemleri arayıp, babamın yüreğine indirecek bir "Futbolcu damat ister misin?" şakası bile yapmıştım.

Tabi abim bu şakadan ölesiye nefret etmişti. "Senin yüzünden geç kalıyoruz, sen beni her seferinde geciktireceksen İzmir'e dön abicim."

"Tamam be abi, geliyorum patlama."
Abimle beraber arabaya bindiğimizde ben hemen sürücü koltuğunun sağındaki koltuktaydım.

Tesise geldiğimizde abim beni bütün arkadaşlarıyla tanıştırdı. Yani bazıları ile daha önceden tanışıyordum ama milli takıma ilk defa bu sene girmiş olanlarla ilk kez tanışmıştım. Salih abiye çekingence gülümsedim.
O ise samimiyetle gülümsedi. "Eğer istersen çıkışta formanı imzalarım. Fotoğraf da çekinebiliriz. Rahat ol. İsmin neydi bu arada abicim?"

Ben de utancımı bastırmaya çalışarak gülümsedim. "Sezin ben. Sezin Tosun."

Terleyen boynundan akan damlaları elinin tersiyle sildikten sonra başını salladı. "Abinin seni de getirmesi tatlı olmuş. Tanıştığımıza memnun oldum." Samimi olduğunu göstererek eliyle ileri doğru bir işaret yaptı.

Nezaketen gülümsedim ve abimi takip ettim. Binanın içi yüksek ve genişti. Ferah bir alandı. Derin bir nefes aldım. Kerem Abi'yi görür görmez rahatladım. O da beni gülümseyerek karşıladı.

"Ooo, Sezincim hoş geldin." Kerem abi her zaman beni gülümseyerek karşılardı. "Seni burada görmek güzel. Artık bizimlesin ha?"

Gülümseyerek cevap verdim. "Yani öyle mi bilmiyorum ama sanırım."

"Sen hiç gitme abicim, zaten büyük bir moral kaynağı olursun bize. Sen de bir bakarsın şans getirmişsin hepimize."

Başımla onu onayladığımda sadece gülümsedi.

Bahçeye çıktığımızda geniş bir alan bizi karşıladı. Futbolcular ısınma hareketleri ve antrenman yapıyorlardı. Abim aralarına katılmadan önce bana bir şeyler söylerken bile gözlerimi o görüntüden alamadım. "İşte senin işin genelde burada veya maçtayken kulübede oturmak olur. Antrenmandan maça kadar boş boş oturacaksın Sezin, emin misin kalmak istediğine?"

Söylediklerini dinlerken gözlerim antrenman yapan yıldız isimlerdeydi ama abimi onaylayarak başımı sallamayı da ihmal etmiyordum.

"İyi, sen kaşındın bücür. Sıkıldım diye yanıma gelme." Göz devirdim. Abim benim büyüdüğümü kabullenemiyordu.

Kaçıncı kez olduğunu saymadan başımı salladım. Bahçenin içerisine doğru yaklaştık ve antrenmanlarını yapan bazıları da benim olduğum tarafa merakla baktı. Sanırım onlara kalmadan bu gerginlikle kuruyan dilim damağım yüzünden tüm suları ben içecektim.