MÜPHEM BİR SEVDA

4| SEMİH ABİ.

Çapsız ben yine geldim selamlar.

Çok uzatmadan geçeyim yine bölüme.
Keyifli okumalar dilerim.

•••

Bana abi dedirttiğine inanamıyordum. Hayır yani bana dokunduğu için değildi ama benden bir yaş büyüktü sadece.

"Ne var? Suratın neden sirke satıyor?" diyen abime göz devirerek baktım.

"Her zamanki halim."

"Bugün gelmiyorsun herhalde antrenmana." dedi sakince.

"Hayır. Bundan sonra da gelmeyeceğim." dedim kararlılıkla.

Kaşlarını çatarak bana baktı. "Ne oldu senin inada? Demiştim sana bugün bıkmadınsa yarın bıkarsın diye."

Kafa salladım. "Aynen. Sıkılmıştım. Sen git bakalım çalışkan adam. Beni özle bolca."

"Hı hı, aynen," diyerek çıktı kapıdan. Ben ise kafamı koltuğa koyarak gözlerimi kapattım.

Birkaç saati evde devirmeye karar vermiştim. Ama planlarımı bozma meraklısı Gonca beni arıyordu. Sıkıntıyla ofladım.

İlk önce açmamayı düşündüm ama sonra içimdeki Gonca sevgisine lanet ederek telefonu kulağıma tuttum.

"Ne var Gonca?"

"Ne kadar da sevgi dolu bir arkadaş..."

"Ne?"

"Kız kurusu gibi oturdun kaldın, biraz dışarı çıkalım da eğlenelim. Almanya'dayız kızım, bir türlü buluşamadık seninle. Bir alışveriş yapalım."

Önce reddedecek gibi oldum ama bu fikir benim de aklıma yatmıştı. Kafamı düşüncelerden arındıracak yegane şeylerden birisi de alışverişti.

"Abimden izin alıp geliyorum." dedim gülümseyerek.

•••

Montella, "Una breve pausa." (Kısa bir mola) dediği anda nefes nefese kulübeye ilerledik. Elime aldığım su şişesini direkt dikledim. Çeneme doğru akan su damlalarını iplemedim.

Tam o sırada telefonum çalmaya başladı. "Ne var bücür?"

"Abi, ben biraz Gonca ile alışverişe çıkacağım. Olur mu?"

"Dikkatli olun, kendinize mukayyet olun. Bilmediğiniz yerlere gitmeyin."

"Tamam, biraz dolaşır geliriz zaten."

"Nasıl buluşacaksınız?"

"Gonca beni almaya gelecek."

"İyi, dönerken ona zahmet bir de bıraksın seni. Sakın kendin dönmeye falan çalışma. Bir daha seni sokağa bile salmam."