Epilogue 01

161 19 6
                                    


Harvey June



I was busy watering our plants sa dihang nakita nako si Mommy nga naay kaestorya sa gawas sa amoang gate.



“Thank you kaayo Ma'am, dako nani ug tabang sa amoa.” nadunggan nako nga tubag sa babae.



Na-curious ko maong ni-lili ko sa amoang gate para makita nako sila. Gilibot nako ang akoang panan-aw ug napahunom ang akoang mata sa pagkakita nako sa babae nga kauban sa kaestorya ni Mommy.



I just realized that ang amoa man diayng labandera ang kaestorya ni Mommy. Napagunit ra ang batang babae nga feeling nako kaparehas ra nako ug edad sa sinina sa iyahang Mama.



Her skin was tanned and she had a straight long back hair nga abot sa iyahang hawak. I can't deny the fact that she was beautiful, but yagit kaayo siya tan-awon. Feeling nako dili siya galigo sa iyahang hitsura.



Karon lang nako siya nakita nga gauban sa iyahang Mama. Perme gaanhi ang iyahang Mama kay magkuha sa labada or maghatud if nahumana niya.



She squinted his eyes on me ug wala ko kabantay nga nakatutok na diay siya sa akoa. I gave her a disgusted look ug nihupo ko para dili ko niya makita.



“Huy! Jusko nimo Harvey gasayang-sayang raka sa tubig,” napabalik kos akoang kaugalingon when I heard our helper nga naa sa akoang luyo.



Napatan-aw kos hose nga ganina ra diay gaawas ang tubig ug nagbaha na diri sa atubangan sa amoang balay. My eyes widened when I realized what I just did.



“Ingon bitaw ko ug ako ra,” sulti niya sa akoa ug iyahang gikuha ang hose gikan sa akoang kamot ug siya ang nagpadayon sa akoang gibuhat ganina.



Napabalik ang akoang attention sa batang babae ganina ug wala na sila sa ilahang gitindogan ganina. Nakita nasad nako si Mommy nga nisulod na sa balay ug I am sure nga humana sila ug estorya ug nilakaw na sila.



“Hali na Harvin kay daghan lamok dira,” she said ug iyaha kong gikawayan.



I let out a chuckle sa dihang nisulod sa akoang hunahuna ang yagit nga babae ganina.



Yagit!



Days had passed, wala na nako siya nakita ug ang iyahang Mama nalang ang gaanhi sa amoang balay. Gusto unta ko mangutana if asa to ang iyahang anak nga yagit pero wala koy confidence nga mangutana.



“Pasa, Harv!” singgit ni Justin sa akoa sa dihang gadula mi ug basketball diri sa gamay nga court gawas sa amoang balay.



I was about to passed the ball to him sa dihang nadigyas sa akoang kamot ug nitugpa ang bola sa isa ka batang babae nga gabaklay kilid sa court.



Gadali-dali ko ug dagan padulong sa iyaha sa dihang nakita nako nga gitabunan niya ang iyahang nawong gamit iyahang duha ka kamot. Hala! Basin gahilak nani siya.



“Sorry,” I immediately apologized to her.



Iyahang gikuha ang iyahang duha ka kamot sa iyahang nawong ug ayha ra nako na realized nga kato man diay ning yagit nga bata.



I swallowed hard to clear my throat pakita nako nga naay luha gamay nga nitulo sa iyahang mata ug feeling nako sakit jud to pagkaigoa. Pero gihinay raman nako to, basin ga in-OA lang jud guro ni siya.



Gihatagan rako niyag suko nga nawong ug gibiyaan ko niya nga murag wala ray nahitabo. Gusto nako siya tawagon pero bisan isa ka words walay mugawas sa akoang baba.



Whispers of Solace (Whispers Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon