~Internet Love~ Greek.

~Chapter 9~♥

Καθώς σοικωθίκαμε απο το κρεβάτι, ο Γιάννης μου πρότεινε να πάμε σε ένα μέρος όπου δεν έχει πάει κανέναν μέχρι στιγμής. Στον δρόμο, αμήχανη υσηχία υπήρχε καθώς εκείνος προσπαθούσε να βρει τον δρόμο.

''Εδώ είμαστε!'' Μου είπε καθώς μου έδειξε με το χέρι του ένα μεγάλο-παλιό κτύριο.

''Χμ, τι είναι αυτό;'' Είπα γεμάτο απορία, εκείνος χαμογέλασε και μου εξήγησε την ιστορία του κτυρίου. Εδώ ήταν ένα παλιό ορφανοτροφείο, δυστηχώς αυτή που το είχε δεν είχε τα λευτά να το συντηρήσει και αναγκαστικά το κατέλειψε.. εδώ μεγάλωσε ο Γιάννης. Έπειτα μετά απο κάποιους μήνες τον βρίκαν η Γιαγιά και ο Παππούς και τον πείραν.

''Γιάννη; έχεις σκοπό να βρεις τους γονείς σου;'' Είπα φανερά απορημένη. Εκείνος έσκυψε το κεφάλι του και μου είπε:

''Αχ, Νίνα... οι γονείς μου πεθάναν σε δυστήχιμα, εγώ ήμουν ο μόνος επιζόν!'' Μου είπε καθώς είχε σκυμμένο το κεφάλι του, του το σοίκωσα και με κοίταξε στα μάτια αμέσως του έδωσα ένα γλυκό-παθιασμένο φιλί. ''Το ξέρεις πως το φιλί σου τα γιατρεύει όλα;'' Μου είπε καθώς μου έκλεισε το μάτι.

''Χαχα, και συ το ξέρεις ότι είσαι ο πιο γλυκός άνθρωπος που έχω γνωρίσει;'' του είπα ενώ του έκλεισα το μάτι. ''Και το ξέρεις πως τον αγαπώ αυτόν τον γλυκό άνθρωπο;'' Είπα καθώς του φίλισα την μυτούλα του, εκείνος χαμογέλασε και μου είπε:

''Αποδειξέ το!'' Μου είπε πονηρά καθώς μου χαμογέλασε με ένα στραβό-ωραίο χαμόγελο.

''Ώστε έτσι εε;'' Του είπα πονηρά ενώ του έκλεισα το μάτι. ''Θα στο αποδείξω!'' Είπα ενώ τον βούτηξα και τον κόλλησα στον τοίχο του παλιού κτυρίου, έκανα μυτούλες για να τον φιλίσω και ναι, τον φίλισα γεμάτο πάθος και χαρά... σε μία φάση άκουσα:

''Ωπ, τα παιδιά!'' Ήταν ο Νίκος με την Άννα-Μαρία. Κατέβηκα κάτω απο τον Γιάννη κοκκινισμένη και είπα:

''Γειά σας, Παιδιά!'' Απάντησα καθώς σοίκωσα το χέρι μου για να χερετίσω.

''Επ, παιδιά! πως απο τα μέροι μας;'' Είπε ο Γιάννης ενώ ήρθε και με πείρε αγκαλιά.

''Να, η Άννα μου ήθελε Shopping και δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς!'' Είπε ο Νίκος καθώς φίλισε την Άννα-Μαρία στο μάγουλο.

''Δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς Νικολάκη!'' Είπε ο Γιάννης ενώ άρχισε να γελάει κοροιδευτικά.

''Αχου σας!'' Απάντησα, ενώ χαμογέλασα. ''Εσύ Άννα, πως τα πας με τον Νίκο;'' Είπα φανερά απορημένη. Η αλήθεια ήταν πως ήθελα να μάθω κιάλλα πράγματα για την σχέση τους.