AVCI (+18)

4. Bölüm| Ölüm Sessizliği

İyi okumalar ...♡

~Ölüm daima yakındır...~

Alkışlar eşliğinde sahneye çıkmaya başladım. Üzerimdeki siyah sırt dekolteli ve yırtmaçlı uzun elbiseyle asaletin ta kendisiydim. Terlemiş olan avuç içlerimi elbisenin üzerine sürdüm çaktırmadan. Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım.

"Öncelikle davetini kabul edip geldiğiniz için teşekkür ederim. Biliyorsunuz ki babam Prf. Dç. Dr. Kaan Dilda bu hastane için çok fazla emek verdi ve bizde bunu devam ettirmek için çabalayacağız sizlerin desteğiyle 30 yıllık olan bu hastanemizi daha da iyi yerlere getireceğiz. Destekleriniz için teşekkürler ve iyi eğlenceler dilerim." Ve tekrar alkış sesi. Merdivenlerden inip masasama yöneldim.

"Harikaydın kızım."

"Teşekkür ederim efendim."Erhan Bey gülümsedi.

"Eflin yeni ortak kim?"

"Bende kendisini tanımıyorum bu gün gelmesi gerekirdi."

"Ayyy merak ettim."

"Neyini merak ediyorsun Deren."

"Kızım adam çok ünlü bir iş adamı baya da zengin ve yurt dışından yeni gelmiş."

"Ee yani?"

"Of anlasana kızım zengin yakışıklı adam merak ettim alla alla."

Deren'e göz devirip önüme döndüm. Salondaki insanlara baktım hepsi çok şık giyinmiş zengin insanlardı.

"Eflin." Ağabeyimin sesini duyar duymaz ona döndüm.

"Ağabey." Yanında kehribar gözlü kahve saçlı keskin yüz hatlarına sahip ağabeyimden bir kaç santim uzun- 1.90 vardır- adam tam karşımda duruyordu.

"Bu yeni ortağımız Dara Karyela."

"Öyle mi? Hoş geldiniz." Diyerek elimi uzattım. Adam sessizce elimi sıkıp kafasını eğdi memnun bir tavırla.

"Sizi hastanemizde çalışan önemli doktorlarla tanıştırmak isterim sizin için de uygunsa eğer?"

Sadece başını sallamakla yetindi Genç adam. Konuşmaması beni şaşırmıştı. Neden konuşmuyor diye kendi kendine sorgulamaya başladım.

Benim yan tarafında duran hastanenin ilk gününden beri babamın yanında ona destek olan en başarılı doktoru işaret ettim. "Bu hastanemizin emektarı ilk günden beri hastanemizde Kalp ve damar cerrahisi Uzmanı."

60 yaşlarında ki Erhan Bey elini uzatıp kendini tanıttı. "Erhan Çelik. " başıyla tekrar onayladı. Bu sessizlik can sıkmaya başlamıştı ki hızla salona 28 yaşlarında takım elbiseli bir adam girdi ve tam Dara'nın yanında durdu.

"Özür dilerim efendim biraz geciktim." Dara beden diliyle "sorun yok" diyince taşlar yerine oturmuştu geldiği andan beri sessiz olmasının nedeni dilsiz olmasıydı. Masadakilerin bende dahil ağabeyim Karay hariç hepsi şok içindeydi böyle bir şey beklemiyorduk. Dara tekrar beden diliyle konuşmaya başladı ve yanında ki adam da dediklerini onlara iletiyordu. Tabi ben anlıyordum çünkü beden dili biliyordum.

"Memnun oldum" dedi Dara'nın yanında ki adam. Bu sefer kız arkadaşımı gösterdim "Bu da ameliyathane hemşiremiz" 32 yaşındaki sarı uzun saçlarıyla çok tatlı olan hemşiremiz elini uzattı.