KARMEN+18

13~Bana ait olan~

&

'bölüm on üç'

&

~bana ait olan~

İyi okumalar🖤

...

"Çok piskopat biriyimdir bunu en çok sen bilirsin zeria"dedi.

Aniden yüzüme sıçrayan sıvı ile gözlerim kapandı...anlım dahil her tarafıma sıçrayan sıcak sıvı ile ellerim soğuktan titreyen bir kuş misali titremeye başladı.yüzümdeki sıvının ne olduğunu biliyordum.

Kan ve intikam ateşiyle tutuşan bir adamın elindek silah.

Gördüklerim sadece bunlardı ve biraz uzağımdaki behram...

Gözleri alev toplarına dönmüş ve çenesi kasılmıştı.öfkesi burdan okunabiliyordu,nefes alış verişleri oldukça sertti uzağımda olsa bile görebiliyordum gözlerindeki öfkeyi. sesimi çıkarsam gözlerindeki alev topları patlıyacak gibiydi.kaskatı olmuş olan kasları,terden ıslanmış ve anlına yapışmış gece siyahı saçları;nefes alıp verirken göğsü kalkıp iniyordu ,'korkmalımıyım?'.

Boran'ın ölü bedeninden uzaklaşmak için iki adım gerilerim.

Evet zeria sadece kendin ol.

Arkamdaki derin yolu olan ormana baktım.'umarım beni hayal kırılığına uğratmazsın zeria'.

Biraz daha geriledikten sonra yere baktım'üzgünüm boran'bunu hak ettin.bana yaptıkların affedilemez!. var gücümle boran'ın kafa tasına isabet ededilecek şekilde tekme attım böyle ölemezsin!..lanet pislik seni.behrama baktığım da çoktan elindeki silahı beline dayamıştı ve koşar adımlarla bana doğru gelmeye başladı.

Sinirli gözleri beni buldu kaşlarımı çattım.beni malı olarak görüyordu sanki.
Hayır,hayır düzelt.

Çok değerli bir mal...

Beni öldürecekmiş gibi bakan gözlerinden zorda olsa ayırdım,
Ondan çektiğim gözleri kenana çevirdim behrama acımasız bir şekilde avını bekleyen bir avcı gibi bakıyordu.bu iyi'ye işaretmiydi?ah,hayır sanmıyorum.

Bunu yapabilirim evet sadece arkamı döneceğim ve hiç bir şey olmamışcasına arkama bakmadan ormana koşacağım
O kadarda zor değil'okadar da zor'derin nefes al ver,al ver hadi ama artık zamanı
'Tam zamanı zeria'.Arkama bakmadan ormana koşmaya başladım yol düzgün olmadığı için sürekli tökezleyip duruyordum.arkamdan gelen haykırışlara ve bağırışlara aldırış etmeden ilerledim.
Arkamdan mı geliyorlardı?tabii ya başka ne olucaktı ki.

Behram"ZERİA ORAYA GİTME"dediğinde yavaşladım,arkamı döneceğim sırada sıcak bir dokunuşla tüm dengemi kaybettim.ne ara geldi bu?sıcak nefesi boynuma bir kuş tüyü gibi dokunduğunda titreyerek arkamı döndüm.

Burunlarımız birbirine deymişti nefeslerimizde öyle...peki şimdi napmalıyım?kaçacakmıyım?ama hangisinden?birinden kurtulucam derken başka bir taneye yakalandım peki ya kenan,ne yüzle gözlerime bakma cürretinde bulundu.ne cürretle geri geldi? Ona bu cesareti veren kimdi yada neydi?bilmiyorum...hiç bir şey bilmiyorum.elimden hiç bir şey gelmiyor.