Ellerim titrer yazın soğuk esintisine.
Gözüm terler kalemin suskun sesine.
Gün yüzü görmez yazsam da gecenin satırları,
Gökyüzü yine karanlık çıkar mıyız ertesine?
Susmadı kalemim ağladı her hecesine.
İki yıl geçti aradan rota yine hüzün gecesine.
Engeller aştım şahit oldu bu kalbin gözyaşları,
Kondurmadı kelebeği parlayan elbisesine.
Kasıtlı değil yazarım yine neşesine.
Bazen ağlarım güzel anılarım silinirmişcesine.
Gülü kopartamam korusada onu dikenleri,
Ayıramam onu, sahip çıkarım bahçesine.
17.07.24
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her Şeyin Bir Sonu Vardır
PoezjaHayallerin bile yaşanması zor olan bu alemde, mutluluklar bazen bir kelebeğin ömrü kadardır...
