Chapter 35

0 0 0
                                    

Nasa garden ako ngayun habang nakatingala sa mga ulap. Walang buwan at medjo makulimlim, ngunit may mga butuin naman.

“Just what I've thought, you're here ” napalingon siya sa kanyang likod and realize it was Alistair. Anong ginagawa niya dito sa palasyo at gabi na?

Tumabi ito sa kanya sa pag upo sa damo na Bermuda grass.

“Ikaw? What are you doing here? At nag bubunot kapa talaga nang damo? Wala ba kayong gardener?” usal nito.

Mabilis ko namang binunot ang damo at pinagpag ang kamay ko. Tumikhim ako, bakit nga ba Ako nag bubunot nang damo?! Josqq nakakhiya! Sumandal nalang ako likod nang bench.

Oo may bench pero trip ko lang talaga umupo sa damohan. I heard him chuckle, hinayaan ko nang siya

“Bored na bored kana siguro kaya nag bubunot kana lang nang damo” pang aasar nito.

Huminga nalang Ako nang malalim bago siya tiningnan, bahagya akong natigilan nang magtama agad ang nga mata namin. I was enjoying myself alone! But out of nowhere bigla- bigla siyang susulpot at sisirain ang Gabi ko!

Gusto Kong mapapikit nang halos diko na marinig ang paghinga ko dahil sa sobrang bilis nang tibok ng puso ko. Nakakainis! Bumuntong hininga ako at sinalubong ang tingin niya.

“Ano ba kasing ginagawa mo dito?” kunyari ay naiinis ako. Sinungitan ko na siya at umirap ako bago inilihis ang tingin sa kanya. Bahagya siyang namangha nang mapagtantong maganda pala ang harden nang palasyo.

Ang totoo ay may medyo kataasang hagdan pa bago mo mararating yung totoong harden. Malawak Kasi ang lugar at sementado ang Lugar kong saan may fountain sa gitna na may mga kulay pulang tulips na nakapalibot dito.

Nasa gilid sila, nasa ibabaw nang hagdan na sinasabi nila ay mga Bench sa gilid ay nay bulaklak din. At medyo malaki din ang espasyo.

“I came to visit my fiancee.” bigla akong napalingon dito.

“for what? What is your purpose?” tanong ko. Bahagyang napangisi si Alistair sa sinabi ko.

“Why? Kailangan ba pag pumunta ako dito may purpose?” Balik nito sa tanong niya. Buntong hininga ako.

“Yes.” tipid Kong sagot.

Ramdam na ramdam ko ang malamig na simoy nang hangin. Niyakap ko ang aking tuhod nang may maramdam akong may kung anong pinatong si Alistair sa likod ko.

Napatingin ako sa may balikat ko nang makita ko ang coat nito. Nakatayo na ito at sinundan ko naman nang tingin ang bawat galaw niya. Nagulat ako nang yumuko ito, pagkatapos ay muntik na akong tumili nang buhatin niya ako paupo sa bench.

“Its cold, Dayasha. Baka magkasakit ka.” he uttered. Why he suddenly became so sweet?! Bakit malumanay yung boses niya? The way he carry me earlier ramdam ko Yung pag iingat.

Why is she acting like this?! Is he giving me mix signals?! Pinapaasa niya ako ganon?!

Umupo siyang muli sa tabi ko. Medyo matagal na namutawi ang katahimikan sa pagitan naming dalawa and the atmosphere is getting awkward. I sigh.

“Kailan yung kasal?” tanong ko, tumingin naman siya sakin at may pilyong ngiti sa labi.

“What did you say?” ngising aso na tanong nito, napaikot naman ang mata ko.

“I said, kailan yung kasal!” naiinis na usal ko. Lumapit naman siya saakin at hinapit ang bewang ko, napalunok naman ako.

“Ikaw, kailan mo gusto” malambing na usal nito.

Nanlaki naman ang mga mata ko! Nangaasar ba siya—teka lang!

“A-ang i-ibig ko-kong sabihin kailan yung plano mong fake wedding?” nagkanda utal kong usal habang pilit na inalalayo ang Mukha niyang nakangisi.

“Fake wedding? My bad, there will be no FAKE WEDDING” usal niya, nanlaki naman ang mga mata ko?!

“A-anong ibig mong sabihin?” tanong ko.

“unfortunately, our wedding is not fake.” napanganga naman ako sa sinabi niya, what the hèll this man is talking about!

“Youre talking nonsense Alistair! Stop playing around—” natigilan ako nang maramdaman ko ang mainit nitong hininga sa leeg ko. Pagkatapos ay naramdaman ko ang paghinga nito sa tenga ko.

“Sweetheart. Marriage is not a mere game, It's a real deal. darling, don't worry if I fell inlove with you then, I'll marry you for real.” nanlaki ang mga mata ko.

“But, there's no need for me to fall inlove with you because—” diko na siya pinatuloy sa sasabihin niya.

“Youre inlove with someone else.” aniko, natigilan naman siya at ngumisi.

“Maybe yes, maybe no?” mapaglarong usal nito. Bigla naman akong nainis, he's making fun of me!

Nakakainis! He didn't know how his words affects me! Padabog akong tumayo at nilagpasan siya habang nakaupo. Hindi na nakakatuwa tong ginagawa niya sakin! He's making fun of me without knowing I was in pain.

Bakit niya ba ako pinapaasa? Ang gulo-gulo niya.

Natigilan ako nang hinawakan nito ang pulsuhan ko. Malamig ang mga matang tiningnan ko siya, blanko ang expresyon nang Mukha ko at walang Buhay na tiningnan ang mga mata niya. He's eyes delicates na para bang gulat.

“Ill take my leave, So hands off.” I said, Hindi kona hinintay na bitawan niya ang pulsuhan ko at tinabig ko iyon.

Malalaki ang hakbang ko nang sa Ganon ay hindi niya mahalata na tumutulo na ang luha ko. Ang sakit, he was making fun of me, while I was here assuming that perhaps, it might be true.

———
THIRD PERSONS POINT OF VIEW:

“Ill take my leave, so hands off.” Alistair eyes delicates in surprise with amusement. Dayasha's eyes is deadly, and her blank face give him shivers.

Mas nagulat siya nang tinabig nito ang kamay niya bago paman niya bitawan iyon. Sinundan niya ito nang tingin habang naglalakad ito malayo.

Nang mawala sa paningin niya ang dalaga ay sinandal niya ang likod sa bench. Ngumisi siya sa kawalan na parabang may inaasar.

“You must be so mad—Mad, My beloved dahara—” before he could finish his words ay hinuli niya ang isang kotsilyo na lumilipad patungo sa direksyon niya.

Luminga-linga siya dahil nanggaling iyon sa kung saan.

Bumuntong hininga si Alistair at ngumisi.

“This is fun!” he uttered. Be jealous, Feel more jealous Dahara.

Reincarnated in the middle of the Villainous execution.Where stories live. Discover now