Chapter 39

0 0 0
                                    

𝗗𝗔𝗬𝗔𝗦𝗛𝗔'𝗦 𝗣𝗢𝗜𝗡𝗧 𝗢𝗙 𝗩𝗜𝗘𝗪:

Ginaya ako ni Michael upang umupo sa ilalim nang puno. Nakagawian na namin to nang palagi niya akong nililigtas mula sa mga kaganapan na nakakapagpasakit sakin.

Umupo siya sa tabi ko habang napatingala naman ako sa kawalan, naalala ko yung mga iilang nakapagpasakit nang damdamin ko sa loob nang 3 buwan na nandidito si Dahara.

———
𝓕𝓵𝓪𝓼𝓱𝓫𝓪𝓬𝓴:

Napalingon ako nang may tumawag sakin. And to my surprise it was demetrie/Dahara together with Alistair.

Bahagya kong natabingi ang ulo ko, kahit na wala akong emosyon sa mukha ko ay nay kirot akong nararamdaman sa dibdib ko. Nang makalapit sila ay nakangiti si demetrie

“Hello, Princess dayasha. You look so cool kanina!” she exclaimed.

Bahagya kong naitaas ang kilay ko.

“Oh~ that was a peace of cake.” i said, i was doing my very best para di ako mautal. I look at Alistair at masama ang tingin niya saakin.

I ignored it, kahit na parang may bumarang tinik sa lalamunan ko.

“If you excuse me, ill take my leave.” i said, but Alistair's voice stop me frok turning my back, dmn it!

“Shes not done yet talking to you, have some consideration!” maawtoridad na usal nito. I lazily turn my back to them and i coldly look at him.

“Excuse me with consideration. ” i sarcastically uttered and leave. Narinig kopa ang pagtawag nito sakin pero diko na siya pinakinggan at tuloy-tuloy na nag lakad.

———

Napahinto naman ako sa paglalakad nang may humarang sakin. It was Alistair, i look at him with my emotionless face and dull eyes. His expression become soft as he step forward.

Umatras ako.

“What are you going to do?” i asked. Hindi siya sumagot at hinuli ang pulsuhan ko saka hinapit ang bewang ko. Napasinghap ako pero hindi ako nagpadala sa damdamin ko.

“Bitaw.” i said. He didn't listen at inilagay sa balikat ko ang mukha niya pagkatapos at sinuksok ito sa leeg ko. Bahagya kong tinulak ang dibdib niya pero malakas ang pagkakayakap niya sakin.

“Stop it.” I coldly uttered. I didn't hear his reply but naramdaman ko ang pag hawi nito sa buhok ko.

“Your being rûde to Dahara, earlier.” napa tssk naman ako.

Halos isang linggo na akong kinukulit ni Dahara or should we say Demetrie on her disguise. Open si Alistair sakin, he already know that I know na si Demetrie at si Dahara ay iisa. Ofcourse I know.

“Why would i” I uttered. I heard him chuckle.

“You just need too. Dahara is doing her best na malapit sayo. Makisama ka naman sana” he uttered habang nasa ibabaw ng ulo ko ang baba niya.

“I don't have any plans na malapit sa kanya—” diko na natapos ang sasabihin ko dahil pinutol niya iyon.

“Shes not your rival, you know” natahimik naman ako. Kung Hindi rival Ano?! She's my rival since she's your ex lover! Dmn you! Alistair!

“Whatever.” I uttered and push him away. Pero, nahuli niya parin ang mga kamay ko. Napabuntong hininga ako when he slowly touch my cheeks.

“Stop it, Alistair. Will you stop this stûpid game of yours? And let's forget about the deal? Come on, I know that youre still into Dahara and I can feel that she feel the same way. So please, let's stop this. I already talk to father before I came back here sa academy. I already cancel our engagement—”

“Without my permission?” naramdaman ko ang naging seryuso ang boses nito. Binitawan niya ang kamay ko,

“you can't do that, I already asked your father that I'll marry you” I said.

“Ikaw narin yung nag sabi na marriage is not a mere game. That's why, I've made my decision Alistair. Lets stop this game of yours because I'm done playing. I'm sick of these.” I uttered.

Nakakakilabot na ngisi Ang lumabas sa bibig niya. Kahit na kinancel ko yung engagement, marami paring Hindi nakakaalam non. Kaya Akala nang iba tuloy lang Yung engagement.

“Too bad, I won't let you stop playing with me.” pinal na usal nito at hinapit ang bewang ko. Bigla naman akong nainis.

“Finrir~” I didn't finish my words nang makaramdam ako nang malambot na bagay na lumapat sa labi ko. Nanlaki ang nga mata ko, nang humiwalay siya sa halik ay nakita ko ang mapaglarong ngisi sa labi niya.

“I told you, this isn't a game. Sweetheart, I've confuse you alot, that's why you end up jumping into conclusions. I told you, I wanna make Dahara jealous because—” Dina nito natapos ang sasabihin dahil biglang dumating si Michael.

———

He was talking nonsense! Dmn nonsense! I hate him! I hate him alot! Arghhh! Napatingin naman ako sa harapan ko nang Makita ko si Dahara na nakangiti. Napabuntong hininga ako, I can't ignore her forever.

“What?” I uttered, her eyes sparkles and she heard me talk to her. She hold my hands before hugging me. She's so clingy!

“I wanted to hug you so bad” she whispered.

Diko na inabala ang sarili ko na makinig sa mga binubulong niya. “Im so glad, he save you.” huling narinig ko. Napaisip naman ako, Dahara is meant to die, but I will stop her dèath.

“Your so warm as ever My lady.” nanlaki mga mata ko, what? I cleared my throat. “What?” I asked her, but she just giggled. Something is fishy!

———

Simula nong last naming paguusap ni Alistair ay he barely talk to me. Ni Hindi nga niya ako matingnan nang maayus, kung titingnan niya man ako ay malamig ang tingin niya sakin.

He's eyes is telling me that Dahara is so important to him. May kakaiba nga lang sa mga tingin niya dito at pag tingin niya sakin. The way he look at her, it looks so pure, genuine, full of sencerity, at pag iingat while saakin—

Ayoko nang maging assuming.

𝗘𝗡𝗗 𝗢𝗙 𝗙𝗟𝗔𝗦𝗛𝗕𝗔𝗖𝗞

Reincarnated in the middle of the Villainous execution.Where stories live. Discover now