Reincarnated in the middle of the Villainous execution.

Epilogue

•𝗧𝗵𝗶𝗿𝗱 𝗽𝗲𝗿𝘀𝗼𝗻𝘀 𝗽𝗼𝗶𝗻𝘁 𝗼𝗳 𝘃𝗶𝗲𝘄•

Habang tumatangis si Alistair while saying

“Dayasha, mahal ko. Kailan kaba babalik sakin? Kaya Kong maghintay, Ang Hindi ko lang kaya ay nakikita kitang nakahiga at walang malay.” he uttered.

“𝖨 𝗐𝗂𝗅𝗅 𝗐𝖺𝗂𝗍 𝖿𝗈𝗋 𝗒𝗈𝗎, 𝖾𝗏𝖾𝗇 𝗂𝗍'𝗅𝗅 𝗍𝖺𝗄𝖾 𝗆𝗂𝗅𝗅𝗂𝗈𝗇 𝗒𝖾𝖺𝗋𝗌, 𝗁𝗂𝗁𝗂𝗇𝗍𝖺𝗒𝗂𝗇 𝗄𝗂𝗍𝖺 𝗁𝖺𝗇𝗀𝗀𝖺𝗇𝗀 𝗌𝖺 𝗍𝗎𝗅𝗎𝗒𝖺𝗇 𝗄𝖺𝗇𝖺𝗇𝗀 𝖻𝗎𝗆𝖺𝗅𝗂𝗄 𝗌𝖺𝗄𝗂𝗇.” usal nito, at hinalikang muli ang likod ng palad ni Dayasha.

Nang biglang nagliwanag ang kabilang bahagi ng kama, napapikit si Alistair at agad na pronotektahan ang natutulog na si Dayasha.

Nang may lumabas lumitaw sa harap niya, nagulat siya at agad na napayuko nang Makita ang dyos na naging dahilan ng lahat, kung bakit siya nasaktan at nagmahal, dahil Hindi naman niya inaakalang lubos siyang mahuhulog sa babae ngayun ay nakahiga.

“Hello, Alistair. Ayaw ko nang magligoy-ligoy pa, do you want your Dayasha back?” nanlaki ang mga mata ni Alistair, at tumango.

“Yes, Lord Jeru” magalang na usal ni Alistair habang nakayuko.

“Then, you shall obey my order” maotoridad na usal ni Jeru, habang may kakaibang ngiti sa labi. Alistair face become serious, he's willing to do everything just to make Dayasha came back to him.

“Then, you shall kîll dayasha” napatigil ako, w-what?

—
Napabuntong hininga ako when I found myself in an unfamiliar road, the god heru explain to him that in order to make Dayasha came b-back to life, he needs to kîll her in her original world.

Naguguluhan man Ako kung bakit kailan ako mismo ang pumatay sa kanya ay ipinagsawalang bahala ko nalang ang mga tanong sa isip ko at pinili ko nalang na magtiwala Kay god Jeru

Napatingin ako sa paligid at namangha dahil sa napaka advance Ng teknolohiya sa Mundo kung saan nag Mula si Athalia, Ang babaeng minahal niya, at hindi ang totoong Dayasha.

“Lumingon ka sa kanang bahagi mo at makikita mo ang bahay ni Athalia. break her glass and kîll her with your weapon na nasa gilid mo.” napakapa Ako saaking gilid at nakakunot ang noo na tiningnan ang Isang metal na bagay.

“Pihitin molang ang gantilyo at puputok iyan” napatango naman ako. At huminga nang malamim, diko alam pero bahagya kong inilibot ang tingin ko, napaatras Ako Ng mag kung anong nilalang ang dumaan sa gilid ko.

Medyo malaki ito at may ilaw. Gabi na pala Dito?

“Hmmm, Bakit tila maliliit ang kanilang mga palasyo?” mahinang usal ko.

“Hindi Yan palasyo Alistair! Ordinaryong Bahay lang Yan! Go hurry up and kîll her body before she wakes up!” napatakip naman ako saaking Tenga at tumango-tango.

Dahan-dahan akong umakyat sa bakod Ng Bahay ni Dayasha/Athalia, mahina Ang ginawa kong paglalakad nang makaapak at nakapasok ako sa loob ng bakuran. Napatingin ako sa siradong bintana, I jump sa terrace ng Bahay at binasak ang bintana.

Bahagya pa akong napalingon sa itaas Ng kalangitan at nakatingala sa buwan. Naiisa lang pala ang buwan Dito, ngunit bukod tangi ang ganda. Kulay pula na tila dûgo,

“Alistair! You're almost out of time! Just do your thing quick! At lunar eclipse Yan!” bulyaw saakin ni god Jeru.

Tumango ako at hindi gumawa ng ingay, I've been so clumsy when Dayasha ain't around. Because if she's with me, I'll act and play cool.

Pumasok ako, biglang bumilis ang tibok nang puso ko. Nakatalikod ito napalunok ako ng Makita ko na Wala na itong kumot, umiling-iling ako at winaksi ang temtasyon na nabubuo sa isipan ko.

Dahan-dahan akong umakyat sa kama, pumatong ako sa may paa niya nang saganon ay hindi na siya makagalaw, I don't like the idea of kîlling her, because I didn't even know if she wants to comeback to me.

But, I'm sorry Mylove. I'm selfish enough. I want you so bad.

Nagulat ako nang magmulat siya nang mata at may hawak ding bagay na kagaya ng saakin. Hinawakan ko ang kamay dalawang kamay niya sa pagitan ng ulo niya,

Yumuko ako at may ibinulong sa kanyang tenga.

“Balik kana” I uttered, Ramdam ko ang kaba nito. Inilis ko ang bibig ko sa tenga niya at

nagkasalubong ang aming mga mata, Maya-maya pa ay iisang kamay ko nalang hinawakan ang dalawang pulso niya at inilagay sa ibabaw ng ulo niya.

“Ali—” diko na pinatapos ang sasabihin niya. Dahil inilagay ko sa bibig niya ang metal na hawak ko.

“I don't wants us to be here, you must diè” malamig na usal ko, Nakita ko ang kaba at butil ng luha sa gilid Ng mata niya.

“What are you talking about? Alistair?” nautal pa ito at pumiyok pero napangisi ako, ang Ganda niya parin pala. Itinutok ko ang metal na hawak ko.

Nagtatanong ang mga mata niya,

“Dont worry, it won't hurt that much” aniko sabay ngisi, I hope you'll came back to me. I said at pinihit ang gantilyo.