Horon Güzeli // Barış Alper Yılmaz

11

"AY AMA ÇILDIRCAM BAKIN ! BİR KERE DAHA TOPU AYAĞIMDAN ALANI VURURUM"

"Yenge sakin mi olsan ?" Diye yanıtlamıştı beni Kerem.

Şu an Barışın evininin bahçesinde top oynuyorduk kızlar vs erkekler olarak takımlar üç kişiydi.. Ve karşı takım full futbolcudan oluştuğu için yeniliyorduk.

Üstüne üstlük bunlar anlaşmış gibi hep ayağımdan top alıyorlardı

Ben koşarken Barış yanıma doğru yaklaşmıştı top bendeydi neden geldiğini yeni belli oluyordu.

"Barış bas git yoksa ayrılırım"

"Ne alakası var yavru-"

"Barış ciddiyim"

"Beyler ben elendim"

"Oğlum Nazda buna uydu ven de ayrılırım diyo" diye ağlıyordu Berkan, Ezik.

"Hayatım sen ayrılmazsın benden değil mi" diye masumca Nisaya yaklaşan Kerem aradığı cevabı malesef alamamıştı.

"Yok ayrılmam bebeğim direkt parçalarım seni" çünkü tam mutlu olacakken duygularını korku ele geçirmişti ahsh.

"Lan Kerem ahahdhh"

"Yürü be Nisa" diye Naz destek çıkmıştı.

Biz birazcık daha koştuğumuzda Nisa bir şekilde gol atmıştı ve sevgilisine doğru koşup harry potter sevinci yapmıştı.

Barış ve  Berkan ne kadar gülsede Kerem hayranlıkla izliyordu.
(Tam olarak Nisanın rüyalar)

"Benden bu kadar gençler biz kazandık zayen"

"Onca tehditle ninemde kazanırdı be yenge"

"Berkan üçünüzde futbolcusunuz oğlum abartmayın"

"Bir şey dicem ben çok acıktım" diye ortaya laf atmıştı Barış

"Yemek söylsyslim o zaman bizim bir şey yapacak halimiz kalmadı." Diye çok mantıklı bir açıklama yaptı Nisa

"Tamam yengem ne söyleyelim?"

"Bir şey diyeyim mi lahmacun nasıl olur ama" Nisanın dediği ile isteyip istemediğimi sorguladım ama deli gibi açıkmıştım ve şu an lahmacun çok iyi giderdi.

"Ben kabul ediyorum" diye onayladım.

"Benim için de olur" Nazda onayladığını söylemişti.

"Tamam o zman siz içeri geçin ben söyleyip geliyorum" diye bizi içeri postalamıştı Barış

...

Yemeklerimiz gelmişti hepimiz o kadar acıkmıştık ki resmen hiç konuşmdan yemeğimizi bitirmiştik.

Ben su almak için mutfağa gidiyordum.
Barışla sevgili olmamızın üzerinden bir hafta geçmişti şu ana kadar gayet güzel ilerliyorduk.

Kerem ve Nisa ile de o akşam tanışmıştım her ikisi de çok iyi kişilerdi.

Ben bardak almak için dolaba doğru uzanırken belime sarılan kollar ile durmuştum.

"Oyy özlemişim güzelimi"

"Barışcım daha demin yanyanaydık"

"Senden ayrı kaldığım her saniye seni özlüyor olamaz mıyım?"

"Olabilirsin tabi özlenmeyecek insan değilim"

Biz bunları konuşurken ben hala Barışa dönüktüm Barışı görmek istediğimden kendimi ona doğru çevirdim.