•Bir Beyaz Orkide• Arda×Ferdi

0,5

Kaskatı kesildim. Yemin ediyorum kaskatı kesildim. Ne kadardır arkasından kaçtığım gerçek önüme konulduğu an kaskatı kesildim.

Öğrenmişti. İsmail öğrenmişti her şeyi.

Konuşmadım, anladı o biliyorum. İsmail anlardı beni. Yüzündeki duygusuzluk yavaş yavaş uzaklaştı, "Arda, sen ona aşıksın değil mi? Sadece hoşlantı değil bu."

Sustum. Bunca yıl nasıl sustuysam yine sustum. Yok olmayı diledim tekrardan. Her şeyden soyutlanmayı.

Gözlerimi ondan kaçırıp yere sabitledim.

"O biliyor mu?" Kafamı aşağı yukarı salladım. Yüzü dehşet içinde olduğunu biliyordum, "Sen, ona açıldın mı?"

"Açıldım, açıldım İsmail ama ne sanarak açıldım biliyor musun? O beni seviyor sandım. İlk o sevdi sandım ama o... O bana hiç aşık olmamış. Sadece öyle sanmışım."

"Nasıl yani? Bana en baştan anlat Arda." Gözlerimi ona çevirdim. Merhametle bakıyordu şimdi.

"2 yıl önce hatırlıyor musun hepimiz tatile gitmiştik." Tam bir faciaydı. O da hatırlamış gibi gülümsedi, "Evet bu Emre'nin boğulduğu zaman."

"Ferdi o zaman bana aşırı yakın davrandı. Bende ondan hoşlanmaya başladım. Kendime yediremedim bunu sonuçta arkadaşımdı Ferdi. Sonra hoşlantım aşka dönüştü ben..."

Tamamladı beni, "Kontrol edemedin."

"Edemedim." Başımı salladım, "Yavaş yavaş onun hareketlerine karşılık verdim. Bir yıl önce açıldım, Ferdi'ye. Gülümsedi, teşekkür etti İsmail."

Büyük bir merakla yüzüme baktı, "Sonra?"

"Sonra hareketlerini sıklaştırdı dedim flört olduk herhalde." Duraksadım. Anlatamıyordum. Bunca yıl suskun olan ben, konuşmayı bilmiyordum, "Bir anda kesti ilgisini. Gitti hiçbir şey olmamış gibi. Sonra bir kendini hatırlattı gitti kendini sonra. Sürekli tekrarladı bunu. Sevgili yaptı şimdi de."

Dolan gözlerimi ona çevirdim, "Ben bunu hak edecek naptım İsmail?"

İsmail sustu, yine susuyorlardı. İnsanlar neden ben anlatınca susuyorlardı?

"Sen nereden öğrendin?" Asıl merak ettiğim nokta burasıydı. Bugünkü bakışlarımı mı görmüştü? Daha önce şüphelenmiş miydi? Diğerleri biliyor muydu?

"Birlikte uyuduğumuz gece onun adını sayıkladın durdun Arda. Hiç böyle bir şey yaşamadığımız için şaşırdım. Bugünkü tavırların, Ferdi gittikten bir süre sonra gitmen, o kafe... Her şey birleşince kafamda oturdu." Olumlu anlamda başımı salladım.

Bir süre orada birlikte oturduk, aklıma gelen ihtimalle nefesim kesildi, "Diğerleri biliyor mu?" Bilmeleri benim için sıkıntı olmazdı ama biliyordum Ferdi'ye aynı davranmazlardı. Dışlarlardı. Bunca yıllık arkadaşlığı çöpe atmak gibi bir amacım yoktu.

"Sadece ben." Başımı salladım rahat şekilde. Hala bilmiyorlardı.

"Söyleyecek misin onlara?" Gerçekten Arda söyleyecek misin onlara? Karşılarına geçip ona aşık olduğunu sende haykıracak mısın?

"Bilmiyorum, bir tarafım anlat diyor diğer tarafım anlatma. Beynimle kalbim arasında sıkışıp kaldım." Başını olumlu anlamda salladı, "O zaman ikisini de susturacak içinden geleni yapacaksın. Anlatacak mısın? Düşünme bile. Unutacak mısın? Unut. Deneyecek misin? Dene. Sonucu, sebebi düşünme bile."

Kararsız bakışlarımı gördü, "Bir şey söyleyeyim mi? Ferdi onu sevmiyor. Hiçbir zaman da sevmeyecek."

Bunu biliyordum. Ferdi, sen  hiçbir zaman onu sevmeyi geç çalışmayacaksın bile. Tıpkı ben gibi.