Zincir +18

"Tut Beni"

Merhabalar! Yeni bölüm geldi,iyi okumalar dilerim.

＊

Var olurken yok olmak nasıl bir duygu diye sorsalar sanırım hissizleşmenin dibini tatmak derdim.
Zincirin ikimizi de odaya kitlemesinin ardından aramızda hiçbir diyalog geçmemişti,gerçi aramızda bir diyalog geçmesi gerekmezdi,benim gözlerim isyanımı belirtirken onun gözleri nedense şefkat kusuyordu.
Neden eskisi gibi nefret dolu bakmıyordu bana?
Ne değişmişti de bakışları şefkate dönüşmüştü?
Tunanın ölümünden sonra azıcık da olsa beklediğim destek ondan gelmeyince bana şefkat gösterisi yapması saçmalık gibi gelmişti,haklıydım da!
Bir cümle bekliyordum ondan,bir kelime dahi söylese benim için yeterliydi.İhtiyacım olan o kelimeyi duymak istiyordum,bırakıp gitmesinin ardından mantıklı bir sebep bulmak istiyordum.

-Konuş! Neden beni bırakıp gittin hem de en zor günümde?
-Bırakmadım,seni hiçbir zaman bırakmadım,sadece uzak durmak zorunda kaldım.
-Neden?
-Anlatsam inanacak mısın?
-Mantıklı gelirse neden olmasın?
-Tunanın ölümünden sonra yanına geliyordum tam fakat sonra kaçırıldım,getirildiğim noktada bir tane şerefsiz Tuna ölmeden önce onu çalıştırdığını söyleyip benim öldürdüğümü zannedince tehtidler savurmaya başladı,bu tehtidlerin arasında sen de vardın.Şehri terk edersem seni ve Tunanın mezarını rahat bırakacağını söyledi.
-Sen böyle tehtidlere kanacak birisi değilsin Zincir,ya karşındakini öldürürsün ya da öldürtürsün.
-Haklısın ama o gün adamlarım yanımda değildi,onca kişinin arasına tek dalsaydım ölü bedenimi bile bulamazlardı.
-O zaman intikam alacaksın?
-Güzel,beni tanıyorsun en azından.
-Ne yapacaksın ona?
-Pardon! Tanımıyormuşsun,her zaman ne yapıyorsam onu yapacağım Derin.
-Öldürecek misin?
-Öldüreceğim.

Odadaki sessizlik bile sesliyken içimdeki kopan fırtınalar sessizliğini korumaya devam ediyordu.
Söylediğine inanmış mıydım onu bile bilmiyordum,tek bildiğim şey 3 aydır huzursuz olan Derin,şuanda huzurluydu.
Bunun sebebi evden ayrılmam mıydı,yoksa Zincirin yanında olmam mıydı anlayamıyordum.Şuan tek istediğim şey,huzurlu hissettiğim anı bozmamaktı.

Düşüncelerimde boğulurken çalan kapı sesiyle birlikte dikkatimi oraya vermiştim.

-Zincir Bey kapının altında anahtar var,sizin mi?
-Evet Esma benim.
-Vermemi ister misiniz?
-Evet,versen iyi olur.

Esma kapının kilidini açmış,mini eteği ve göğüs dekoltesi fazla olan kıyafetiyle göz zevkimizi zirveye ulaştırmıştı.
Elindeki anahtarı masaya bıraktıktan sonra bana kinli bakışlarını göndererek çalışma odasından çıkmıştı.

-Bu kim Zincir?
-Asistanım.
-Senin asistanın neden evinde?
-Güzelim ben evden çalışıyorum çoğunlukla,asistanım da nadiren eve geliyor.
-Evinde onun da mı çalışma odası var?
-Evet,var.
-O odaya bakmak istiyorum.
-Ev senindir,istediğin yeri dolaş güzelim.