Zincir +18

"Sarsıcı Benzerlik"

Merhabalar! 300 kişi olmuşuz,şerefine bir bölüm patlatayım dedim,iyi okumalar;))

࿔᭬ৡ⃪꫶⃗၇͜ᩘ🦋͜ᩘ၇⃪⃖ৡ࿔

Mutluluktan ümidini kesmiş bir bedenin yaşantısı olabilir miydi?
Olurdu fakat buna yaşamak diyebilir miydik? Ölümle yaşam arasındaki çizgi gibidir ümit:
Yaşamanı sağlayan şey ümit,ölmeni sağlayan şey de yine ümittir.

Salıncaklarda zamanımın çoğunu öldürdükten sonra eve geçmek istemiştim.
Aldığım not kafamı karıştırsa da her zamanki Zincirdi,bir git bir gel yapmayı severdi,artık tepki vermemeye başlamıştım.

Eve vardığımda kafamı dağıtmak için mutfağa girip çeşit çeşit kek yapmaya başlamıştım.
Bu günlerde bunaldığım zamanlarda ya da problemleri çözemediğim zamanlarda kendimi direkt mutfakta buluyordum,nasıl olduğunu bilmediğim bir şekilde beynimde dönüp duran problemleri bir süre de olsa uzaklaştırabiliyordu.

Kapının ısrarla çalınması üzerine ellerimi durulayıp kapıya bakmıştım,gelen kişi salıncakta sallanırken yanıma gelen çocuktu
fakat bu sefer üstü başı kirli,elleri kan içerisindeydi.
Endişeyle çocuğu içeri alıp ne olduğunu anlamaya çalışmıştım,kontrol ettiğim ilk şey çocuğun yara alıp almamış olmasıydı,Tanrıya şükür ki ellerindeki kan kendisine ait değildi.
Çocuğun elini yüzünü yıkadıktan sonra üstündeki kirli giysileri çıkarıp makinaya atıp tişörtü ve şortu giydirmiştim,geldiğinden beri ne konuşuyor ne bir tepki gösteriyordu ve bu daha da endişelenmeme sebep oluyordu.

-Bana ne olduğunu anlatır mısın?
-...
-Lütfen,paylaşmana ihtiyacım var, başına birşey mi geldi?
-...
-Yardım edebilirim,güven bana.

Çocuğa ne kadar dil döksem de bir faydası olmamıştı,yine susmayı tercih etmişti.
Kapının tekrar çalınmasıyla tam ayağa kalkacağım sırada çocuk ellerimden tutmuştu,sonunda bir cümle kurabilmişti.

-Lütfen kapıyı açma.
-Neden?
-...
-Bana bir sebep vermelisin.
-...
-Açacağım.

Çocuğun elleri ellerimi daha da sıkı tutmaya başladığında kapıyı açmamam gerektiğini anlamıştım,birşeyden korkuyordu ama korktuğu şeyi söylemiyordu.

-Seni tehtid eden biri mi var?

Sorduğum soruyla birlikte gözleri aniden gözlerimi bulmuş,sessizce ağzını hareket ettirerek yardım istediğini söylemişti,onu tehtid eden birileri vardı.
Kapıya doğru ilerleyip kapının yan tarafında bulunan cama dikkat çekmeden bakmaya çalışmıştım,
genelde perdelerim kapalı olurdu çünkü zemin ile cam arasında mesafe yoktu evimin önünden geçen herkes perde kapalı olmadığında içeriyi rahatlıkla görebilirdi,perdeyi hafif aralayıp kapının önündeki kişiye baktığımda onun da bana sırıtarak baktığını görmüştüm,perdeyi hemen kapatıp çocuğun yanına geçmiştim.
Kapı ısrarla çalınmaya devam ederken elim telefona uzanmış,aklıma gelen ilk numarayı tuşlamıştım,Zincir.
Notta beni bırakmadığını söylemişti eğer onu ararsam yardıma geleceğini biliyordum.