Zincir +18

"Ormanda Bir Durak"

Merhabalar uzun süredir buralara gelmiyordum.Bir bakmışım okunma sayımız 74 olmuş,teşekkür ediyorum!!
Okunma sayısı arttıkça yeni bölüm atmayı düşünüyorum,onun haricinde de eğer bölüm atmamı isterseniz bana dm'den mesaj da atabilirsiniz.
Düşünceleriniz önemli,iyi okumalar. ༺ྀིྀི

Düşünceler peşimdeyken,
karanlık bedenimi sararken...
Düşünüyordum acaba diyordum hep,
acaba kardeşim şuanda yaşasaydı ne olurdu?
Acaba Zincirle hiç tanışmamış olsaydım hayatım nasıl olurdu?
Kesinlikle harika olurdu!
Belki de peşimde kol gezen sıkıntılar son bulurdu,kim bilir?

Beni bağlamadan konteynırın içerisinden çıkmış,bağırmalarımı asla umursamamıştı.
Ellerim kollarım bağlanmış olmasa da,bu küçük konteynırın içerisinde hiçbir şey yapamıyordum.
Sadece ses çıkartıp yankı yaratabiliyordum belki buradan geçen birileri varsa sesimi duyup yardım edebilirdi fakat bu aptal herifin o kadar salak olacağını zannetmiyordum,mutlaka konteynır kimsenin olmadığı veya kimsenin geçmediği bir yerdeydi.
İçerideki karanlıkla birlikte yapabildiğim tek şey,olduğum yere çökmekti.
Tekrar silüet görmek istemiyordum eğer görürsem ne yapacağımı da kestiremiyordum,kaçabileceğim bir yer yoktu.
Uyumaya çalışsam da içerideki karanlık beni engellemeye başlamıştı.
Karanlıktan korkmuyordum,karanlığın bana bahşedebileceği çok şey vardı.
Zifiri karanlıktan dolayı gözlerim ağrımaya başlamış ve ışık görme isteğim artmıştı.
Adama haykırışlarımla isyanımı belirtiyor,bir umut da olsa beni buradan çıkartmasını bekliyordum.

-Beni burdan çıkart Allah'ın cezası!
Buradan çıkarsam beni tanıyamayacaksın,kardeşime yaşattığın her şeyin hıncını çıkartacağım senden,duydun mu beni!

Peş peşe sıraladığım tehditkar cümleler hedefine ulaşmış olacak ki, kapıdan kilit sesi gelmişti.

-Ne istiyorsun lan yine!
-Ben buradan çıkayım var ya seni doğduğuna pişman etmezsem!
-Ee,çıksana o zaman.
-Göreceksin!
-Neyi?
-Sana pişmanlığını en dibine kadar tatman için fırsat vereceğim ama o zaman çok geç olacak ve ölmekten beter olacaksın!
-Güzel hayaller şimdi yat ve zıbar,senin sesini çekemem.
-Hayır dur! Senden birşey isteyeceğim.
-İste ne isteyeceksen.
-Şu elindeki feneri arkaya tutar mısın?
-Neden?
-Birşey görür gibi oldum da,korkuyorum.
-Allah Allah daha deminki cesur cümlelerin nerede senin?
-Uzatma da tut işte!

Elindeki feneri arkaya doğru konumlandırdığında arkaya attığı bakışları yoğunlaşmıştı,dikkatlice bakarken karnına tekme atıp düşen bedenine topuğumu geçirdikten sonra can havliyle dışarıya doğru fırlayıp kapıyı onun üzerine kilitlemiştim.
İçeriden gelen bağırma sesleri gülümsememe sebep olurken kapıya dönük olan bedenim ürpermeye başlamıştı,
bir nefes...
Ensemdeki sıcak nefesin etkisiyle elim buz kesmiş,nefes almayı unutur hale gelmiştim.
Arkamı yavaşça döndüğümde karşımda Zincirin sırıtan suratıyla karşılaşmıştım.