Zincir +18

"Dalgalar"

Merhaba! Hikayeme tekrar hoş geldin.
Beni ne kadar mutlu ettiğinin farkında mısın bilmiyorum ama okunma sayımız 1k olmuş! Teşekkür ederim,bunun şerefine bir bölüm patlar.

ʚ🐸︎ɞ

-Tanrısal anlatım-

Dalgaların arasında iki beden,
ya dalgalara kapılmayı seçerek yok olacaklar ya da dalgalara meydan okuyarak karaya çıkabilecekler.
Peki savaşmayı seçecekler miydi?
Derinden yana şüphemiz yoktu.
Ya Zincir?
Onun yaşamak için bir sebebi var mıydı?
Derin vardı elbette ama Zincir Derin için yaşamak istese Derine zarar vermiş olurdu,Derinin yaşadığı bütün problemlerin sebebi Zincirdi,varlığıyla Derine zarar veriyordu.
Belki de bu Dünyadan kayıp gitse Derine ilk defa bir faydası dokunacaktı ama sevdiği kadını dalgalar arasından çıkarmadan ona ölüm yoktu,kendisi ölebilirdi fakat Derini kendisiyle birlikte sürükleyemezdi.

-Derin!

Ciğerleri patlayacak dereceye gelene kadar bağırdı dalgaların arasına,sevdiği kadınla falezden atladıktan sonra faleze çarpan sert ve hırslı dalgalar Derinle Zinciri birbirinden ayırmıştı.
Neyseki Zincir zaman kaybetmeden
Derini uzun uğraşlar sonucunda belinden yakalamış,yukarıda tutmaya çalışmıştı.
Zincir falezin altında bulunan küçük kara parçasına ayaklarını bastığı anda sevdiği kadını düz bir kayanın üstüne bırakmıştı.Zincir kalp masajı yapmaya başlamış,hemen ardından suni teneffüse geçmişti.
Ne kadar çabalarsa çabalasın sevdiği kadın o güzel gözlerini Zincire bahşetmemişti.

Bir süre sonra Zincir bütün ümidi kesmiş,kendini yere atmıştı.
Gözyaşları gözlerinin acımasına sebep olmuştu,kızaran gözleriyle tekrar baktı sevdiğine,bir umut gözlerini açar diye...
Beklediği tepki gelmediğinde bacaklarını kendisine doğru çekip kafasını dizine dayamıştı.

-15 sene önce-

Bugün Zincirin doğum günüydü.Artık kocaman bir adam olmuştu,8 yaşındaydı!
Akşam doğum gününü ailesiyle kutlayacak olmanın verdiği heyecanla oyuncaklarla oynuyordu.

Odasına aniden giren annesine baktı Zincir,annesi gözlerinden endişe akarken oğluna stresini göstermemek için çaba sarf ediyordu.

-Yakışıklı oğlum şimdi seninle saklambaç oynayacağız.
-Tamam anneciğim.
-Ama saklandığın yerden çıkmayacaksın,söz mü anneciğim?
-Ama sobelemem gerekmez mi?
-Hayır,bu oyunda sadece saklanman yeterli.

Saçları okşanan Zincir annesine şüpheyle bakmıştı,Zincir zeki bir çocuktu,annesinin endişesini mimiklerinden ve konuşmalarından anlayabilmişti.

-Evden ses gelse bile saklandığın yerden çıkma,olur mu yakışıklı oğlum?

Daha da şüphelenen Zincir birşey demeyip annesinin isteğini kabul etmiş,annesi odadan çıktığı gibi yatak altına saklanmıştı.

Birkaç dakika sonra evden gelen bağırışma sesleri ve cam kırılma sesleri Zinciri telaşa sokmuş,olduğu yerden çıkmayı istemesine sebep olmuştu ama annesinin sözünü dinlemediği için annesinin üzülebileceğini düşünmüştü bu yüzden olduğu yerde kalmayı tercih etmişti Zincir.