Rose Quartz

Epilog

😭

Dzień pogrzebu Matta był jednym z najtrudniejszych momentów w moim życiu. Bliscy i przyjaciele zebrali się, aby pożegnać go po raz ostatni. Atmosfera była pełna smutku, ale i wspomnień o wspaniałym człowieku, jakim był Matt. Łzy wielu osób świadczyły o jego wpływie na nasze życie.

Gdy nadszedł czas na moje pożegnanie, wiedziałam, że muszę to zrobić - zaśpiewać dla Matta. Stanęłam przed zgromadzonymi, trzymając w dłoniach mikrofon.
- To dla ciebie, Matt- powiedziałam cicho, starając się ukryć drżenie w głosie.

Pierwsze dźwięki fortepianu rozbrzmiały, a ja zaczęłam śpiewać "In The Stars" autorstwa Benson Boone. Moje słowa niosły się po cmentarzu, każda nutka była przepełniona miłością i tęsknotą.

Sunday mornings were your favorite
I used to meet you down on Westcreek road
You did your hair up like you were famous
Even though it's only church where we were going
Now Sunday mornings, I just sleep in
It's like I've burried my faith with you

Starałam się utrzymać spokój, ale łzy napływały mi do oczu. Pamięć o Matcie była tak żywa, że bolało mnie serce. Śpiewając, czułam, jakby każda fraza była pożegnaniem, jakby każde słowo niosło ze sobą uczucia, których nie mogłam już wyrazić w żaden inny sposób.

I'm still holding on to everything that's dead and gone
I don't wanna say goodbye 'cause this one means forever
Now you're in the stars and six-feet's never felt so far
Here I am alone between the heavens and the embers
Oh, it hurts so hard for a million different reasons
You took the best of my heart; and left the rest in pieces

Głos mi się łamał, ale wiedziałam, że to dla Matta. Kontynuowałam, pozwalając emocjom płynąć. Ludzie zgromadzeni wokół mnie słuchali w milczeniu, wielu z nich płakało. Była to chwila pełna bólu, ale również piękna, gdyż wszyscy zebrani dzielili się swoimi uczuciami i wspomnieniami o Matcie.

Digging through your old
birthday letters
A crumbled twenty still in the box
I don't think that I could ever find a way to spend it
Even if it's the last twenty that I've got

W końcu, gdy ostatnia nuta wybrzmiała, czułam, jakby część mnie odeszła razem z Mattem. Mikrofon drżał w moich dłoniach, ale wiedziałam, że zrobiłam to, co było trzeba. Zaśpiewałam dla Matta, oddając mu hołd w najpiękniejszy sposób, jaki potrafiłam.
Zakończyłam, mówiąc

- Dziękuję ci, Matt, za wszystko. Zawsze będziesz z nami

Piosenka była hołdem dla naszego wspólnego życia, a moje słowa były ostatnim pożegnaniem i wyrazem miłości, która nigdy nie zgaśnie.