My Sweet Innocent Lovely Brat

Chapter FOUR

Isang buwan na halos nakakauwi si Lara mula sa ospital. She was regaining her strength. Pinipilit niyang abalahin ang kanyang sarili sa sangkaterbang books niya sa library na hindi pa niya nababasa. Kung hindi man, in-update niya ang kanyang panonood ng Kdrama at ibang movies. Halos every weekends ay nasa bahay niya ang mga kaibigan niya at minsan pa nga ay kasama ang mga mommies, may pasalubong na lutong pagkain o masustansyang drinks at vitamins para sa kanya. Ilang araw din sa work days ay nasa bahay ang daddy niya, kinukulit siya ng atensyon nito.

Nagagawa niyang abalahin ang kanyang sarili sa mga araw, pero sa mga gabi... kapag nakatulog na siya sa pagod... wala siyang kawala sa paulit-ulit na bangungot niya.

Hindi iyon araw-araw, kaya hindi niya alam kung babangungutin siya bago pumikit ang kanyang mga mata o hindi. Pero kapag nangyari, nagigising siyang humihingal, umiiyak, o kaya naman ay sumisigaw. Para lang hindi malaman ng kanyang ama na madalas siyang bangungutin, natutunan pa niyang maglagay ng malinis na panyo sa kanyang bibig bago matulog, para magising man siyang sumisigaw ay napupunta sa pagkagat niyon ang kanyang ginagawa basta makamalay.

And yet, he heard her. He must have been near her room for him to hear her first screams a few times before he knew what was happening. Nagising siya unang besesna pumasok ito sa kanyang kwarto na bukas na ang ilaw kaya nakilala niya agad ito. At sa sobrang takot at pagkatuliro, yumakap siya rito noong niyakap siya nito. Nangunyapit siya rito noong tumabi ito sa kanya sa kama hanggang sa matigil na ang matinding pangangatal ng buo niyang katawan.

Nangyari iyong muli kinabukasan, at sa sumunod pang gabi. They never talked about it during the day, never acknowledged that his feet had gone past the threshold of her bedroom or that he'd held her in her bed until she was able to go back to sleep. Wala na ito paggising niya sa umaga, kung saan maliwanag na, at hindi na siya natatakot.

Ikalimang gabi, habang nakayakap siya rito, humahagulhol siya sa dibdib nito. She wanted to stop sobbing. She wanted to stop being scared. she just wanted it all to stop.

Pinahid niya ang kanyang mga luha kahit umaalpas pa rin ang iyak sa kanyang bibig, saka niya inangat ang kanyang mukha sa unang pagkakataon at tiningnan ang mukha nito. He looked so concerned. Awang awa ito sa kanya. He also looked angry and helpless. Natanong na siya nito sa naunang mga gabi kung napapag-usapan ba nila ng kanyang therapist ang tungkol sa kanyang bangungot. Tumango siya. But it wasn't helping.

For a moment, she saw it on his face. Na gagawin nito ang magagawa nito para matulungan siya. She didn't know what came over her.

Hinawakan niya ang gilid ng mukha nito, saka niya pinaglapat ang kanilang mga labi.

It was barely a kiss. Ni hindi nga niya mapigil ang mga sinok gawa ng kanyang sobrang pag-iyak. She could imagine na hitsura niya ay parang isang bata. Pero sigurado siyang anuman ang hitsura niya, hindi mababago ang pagtingin sa kanya ni Eric. Hindi mawawala ang pag-aalala nito, ang awa. Hindi siya nito huhusgahan kahit anong gawin niya habang pinagdaraanan niya ang mga atakeng iyon.

Nagtama ang kanilang mga mata, and without speaking, he confirmed to her that it could be done. He could help her forget her nightmare. He could make her stop crying.

Hinawakan nito ang kanyang baba, bumaba ang ulo nito, and he gave her a proper kiss.

Doon nagsimula.

She would wake up in a nightmare and he would be there, and he would take her in his arms as she rolled over to him and their lips would meet. sa malamlam na liwanag ng kanyang night shade, they flirted and cavorted. They kissed and kissed and kissed. He'd let her discover his body, rub her body against his, let her hear his moans and his hiss. He'd let her trace his hard cock beneath his gym pants. He'd let her rub herself on him until they'd both cum without taking their clothes off.