BÖLÜM 1: Unutanlar ve Unutulanlar

202 29 253
                                    

Bol bol yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın🙏🏻💜

İlk bölümler biraz karmaşık bir kurgu gibi görünebilir gözünüze. Ama bölümler ilerledikçe açılacak inanın.

Keyifli okumalar

°

¹: Unutanlar ve Unutulanlar

°

°

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

°

Kiçik tayr asmana vasıl oldu idi
Men ise ona âşık bir mâşuk
Mükem ikti Benay
Talaz esti idi derûnuma
Çını ile çınım tâkid oldu
Nasıl olduğunu bile bilmeden...

°°°

[İstanbul]

[19 yıl sonra...]

Kum torbasına ard arda indirdiği seri yumruklar ile dişlerini var gücüyle sıktı genç adam. Vurdukça karnındaki bandajın kanlandığını hissediyordu lakin bu onun durması için bir sebep değildi. Her darbesi bir öncekinden daha sert ilerliyor ve kum torbası ile buluşuyordu. Oldukça ayberk ve görkemli bir görünümü vardı. Terli alnına yapışan koyu kumral saçları zevâhirini daha fazla zâhir ediyordu.

Bir darbe. Bir tane daha ve bir tane daha...

Zaman öldürmek için kum torbasını yumruklarken nihayet telefonuna günlerdir beklediği o arama düştü. Duraksadı. Göğüs kafesi körük gibi inip kalkarken elindeki boks eldivenlerinin cırtcırtını dişlerinin arasına kıstırarak açtı ve çıkardı. Diğer elindeki boks eldivenini de serbest kalan eliyle açtığında köşedeki sehpanın üzerinde duran telefonuna vasıl oldu. Aramayı yanıtladığında yine tanıdık sert ve ketum ses tonu karşıladı onu "paket teslimatı" genç adamın dudaklarında keyifli bir sırıtış zuhur etti. Nihayet günü ayıyordu.

"Adres at" dediği gibi aramayı sonlandırdı ve terden ıpıslak olan tişörtünün ensesinden tutup çıkardı. Kanlanmış bandajı görünce yüzünü buruşturarak "sikilmedik bir kulak arkası kaldı" diye mırıldandı kendi kendine. Elinde tuttuğu tişörtü ile adımları ilerledi. Demir, paslanmış kapıyı gıcırtıyla açıp merdiven basamaklarını tırmandı. Adımları aceleciydi. İçindeki bu şad saiksiz idi. Aylakının ritmi bozulmuş nefes alışverişleri sıklaşmıştı. Bunun nedeni merdivenler değildi. Zihninin bir kenarında saklı olan kadını tekrardan düşlemekti. Yıllardır paslanmayan tek görüntü onun çehresiydi.

𝐄𝐧𝐤𝐚𝐳𝐝𝐚𝐧 𝑲𝒂𝒍𝒃𝒆 𝐆öçHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin