Yılar sonra gerçek ailenizi bulsanız ne mi olur?
Mesela bulduğunuz gerçek aileniz sizin gibi bir ajandır.
Abileriniz, kardeşiniz ve anne babamız....
Hepsi ajan olsa iyi mi olur? kötü mü?
Bilemem ki ben, bu sorunun cevabını siz bulmak ister misin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Tamam" diyip konuşmaya başladım. "beş yıl önce bir çocuk vardı. onun da adı murattıadaştınız yani" dedim ve gözümden düşenin bir damla yaşı sildim.
"çok iyidik her dakika mesajlaşırdık. tek mesajı güldürürdü beni öyle yani..." dedim ve yine göz yaşımı sildim.
"Ama tek bir sorun vardı. Oda o bursa da ben izmirdeydimbe abi." dedim yine göz yaşımı silecek iken murat abim sildi bu sefer. "Eee" dedi meraklı bir eda ile.
Acı içinde bir gülümseme sundum abime "ama ben hiçbir şekilde ona ne ses kaydı nede bir fotorafımı atıyordum. O arada ses kaydı arada da yüzünün görünmediği birkaç fotoğraf atıyordu." dedim. ve bir hıçkırık firar etti.
"Bir gün düşündüm ama çok düşündüm. Sonra ona bir mesaj yazmaya karar verdim pişman olacağımı bile bile" dedim ve yazdığım mesajı açıp ona gösterdim. silememiştim. Silemezdim....
söze nasıl başlayacam inan ki bende bilmiyorum ama şunu bili ki bu karar asla acele ile alınmış bir karar değildi. ben çok düşündüm seni aramızdaki ilişkiyi ama en çok ta seni düşündüm inan ama bişeyi fark ettim sen beni en çok güldüren en çok seven sayan insan dın insandan öte sevdiğimdin ki hala öylesin. ama seni sevememe rağmen sana açıklayamadığım şeyler var sevdiğim.... mesala her gece ağliyorum ağlayarak sabahlıyorum ben. sen benimle mutant vampir diye dalga geçerken bile ağlıyordum ben... mesala çoğu kez saatlerce sana yazmıyordum kitap okuyordum diyorum ama ben kendimi bireylere kapatıp saatlerce ağlıyordum. her gece uyuduğumda akşamın bir saati gözümü kabusla açmak nasıl bir his biliyor musun? çok kötü hemde çok... benim dayanacak gücüm kalmadı diyorum ama aklıma bana yaptıkları şeyler geliyor kendi kendime sadece bunun için ayakta kalmalıyım diyorum ben. ben çok sıkıldım anlıyor musun ben çok sıkıldım her an ölücekmişim gibi tetikte olmaktan her zaman her akşam ya banada olursa demekten uyuyamıyorum uyusam kabus uyanık kalsam ağlıyorum anlıyor musun sevdiğim... uzun lafın kısası ben kendimi güldüren beni ben gibi hissettiren şeylerden hoşlanmıyormuşum bunu anladım ben aslında kendime acı çektien şeyleri seviyormuşum bunu anladım... şu an belki bu yazdıklarım çok anlamsız geliyor farkımdayım ama ben senden tek birşey istiyorum beni unutabilir misin? bence unutursun evet unutursun çünkü ben seni unutamak istiyorum ama ben seni seviyorum da... mesajlarımızı okudukça gülmüş halde buluyorum kendimi bu bana ters tamam mı! benim senden tek istediğim beni unut belki unutun çoktan ama boşver yine unut beni... çookk uzun lafın kısası; ben ayrılmak istiyorum ama şunu bilki ben seni hep çok sevdim....
