AŞKIN TONU

ALINTI

Berfu Devran'ı duymazlıktan gelerek yoluna devam etmişti. Onun bu tavrı Devran'ın sinirlenmesine sebep olmuştu. Berfu, Devran'ın çatık kaşlarını tahmin edebiliyordu ama umrunda bile değildi. Kuzenini seven bu adama karşı içinde öfke vardı en çok da kırgınlık. Berfu daracık sokaklar da adımlarını hızlandırırken Devran sinirle peşinden koşmuş kolundan tutuvermişti genç kızı. Ani sarsılmasıyla tülbenti düşmüştü Berfu'nun. Savrulan siyah dümdüz saçları ve siyah sürmeli gözleriyle kaşlarını çatmış korkmadan karşısında ki adama bakıyordu. Berfu'nun savrulan saçı Devran'ın ellerinde son buluyordu. Kolunu tuttuğu yerden saçları dökülüyordu ellerine. Devran kendini toparlayarak,

"Neden kaçıyorsun"

"Kaçmıyorum"

"Kaçıyorsun, seninle konuşmama izin vermiyorsun"

"Seninle ne konuşacağız"

"Her şeyi!"

"Zeliha'yı öğrenmek istiyorsan onun bekçisi değilim. Ben artık onun kuzeni de değilim, kardeşi de değilim, ne istiyorsan git ona sor!"

"Her şeyi konuşacağız, en çok da bizi"

Berfu ne dediğini anlamamış kolunu itirek arkasını dönüp gidecekti. Devran izin vermedi buna kararlıydı Berfu'nun ona olan hislerini biliyordu artık buna son vermeliydi. Zeliha'nın kuzeni olması Berfu'nun elinde ki son şansı da alıp gitmişti. Berfu aklından binbir türlü düşünceyi geçiriyordu. "En çok da bizi konuşacağız' ne demekti? Ne anlama geliyordu bu, bilemedi.

"Bak Berfu, açık konuşacağım. Geçen gece söylediklerini unuttum ben.."

Devam etmesine izin vermedi Berfu. Bu adam canını yakmak için mi aramıştı bu kızı? Bu kötülüğü ona mı layık görmüştü..

"Biliyorum Devran Ağa. Sen olanları o davetiye eline geçince çoktan unuttun. Benim kimseden korkum yok evet o kız benim kuzenim. Sen onu seviyorsun diye suçlayamam seni, yüreğin onu seçtiyse suç senin değil. Zeliha seni sevmemiş belli ki sevseydi başka bir adamın kollarına atmazdı kendini. Bak bana çürüyüp gitmeyi göze aldım ben! Ölmeyi göze aldım! Ama gün gelecek sevgin bitecek beni isteyeceksin Devran Ağa bilesin bunu."

Canını yakan adama aynı silahı doğrultuyordu kadın. Yarasını kanatmak istiyordu Berfu. İçini yaktığı her bir cümlesi için inadına yakıyordu sevdiği adamı. Sözlerini söyleyip gidiyordu ki arkasına döndü Berfu, karşısında duyduklarını atlatamayan adama seslendi.

"Devran!"

"..."

"Ateşin aşkımla yakma çıramı!"

Son sözünü söyleyip arkasına bakmadan gözden kaybolmuştu Berfu..

*****

**Artık bir değil bin kişiyiz! Yorumlarınız, beğenileriniz ve desteğiniz için çok teşekkür ederim, iyi akşamlar :)**