Bölüm 4

428 25 17
                                    


Keyifli okumalar dilerim.💞

   Buluşmamızdan iki hafta geçmişti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

   Buluşmamızdan iki hafta geçmişti. İletişimizin koptuğu söylenemezdi , ya da beni görmezden geldiği . Kenan, futbol işlerinden dolayı çok yoğundu. Turnuvası ile can başla uğraşıyordu ki bacağından küçük bir sakatlık geçirdi. Daha iyi hissetmesi ve ona mental olarak destek sağlamak için onun yanına gelmeye karar vermiştim. Kendisi de bu fikri sıcak bakmış olmalıydı ki reddetmedi. Böylelikle kendimi bana konumunu göndermiş olduğu evinin kapısının önünde bir kaç poşetle dikilirken buldum. Üstünden İki hafta geçmiş olmasına rağmen yaşadığımız o akşamı unutmamıştım, parmaklarının ve dudağının dokunuşları halen aklımdaydı. Akşamın sonunda evime kadar bana eşlik etmiş ve sevgilisi olmamı teklif etmişti. Reddedecek kadar salak bir kız değildim, kabul ettim.

Arkadaşlarım sevgili olmamızın kötü bir fikir olduğunu belirtmişti. Ünlü bir futbolcuydu, yoğun bir temposu ve sayamadığım kadar çok fazla hayranı vardı. Bunlar yetmezmiş gibi çok erken öpüşüp bir ilişki kurmamızın yanlış olduğunu vurgulamışlardı arkadaşlarım tarafından. İki haftadır sadece telefon yoluyla görüştüğüm bir çocuğun evine gidip ona yardımcı olmak aptallıktı onlara göre. Açıkçası umurumda değildi, üstüne bu çocuk benim sevgilimdi elbette ona destek olmam gerekiyordu. Bana göre yaşadığımız öpücük gerçekti. Üstüne çok yorgun olmasına rağmen her akşam beni arayıp konuşmuştuk. Beni az da olsa umursadığının kanıtı olduğunu düşünmüş ve tatlı bulmuştum.

Sakatlanmasına gelirsek evet, kötü bir olaydı kabul ediyorum ama bizim daha fazla yakınlaşmamız için bir şanstı. Sonuç olarak bacağı kopmamıştı sadece kasları zedelenmişti. Üstüne Noel tatiline girmiştik. Bolca vaktimiz varken kullanmamak aptallık olurdu benim için.

Saçıma son kez telefonumun kamerasından kontrol ettikten sonra zile bastım. Kapının açılması ile gördüğüm manzara ile gülümsemiştim. Saçları biraz dağınıktı, yataktan kalkıp da kapıyı açmış gibiydi.

"İyi günler Kenan Yıldız. En büyük hayranız olan Miray Yılmaz gelmiş bulunmakta. Bu aciz kızı hayır amaçla evinize alır mısınız?"

Kenan'dan gelen ani sarılma ile poşetlerimi yere düşürdüm. Nefes alamayacak kadar sıkıyordu beni. Ortama biraz uyum sağlamak için kollarımı beline geçirmeye çalıştım ama bu hareketim çalışmamla kalmıştı. Kenan'ın beni kollarına almasından hareket edemiyordum. Göğsünün sertliğini, kokusunu ve diğer kalan her şeyini o kadar özlemiştim ki...

"Seni hayvan gibi özlemişim."

"Ben de seni özledim ama hayvan kadar özledim mi emin değil Kenan. Bir de şey boğuluyorum sanırım."

Dediklerimin karşısında sarılmayı bırakmadı ama kollarını gevşettiğini söyleyebilirdim. Sağ elini boynuma koyup gezdirdi. Vücudumun karıncalanma seansı böylelikle gene başlamıştı. Her bir dokunuşunun ardından alışacağımı sanıyordum ama alışmıyordum. Alışamıyordum doğrusu.

Söğüt Ağacı|Kenan YıldızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin