✍ စာရေးသူ= Thar Thar ✍
.................................................
" အမလေး အကိုကြီးရဲ့ သဇင့်ကို ထားခဲ့ပြီလားတော့... အီး... ဟီး... ဟီး... အခုမှ သေရသလားတော့ နှမြောလှချည်ရဲ့... အီး...ဟီး"
" အာ..အမေကလည်း ဘယ်လိုတွေ ငိုနေတာလည်းဗျာ.. အသေစောလို့ နှမြောတယ်ပဲ ကြားဖူးပါတယ်"
" ဟဲ့ ရဲခေါင် နင်ဘာမှမသိဘဲ လာပြောမနေနဲ့... ၆၈နှစ်မှသေတာလေ အသေနောက်ကျမလား... ဒီ့ထက်စောပြီးတောင် သေလို့ရတယ်သိရဲ့လား..."
" တိုးတိုးပြောပါအမေရာ... လူကြားမကောင်းပါဘူး...."
ရဲခေါင်ဆိုတာ...အစိုးရဆေးရုံကြီးမှာတာဝန်ထမ်းဆောင်နေပြီး..အပြင်ဆေးခန်းပေါင်းများစွာလည်းထိုင်တာဆိုတော့ ဆရာဝန်.. သူဌေး.. လူပျို.. အရပ်ရှည်အသားဖြူဖြူ.. ချောတယ်ဆိုတာ ပြောစရာမလို.စသည့် ဂုဏ်ပုဒ်တွေနဲ့ ပြည့်စုံနေတဲ့ သူတစ်ယောက်ပေါ့... သဇင်ဦးဆိုတာကတော့ ရဲခေါင်ရဲ့အမေလေ..အသက်၁၄နှစ်အရွယ်မှာ ကိုယ့်အဖေ အရွယ်ကြီးကို ယူခဲ့ရတော့ ဘာမှမပျော်ခဲ့ရ.. အိမ်ထောင်မှုကိစ္စတွေနဲ့ လုံးပန်းနေခဲ့ရတော့...အခုအသက် ၃၇ပဲ ရှိသေးတယ် ယောက်ကျားကဆုံးသွားတော့.. ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် ငိုပြနေတာ..
လူကြားမကောင်း သူကြားမကောင်း...
" အမလေးတော့... အကိုကြီးရယ့်... အီး.. ဟီး... အီး..."
" ဟာ...အမေရယ် မငိုပဲ ဒီအတိုင်းလေးပဲ ငြိမ်ငြိမ်နေပါလားဗျာ..."
" ဟဲ့လူသေလို့ငိုတာဆန်းသလား... နင်က ငါ့အဖေကြနေတာပဲ... လာဆုံးမနေတယ်"
" မဟုတ်ပါဘူး အမေငိုတာက အဖေ့ကို လှောင်သလို ဖြစ်နေတယ်လေ... သွားပါအမေရယ်.. အမေ့အခန်းထဲသာ သွားနေ အေးအေးဆေးဆေး... နာရေးကိစ္စ သားမှာ စီစဉ်စရာတွေ အများကြီးပဲ"
" ဟုတ်ကဲ့ပါအဖေရယ်.. သမီးသွားပါ့မယ် တကတည်းမှပဲ သူ့ပဲကြောက်နေရတယ်"
ဒီလိုနဲ့ပဲ ရဲခေါင်မှာ အလုပ်တွေခွင့်ယူပြီး
နာရေးကိစ္စကို လုံးလည်ချာလည်လိုက်အောင် စီစဉ်ပြီးတော့... နားမယ်ကြံကာရှိသေးတယ်... မိခင်ဖြစ်သူ... ဒေါ်သဇင်ဦး လုပ်ပုံက...
" ဒီအရွယ်တင့်တင့်တို့အရွယ်.. ကျမ.. ကျမတို့အရွယ်... ဟေ့..."
ရဲခေါင်လည်း အိမ်အပေါ်ထပ်ကနေ ပြေးလွှားပြီး ဆင်းလာတဲ့ မိခင်ဖြစ်သူ သဇင်ဦးကိုကြည့်ကာ အံ့သြနေပြီး...
" ဟာ...အမေ ဒါက ဘယ်ကိုလည်းဗျာ... ဝတ်ထားတာတွေကလည်း အရမ်းဟော့နေတာပဲ..."
" ရဲခေါင်ရယ်..မင်းအဖေကို အမေက အသက်ငယ်ငယ်မှာ ဘာမှမသိပဲနဲ့ ယူခဲ့ရတာ... အပျိုစင်ဘဝရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတွေ ဘာမှ မသိခဲ့ရဘူးလေ... အခုလျှောက်လည်မယ်... မော်ဒယ်သင်တန်းတက်မယ်... ...
ပျော်ပျော်နေမယ်..."
" အမေရယ်.. ကိုယူမှ ဖြစ်တာကိုများ အဖေ့ကို လွှဲချနေသေးတယ်.. မသွားပါနဲ့ အမေရာ.. သားရှက်လွန်းလို့ပါ"
" အိုဘာမှလာမပြောနဲ့ ငါအမေလေ ငါပျော်သလိုနေမယ်... ဒီနေ့ ဘာမှမချက်ထားဘူး.. အဆင်ပြေသလို စားတော့...အမေလည်း အပြင်မှာပဲစားမယ်... "
အသက်က ၄၅နှစ် အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် နုပျိုနေတဲ့ မိခင်သဇင်ဦးကို ရဲခေါင် စိတ်မချလို့ ပြောနေချင်း ဖြစ်လေသည်.. ရဲခေါင်လည်း စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့်... သဇင်ဦး၏ အမဖြစ်သူ ဒေါ်ကြူကြူဝင်း၏ ဓာတ်ပုံကိုကြည့်ကာ ပြောလိုက်ပုံက...
" ကြီးမေရေ...ကြီးမေရဲ့ညီမကို လာဆုံးမလှည့်ပါအုံးလားဗျ"
ထိုနေ့မှစကာ..သဇင်ဦးကို အိမ်မှာတွေ့ရတာ ခပ်ရှားရှား ဖြစ်လာလေသည်.. ရဲခေါင်လည်း ဆေးရုံအလုပ်နဲ့ အပြင်ဆေးခန်း ထိုင်ရတာနဲ့ဆိုတော့.. မအားလတ်တော့.. သဇင်ဦးကို မပြောအားပဲ လွှတ်ထားရလေသည်... တစ်ရက်တော့ ရဲခေါင်အိမ်ပြန်စောတာကြောင့် မိခင်ဖြစ်သူနဲ့ အတူတူ... ညစာစားရန်.. စောင့်နေလေသည်.. ထိုအချိန်တွင် ကားသံကြားရလို့ ထွက်ကြည့်တော့...
" ဆရာကလည်း ပြန်ပါတော့ဆို... အိမ်မှာ.
မမရဲ့သား ပြန်ရောက်နေပြီ"
" မမကလည်း မမရဲ့သားက ကျွတော့်ရဲ့ သားပဲပေါ့... မဟုတ်ဘူးလား"
" ဟာ...ဆရာကလည်းကွာ.. မသိဘူး.. မမရှက်ပါတယ်ဆို... သွားတော့"
" ok..ok.ကျွန်တော်ပြန်ပြီ.. မနက်ဖြန် သင်တန်း နောက်မကျနဲ့နော်..."
" ok...ဆရာလေး"
သဇင်ဦးလည်း လက်ကိုင်အိတ်ကို ယမ်းကာကိုင်ရင်း.. အိမ်ထဲသို့ ခုန်ပေါက်ကာ ဝင်လာလေသည်... ထိုအချိန်တွင် ရဲခေါင်ရဲ့ ဒေါသက ပေါက်ကွဲနေပြီ...
" အမေ...ခုနကကောင်က ဘယ်သူလည်း"
" သြော် သား..အဲ့ဒါက gym က ဆရာလေ သားရဲ့... ဆရာက ချောတယ်နော်သား... အမေ့ကို သဘောကျလို့တဲ့...ဟင်း..ဟင်း."
" အေမ..."
" ဟယ်...အော်လိုက်တာ ရဲခေါင်ရယ် လန့်ထာ.. ဘာလည်းပြော... ခုနက သာယာနေတာလေးတောင်ပျောက်တယ်"
" အေး..အမေသာယာနေတဲ့...gym trainerဆိုတဲ့ကောင်တွေက အပ်တွေ... အမေ့ကို သူတို့ရဲ့ အရှေ့အလယ်ပိုင်းက အပ်နဲ့ထိုးသွားမှာ... သားကပိုကိတ်တယ်... လာ အမေလက်တွေ့ သိရလိမ့်မယ်..."
" ဟဲ့...ဟဲ့...ရဲခေါင်အမေ့ကို ဘာလုပ်မလို့လည်း.. သြော်ဒီကောင်လေးကတော့လေ.. အမေကို အူတိုနေပြန်ပြီ"
" လာစမ်းပါအမေရာ... သား ဒေါသတွေ ထွက်နေတာနော်..."
ရဲခေါင်လည်း.. အခန်းထဲလည်းရောက်ရော သဇင်ဦးကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲကာ... သူဝတ်ထားတဲ့ ဆွဲသားဘောင်းဘီ ဒူးလောက်ကို ချွတ်ချကာ... အောက်ခံ ဘောင်းဘီကိုပါ ချွတ်ချလိုက်ပြီး... စွပ်ကျယ်ကိုပါ တစ်ခါထဲချွတ်လိုက်ကာ..
" ဒီမှာကြည့်... အမေ့သားအရင်းရဲ့လီး... မြင်လား ခုနကကောင်ထက် အများကြီး ပိုကြီးတယ်.. အမေအဲ့လောက်ခံချင်နေရင် အပြင်မှာ ရှာစရာမလိုဘူး.. အမေ့ရဲ့သား ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် လိုးပေးမယ်..လာခဲ့... "
ရဲခေါင်လည်း သဇင်ဦးနားကပ်ကာ.. သူ့လီးနဲ့ အတင်းကပ်နေလေသည်... သဇင်ဦးလည်း.. အရမ်းကြီးမား.. ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ အမွှေးတွေကြားက လီးကြီးကို တွေ့ရတော့ စိတ်ထဲမှာလည်း တစ်မျိုးဖြစ်ကာ. စောက်ဖုတ်ထဲကလည်း ဆစ်ကနဲ ယားယံမှုကို ခံစားရကာ... စိုစွတ်မှုကိုပါ ခံစားလိုက်ရလေသည်... ဒါပေမဲ့လည်း သားအမိဆိုတဲ့ အသိစိတ်က ရှိနေတော့... ငြင်းဆန်လေသည်...
" ရဲခေါင် နင်ဘယ်လိုလုပ်နေတာလည်း.. နင်အခုလို လုပ်နေတာ နင့်အမေနော်.. နင်သိရဲ့လား"
" မသိဘူးဗျာ..သားသိတာ အမေအခုလို အခြားယောက်ကျားတွေနဲ့ တွဲနေတာ မကြိုက်ဘူး... အဲ့တော့ အမေ့ရဲ့ မပြည့်ဝခဲ့တဲ့ ဆန္ဒတွေနဲ့ လက်ရှိထကြွနေတဲ့ ခံချင်စိတ်ကို ဟောဒီ အမေ့သားအရင်း ဆရာဝန်ကြီး ရဲခေါင်ရဲ့... ၇လကျမခှဲရှိတဲ့ လီးကြီးနဲ့လိုးပြီး ဖြေဖျောက်ပေးမယ်... လာခဲ့"
ရဲခေါင်လည်း ကုတင်ပေါ်တက်ကာ.. သဇင်ဦးရဲ့ အဝတ်တွေကို အတင်းဆွဲချွတ်လေသည်။ သဇင်ဦးကလည်းရုန်း.. ရဲခေါင်ကလည်း ချွတ်နဲ့ ကြာတော့လည်း ယောက်ကျားနဲ့ မိန်းမ အားချင်းမမျှလေတော့... သဇင်ဦးရဲ့ အဝတ်တွေ ကျွတ်သွားကာ... ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားလေသည်..
" ရဲခေါင်...အင့်...အား..လွှတ်စမ်းငါ့ကို...နင် ခွေးစိတ်ပေါက်နေတာလား..."
" မလွှတ်ဘူးဗျာ... အမေကြိုက်သလောက် ရုန်းလေ.. သားလက်က လုံးဝမလွတ်စေရဘူး စိတ်ချ"
ရဲခေါင်လည်း သဇင်ဦးကို ပုစွန်ကွေးပုံစံ လုပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး.. ခြေထောက်ရော.. လက်တွေရော.. ချုပ်ကာ သဇင်ဦးရဲ့ ပြူထွက်နေတဲ့.. အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကို.. လီးနဲ့တေ့ကာ... မလိုးသေးဘဲ ပွတ်ပေးနေလေသည်...
" ရဲခေါင်... လွှတ်ပါသားရယ်... အမေ့ကို အဲ့လို မလုပ်ပါနဲ့သားရယ်... အမေနောက်ဆို အပြင်မထွက်တော့ပါဘူး... အ့... အား.. ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလည်း သားရယ် အင့်... အာ့.. အား.. ဟား.."
