(အင်းစက်အတွေ့အကြုံဖြစ်ပါသည်)
(၂) (ဇာတ်သိမ်း)
ဇင်သဲဖြူစိတ်မထိမ်းနိုင်တော့ဘူး၊
သူ့သားဇင်ဝေဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီတိုထဲလက်ရှိုထဲ့လိုက်ပြီးတောင်နေတဲ့လီးကြီးကိုဆုပ်လိုက်တယ်။
အမေလုပ်တဲ့သူက သူ့သားလီးနွေးနွေးကြီးကိုကိုင်မိရင်ပဲ...
"သားလီးကြီးတောင်နေပြီ..စိတ်ပါလို့လား.."
တီးတိုးလေးမေးလာတယ်။ ဇင်ဝေကယောင်တောင်ပေါင်တောင်နဲ့ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့....၊
"ဒီလိုလုပ်၊ တို့တွေအခု တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကူပြီးစိတ်ဖြေပေးကြရအောင်၊ မေမေလဲဟိုအဖွဲ့တွေဟိုနှိုက်ဒီနှိုက်လုပ်ကထဲထစိတ်ထနေတာ၊
ဒါပေမယ့်မေမေ့ကိုတကယ်လုပ်ရမှာမဟုတ်ဘူးနော်၊ စိတ်ဖြေရုံသက်သက်ပဲ"
ပြောပြီးတာနဲ့ဇင်သဲဖြူကသူ့အဝတ်အစားတွေအကုန်ချွတ်ချပစ်လိုက်တယ်။ ဇင်ဝေကလဲသူ့အမေစချွတ်တာတွေ့တော့သူလဲလိုက်ချွတ်တော့တယ်။
အခုသူတို့၂ယောက်လုံးအိမ်လည်ဧည့်ခန်းမှာကိုယ်လုံးတီးကြီးတွေနဲ့....
"ဟဲ့သား! မေ့လို့...တံခါးတွေသေချာလိုက်ပိတ်လိုက်ဦး၊ တော်ကြာသူများတွေဝင်လာမှဂွမ်းနေဦးမယ်.."
ဇင်ဝေက သူ့အမေပြောမှလီးကြီးတန်းလန်းတန်းလန်းနဲ့ထလျှောက်သွားပြီး အိမ်တံခါးနဲ့ပြူတင်းပေါက်တွေပိတ်၊ ခန်းဆီးလိုက်ကာတွေလိုက်ချနေတယ်။
အိမ်ထဲမှာခပ်မှောင်မှောင်ဖြစ်သွားပြီ၊ ညနေ၆နာရီလောက်ရှိသွားပြီကိုး၊ မီးကိုလဲမဖွင့်ပဲထားလိုက်တယ်။
ဇင်သဲဖြူက ဇင်ဝေကိုကြမ်းခင်ကော်ဇောပေါ်ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီးသူမက သားရဲ့ခြေဆင်းထားတဲ့ဘက်ကိုမျက်နှာလှည့်လို့
သားဇင်ဝေရဲ့မျက်နှာပေါ်စောက်ဖုတ်အပ်လို့ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှအသာကုန်းပြီးသားဖြစ်သူရဲ့လီးကိုသာသာဖွဖွလေးစစုပ်တယ်။
စုပ်လိုက် လျှာဖျားလေးနဲ့ဒစ်ဖူးထိပ်ကိုလျက်လိုက်တစ်လှည့်စီလုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။
ဇင်ဝေ့ရင်ထဲလှပ်ခနဲ ဟာခနဲခံစားရတယ်။
သူမော့ကြည့်တော့မျက်နှာပေါ်မှာမေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီး၊ သူ့နှာခေါင်း၊ ပါးစပ်တွေနဲ့ ၂လက်မလောက်ပဲကွာတော့တယ်။
သူ ဒီနေ့လိုအခြေအနေမျိုးဖြစ်လာမယ်လို့တစ်ခါမှစိတ်ကူးထဲအိပ်မက်ထဲမှာတောင် မတွေးမိ၊ မမက်မိခဲ့ဖူးဘူး။
အခုတော့သူ့ကိုမွေးထုတ်ခဲ့ဘူးတဲ့သူ့အမေအရင်းရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကသူ့မျက်နှာပေါ်မှာအနီးကပ်...၊ ဘယ်လိုတွေဖြစ်သွားရတာလဲ။
