အဖေနဲ့သမီး အင်းစက်
နောက်ရက်မနက် တနင်္လာ နေ့မို့ မြလေးနွယ် တအိမ်လုံးစာ ချက်ပြုတ်ပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ သွားရန် ပြင်ဆင်နေသည်။
” မြလေးရေ … ပြီးပြီလား ”
” ပြီးပြီ … ကိုစိုး … လာပြီ လာပြီ ”
မှန်တင်ခုံရှေ့ ကိုယ်တပတ်လှည့်ကာ အင်္ကျီအား ခါးထိ ဆွဲဆန့်ပြီး အခန်းပြင် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
” မနက်စာ … စားမသွားဘူးလား … မြလေး ”
အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းမှာ ဦးမင်းဇင်နှင့် ကော်ဖီ အတူသောက်ရင်း သူမအား လှမ်းမေးနေသည်။
” မစားတော့ဘူး … ကိုစိုး … ဟိုရောက်မှ … အဖေနဲ့ အတူ စားလိုက်တော့မယ် ”
မြလေးနွယ် ပြောပြီးသည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်၏။
” ကဲ … ကိုမင်းဇင် … အေးဆေး နေခဲ့ဦး … ယောက္ခထီးကလည်း … တယောက်ထဲမို့ … မြလေးကို … အဲဒီမှာ နေခိုင်းထားရတာ ”
ခဏအကြာ ဦးစိုးသိန်းမှာ စားသောက် ပြီးသည်မို့ ဦးမင်းဇင်အား နူတ်ဆက်ရင်း ထရပ်လိုက်၏။ လင်မယား ၂ယောက် ကားလေးဖြင့် အိမ်မှ ထွက်လာရာ နာရီဝက်ခန့် အကြာ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။
” ကဲ … ကိုစိုး … သွားတော့နော် … စနေ နေ့မှ … လာခေါ်တော့ ”
လင်တော်မောင့် ကားလေး ထွက်သွားသည် အထိ လက်ပြနူတ်ဆက်ပြီး ခြံဝန်းတံခါး ဖွင့်ကာ ဝင်လာ ခဲ့တော့ ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူအား အိပ်ယာနိုးကာ အသင့်ပါ လာသော မနက်စာ ထမင်းကျွေးရင်း သူမပါ တခါတည်း အတူစား လိုက်သည်။ ထမင်းစားပြီး သည်နှင့် စားပြီးသား ပန်ကန်များ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းလိုက်၏။
” သမီး … ရေချိုး ကြစို့ ”
မြလေးနွယ် ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာစဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ ပုဆိုးအပြင်မှ လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း လှမ်းပြောနေ၏။
” ခ်ခ် … အဖေကတော့လေ … မြင်တာနဲ့ … ဟွန့် … ရေချိုးခန်းက စောင့်နေ … သမီး အဝတ်တွေ တခါတည်း လျှောဖို့ … ယူခဲ့လိုက်မယ် ”
ဦးမိုးဆွေ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်သွားသည်နှင့် မြလေးနွယ်မှာ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ အဝတ်စား များ ချွတ်ပြီး ရင်လျား လိုက်သည်။ ရင်လျားလျက်ဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းဘက် ဝင်ကာ အဝတ်ဟောင်းများ ယူစဉ် သူမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အဟောင်းလေးအား တွေ့လိုက်ရ၏။
” ဟင် ”
ဘောင်းဘီလေးမှာ မလျှော်တာ ကြာနေသဖြင့် စောက်ချီးနံ့ လရည်နံ့များ မွန်ထူနေရာ နှာခေါင်းလေး ရှုံ့သွားမိသည်။ အဝတ်ဟောင်းများ စုယူကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာစဉ် ဖခင်ဖြစ်သူမှာ ကိုယ်လုံးတီး ဖြင့် ရေချိုးနေ၏။
” သမီးလည်း … တုံးလုံး ချွတ်ချိုးလေ ”
အနားရောက်လာသော မြလေးနွယ်အား ဖခင်ဖြစ်သူမှ လှမ်းပြောရာ အဝတ်ဟောင်း ထုပ်အား ရေချိုးခန်း နံရံဒေါင့် ပစ်ချကာ ရင်လျားထားသော ထမိန်အား ဖြည်ချပစ်လိုက်သည်။ မြလေးနွယ်၏ ပန်းရောင်သန်း နေသော နို့သီးခေါင်းလေး ၂ခုမှာ မာထောင်ပြီး အိစက်ဝိုင်းကား နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ နောက်သို့ ကော့ထွက်နေ၏်။ အဖုတ်အုံလေး ဖေါင်းကြွနေကာ အက်ကွဲကြောင်း ထိပ်ရှိ အစိလေးမှာ အရည်ပြားတင်း နေလျက် ထိပ်ဆံလေး ပြူထွက် နေသည်မို့ ဖခင်ဖြစ်သူရှေ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် အရည်ကြည်လေး အိုင်ထွက် လာရသည်။
ညပိုင်း လင်ဖြစ်သူနှင့် ၂ချီ လိုးထား သော်လည်း သူမ ထားပစ်ခဲ့သော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အဟောင်းလေး ထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ လရည်ကွက် များ တွေ့မိရာမှ ရမ္မက်စိတ် ငွေ့ငွေ့လေး တောက်လောင် လာရ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူရှေ့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် ပြတိုင်း အဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ် ခံစားရသည်မှာ အရသာ တမျိုးပင်။ ၂ယောက်သား ရေအတူချိုးရင်း ဦးမိုးဆွေ အား ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရာ မြလေးနွယ် ရင်ထဲ တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်နေမိပြန်သည်။
” အဖေ့ ဟာကြီး … မာထင် နေတာပဲ … သမီး ဘောင်းဘီထဲလဲ … လရည်တွေ နော် ”
” သမီးကို သတိရတိုင်း …… ဘောင်းဘီလေး … ရှုပြီး … ဂွင်းထု နေတာလေ ”
” အဖေရယ် … ၁ပတ်ကို … အဖေက ၅ရက် လိုးနေတာ … သမီး ယောင်္ကျားတောင် … ၂ရက်ပဲ လိုးရတာလေ … အားမရဘူးလား … ဟွန့် ”
မြလေးနွယ် ပြောရင်း ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ၏ လီးအား ဆပ်ပြာတိုက်ကာ ဒစ်ကြားထဲထိ ပွတ်သပ် ဆေးကြော ပေးလိုက်သည်။ လဥ၂လုံးအား ပွပ်သပ် ဆေးကြောစဉ် သူမမျက်နှာရှေ့ လီးမှာ ထောင်မတ် ရမ်းခါနေ၏။
” သမီး … ခဏ စုပ်ပေးပါ့လား … တအား တင်းနေပြီ ”
” ဟင် … အဖေကလဲ … သမီး အဝတ်လျှော် ရေချိုးပြီးမှလေ … ခဏလေး မစောင့်နိုင်ဘူးလား ”
” အင်းပါ … ခဏပဲ … စုပ် ”
ဖခင်ဖြစ်သူ ဇွတ်ပြောနေသဖြင့် မြလေးနွယ်မှာ လက်တဖက်ဖြင့် လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း ရေလောင်း ချကာ လီးတချောင်းလုံး ဆပ်ပြာများ ပြောင်သွား သည်နှင့် လီးထိပ်အား ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးလေးအား လျှာဖျားဖြင့် ပင့်ယက်ကာ လဥ၂လုံးအား ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ပေးလိုက်၏။
” ရှီးးးးးးး …………… အားဟား ……………… သမီးရယ် ………………… ကောင်းလိုက်တာကွာ ”
ဦးမိုးဆွေ ညည်းသံ အဆုံး မြလေးနွယ်မှာ လီးအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက် သွင်းကာ ပါးစပ်ဖြင့် လိုးပေး နေသည်။
” အင်းဟင်း ……… ထုတ် ……………………… ထုတ် …………… ထုတ် လိုက် တော့ ……… သမီး …………… ပါးစပ်ထဲ ………… ပြီးသွား လိမ့်မယ် ”
