(အပိုင်း ၂)
သူ့လီးက ခင်မပါကင်ကို ဖွင့်ပြီးဖြစ်၍ အကြောနပ်နေပြီဖြစ်ရာ တစ်ချက်ချင်း လီးကို ဂရုတစိုက်ထည့်သွင်း၍ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို နှဲ့ကာနှဲ့ကာဖြင့် တစ်လက်မချင်းဆောင့်သွင်းပေးနေသည်။ ငါးမိနစ်လောက်လိုးလိုက် လီးကို တစ်ချက်အားစိုက်ဖိသွင်းလိုက် နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်လိုးလိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းထပ်ဖိသွင်းလိုက်နှင့် သူ့လီးက အရင်းနား မရောက်တရောက်အထိ စိုက်နစ်တိုးဝင်သွား လေသည်။ မောင်သောင်း မယားပါသမီးဖြစ်သူကို အားမနာစတမ်းပင် လိုးနေသည်။ လီးကို ခက်ခဲစွာ အားစိုက်လိုးပေးနေရ၍ သူကိုယ်တိုင်လည်း ဇောချွေးတွေပျံပြီး အရက်မူးတာပါ ပျောက်ချင်သလိုလို ဖြစ်နေပေတော့သည်။
ပက်လက်ပေါင်ကားလိုးနေရာမှ အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထမ်းလိုးသည်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်က ခင်မဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကိုပါ ပင့်မ၍ အိုးပင့်လိုးသလိုဖြစ်နေလေရာ လိုးဆောင့်ချက်ပြင်းသလောက် အသားပါလွန်းလှပြီး လီးအဝင်အထွက် ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက်နှင့် သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ထူပူသွားအောင် ဆက်တိုက် အလိုးအဆောင့်ခံလိုက်ရကာ ခင်မဖီလင်တွေ အပြတ်တက်လာရတော့သည်။ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းပြီး နောက်ထပ်ဘာဖြစ်လာမယ်ဆိုတာ ကြိုသိနေပြီမို့ ခင်မ အံကြိတ်၍ နာကျင်မှုဝေဒနာကို အောင့်ခံနေရှာသည်။ သူမငြင်းနေလို့လည်း ဘာမျှမထူးတော့ပါ။ မောင်သောင်းက သူလိုးစရာရှိတာ ပြီးသည်အထိ လိုးဦးမှာပဲဖြစ်သည်။
ဒီအချိန်မှာ ခင်မ အစိုးရိမ်ဆုံးက သူမစောက်ပတ်ကွဲပြဲသွားမှာကို မဟုတ်ဘဲ အမေ ရုတ်တရက် ပြန်ရောက်လာမှာကို စိုးရိမ်ခြင်းသာဖြစ်သည်။ အမေရောက်လာလျှင် သူမရောမောင်သောင်းပါ နှစ်ယောက်စလုံး သောက်ရှက်ဗြန်းဗြန်းကွဲရလိမ့်မည်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်ပေသည်။
“ဆောင့် မြန်မြန် … အ အင့် ဆောင့် … ဆောင့်စမ်းပါ ဦးရဲ့ … လိုး လိုး စမ်းပါ … ခင်မစောက်ပတ် ကွဲရင် ကွဲပစေ အသေလိုးပေး ”
“စွတ်ဗြွတ် ဗြစ် … စွတ် ဇွတ် စွိ ဖွတ် … ဘွတ် ဗလပ် … ဘုတ်ဖတ် ဘတ် ဇွပ် ”
