DR MG NYO
(အပိုင်း ၁ )
နိဒါန်း။
ခင်မဘဝမှာ အမေနှင့်သမီး နှစ်ယောက်သာ ရှိခဲ့သည်။ ခင်မအဖေက ခင်မ ငါးနှစ်သမီးအရွယ်ကတည်းက အမေနှင့်စကားများပြီး အိမ်ပေါ်မှဆင်းကာ နောက်အိမ်ထောင်ပြုသွားခဲ့ပြီး အိမ်ကိုလည်း တစ်ခေါက်မှ ပြန်မလာတော့ချေ။ ခင်မအမေဖြစ်သူကသာ အစစအရာရာ ဦးဆောင်၍ လုပ်ကျွေးပြုစုလာခဲ့ရသည်။
ခင်မ ၁၂ နှစ်သမီးအရွယ်လောက်မှာ အမေနောက်အိမ်ထောင်ပြုသည်။ ရပ်ကွက်ထဲမှ အလုပ်ကြမ်းသမားတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး အမူးသမားတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ အချိန်ပြည့်အရက်နှင့်နှစ်ပါးသွားနေသူဖြစ်သည်။ အမေနှင့် သက်တူရွယ်တူလောက်ပင် ဖြစ်မည်။ မမူးလျှင်အကောင်းဖြစ်ပေမယ့် သောက်ပြီး မူးလာချိန်မှာတော့ ခင်မရော အမေပါ ဒုက္ခရောက်ရတော့သည်။
ပြသနာရှာသည်။ စိတ်မထင်လျှင် မထင်သလို တွေ့ကရာနှင့် ထုရိုက်ကောက်ပေါက်လေ့ရှိတတ်ပြီး သွေးလည်းဆိုးသူဖြစ်၍ အရပ်ကပါ အော့နှလုံးနာကာ ဝေးဝေးကရှောင်ကြဉ်ရသူပင်။
အမေနောက်အိမ်ထောင်ပြုပြီးကတည်းက ခင်မဘဝ မိုးမှောင်ကျခဲ့သည်လို့ ဆိုရမည်။
သူက မူးမူးနှင့်အလုပ်ကပြန်လာပြီး အသင့်ချက်ပြုတ်ပြီးးသား ထမင်းနှင့်ဟင်းကို ခူးခပ်စားသောက်၍ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ရောက်ကာ ဆက်ရက်မင်း စည်းစိမ်ခံပြီး အနားယူ အိပ်စက်လေ့ရှိသည်။ သာမန် အိပ်စက်အနားယူခြင်းမျိုးတော့ မဟုတ်ပါ။ အမေ့ကို သူနှင့်အတူ အခန်းထဲခေါ်သွင်းပြီး နည်းအမျိုးမျိုးနှင့် ကာမဆက်ဆံလေ့ရှိသူပင်ဖြစ်သည်။ သမီးတစ်ယောက်လုံးရှိတာတောင် ရှောင်ကြဉ်တတ်သူ မဟုတ်ပေ။ ခင်မအမေ မရင်မြတစ်ယောက် ဘယ်လိုပင်တားသော်လည်း မရပါချေ။
အိပ်ခန်းထဲက တဘုတ်ဘုတ်တဘတ်ဘတ် တဗွပ်ဗွပ်မြည်ဟီး၍ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လာသော လိုးသံဆောင့်သံများနှင့်တကွ အိုးအိုးအင့်အင့် မချိလှစွာဖြင့် ညည်းတွားဟစ်အော်နေလေ့ရှိတတ်သော အမေမရင်မြ၏ ရမ္မက်ကျူးရင့်သံများကလည်း ခင်မ ငယ်ငယ်ကတည်းက မကြားချင်မှအဆုံး ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။ ခင်မ မကြာခဏချောင်းကြည့်ခဲ့သည်။
