Ne sanıyordun ki?
Eve yürümek için okul kapısına doğru ilerledim. Dalgın olmalıyım ki Uraz ve arkadaşlarının geldiğini dibine girene kadar fark etmemiştim.
Sorar gözlerle yüzüne baktığımda, yüzümde her ne gördüyse hoşuna gitmemiş gibiydi."Çömez, ağlıyorsun.." Dediği şey ile ellerimle hızla gözlerimi sildim. Ağlamış mıydım?
"Alerji." Verdiğim kısa cevap onu ikna etmeye yetmemişti. Göz devirdi ve sabır çekti.
"Aynen yavrum, bende inandım." Yavrum? O da ne söylediğine inanamıyor olacak ki birkaç saniye duraksadı. Ateş ve Koray'dan gelen gülme sesi ile kızarmıştım. Kahretsin, rezil oldum.
"Gülmeyin lan." Kulakları mı kızardı onun? İstemsizce kıkırdadım. Gözleri bana döndüğünde bakışlarını kaçırdı.
"Bunu sonra konuşacağız, Çömez." 'He he' dercesine kafamı salladım ve yoluma devam ettim. Eve gitmek istemediğim için kaldırım kenarına oturdum ve Mirza'ya mesaj yazmaya başladım.
Mirza'm
Sevgilim~
Yavrum?
Birşey mi oldu?
Seni özledim :)
Neredesin güzelim?
Gelip alayım seni hemen
Karnımı görmenden korkuyorum|
Bugün gelemem :(
Buse Hanım onlarla daha fazla vakit geçirmemi istiyor. 😮💨
Doğru söylemiş güzelim.
Herhangi birşey olursa bana yazarsın.
Tamamm 🐢
Görüşürüz Mirza'm~
Görüşürüz, Asil'im.
Sohbetten çıkıp, ayağa kalktım. Özlemiştim Mirza'yı..
Eve anahtarımla girdim. Bir saat kadar dolanmıştım. Kapıyı açar açmaz beni karşılayan şey Buse Hanım'ın endişeli gözleri ve onu sakinleştirmeye çalışan Uzay'dı.
"Asil! Neredeydin oğlum? Neden haber vermedin? Telefon numaranı da vermemişsin, arayamadık seni." Kollarını hızla bana sardığında gerildim.
Bana sarıldı. Bu evde gerçekten beni tanımak isteyen nadir kişilerdendi. Bende onu bekletmeden sarılmasına karşılık verdim ve yumuşak tuttuğum sesimle konuşmaya başladım.
"Özür dilerim, Buse Hanım. Bende henüz numaranızı alamadığım için arayamadım. Biraz yürümek istemiştim." Pişman tavrım onu memnun etmiş olacak ki gülümsedi.
"Anlıyorum. Hadi içeri gel. Numaralarımızı Uzay abinden alırsın." Dediğinde Uzay ile göz göze geldik. Kısa süreli bakışmada daha sonra odama geleceğine karar verdik ve içeri girdim.
Nasıl yaptınız lan??
İnan bilmiyorum.
Delisin biliyorsun değil mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lost Memories | b×b
Teen FictionBen Asil, homofobik bir çevrede yaşayan 17 yaşındaki eşcinsel bir gençtim. Geçmiş zaman eki kullandım çünkü artık hayatım sadece bundan ibaret değil. Hayatım yeterince boktan değilmiş gibi bir de bebekken karıştırıldığımı öğreniyorum. Şansımı sikeyi...