RAYCHEL
Abala ang lahat dahil sa dadating na awarding na matatanggap namin sa station this coming weekend. Finally after so many years of waiting, Makakamit ko na din yung award na matagal ko ng gustong makamit. Its been three years since mag tuloy tuloy ang pag sabog ng followers sa podcast ko.
"Mam? your sister is waiting for you po.." . Aniya ng isa sa mga staff ko. Agad naman akong lumabas, Matagal din bago to nakabalik from Australia, sabi kasi niya may inaasikaso daw siyang Case doon. Ewan ko ba dito pn hands pa din ang pagiging detective.
"Yuri?! Kailan kapa nakabalik?"
"Kanina lang, By the way..ito yung nirerequest mong sapatos..". Inabot nito sa akin yung limited edition dior shoes na pinapasabay ko sa kaniya. Napapadalas kasi ang pag Aaustralia nito netong mga nakaraang taon, iisipin ko nalang talaga na may girlfriend na to doon eh.
"Hindi pa ba tapos yung Case niyo doon sa australia? Ang alam ko every year paiba ibang bansa ka ah? masyado ka bang nahirapan sa hinawakan mong kaso doon?" . Curious kong tanong dito.
"Ah..Eh oo, actually malaking responsibilidad kasi talaga ang binabalik balikan ko doon.."
I take a sip of the wine she bought. "Sabagay....Being a detective is not easy.."
"By the way, have you been in touch with samantha? i mean.. Samantha accardi?"
Natigilan ako sa pag salin ng wine. Why would she bring that up? Its been years since wala na akong balita sa kaniya. She was like a bubble na bigla nalang nag laho .
"No..Why would i?"
"As in? Akala ko ba first mo siya?". Nahiya ako bigla sa tanong ng kapatid ko. Kung pwede lang salpakan ng filter ang bibig nito, ginawa ko na eh.
"Shut up yuri, Sige na..May lakad pa ako, may pupuntahan pa akong importante"
Iniwan ko to at nauna na akong umalis. Pero sa totoo lang? nawala bigla yung maganda kong mood. When yuri talks about samantha my world turns to blank again. Saan na nga ba siya? . Wala akong ibang babaeng pinag pantasyahan kundi siya lang. But you said. it was a big MISTAKE. Hirit ng isipan ko.
Kung nasaan man siya ngayon? Wala na akong dapat pang ipag alala. Matagal nang may nangyari sa amin, at for sure di naman yun nag bunga dahil hindi niya naman ako kinulit eh. Thank god nalang talaga..
4years later...
SAMANTHA
Habol ko ang sarili kong hininga sa kakahabol kay raine, ang sobrang kulit kong anak. Kanina pa to takbo ng takbo halos lahat ng tatlo niyang yaya ay ayaw niya sundin dahil ayaw mag bihis.
"No! i don't want that!". Aniya ni raine sa isa niyang yaya habang hawak ang damit na isusuot sa kaniya.
"Raine shayne Accardi!" . Sigaw ko dito dahilan para tumigil sa katatakbo. My daughter knows how to stop kapag napuno na ako sa kaniya. Ewan ko ba kung saang lupalop nito nakuha ang ugali niya. Mabait naman ako?
"M-mommy...". Patakbo itong yumakap sa binti ko. "Mommy i don't want the purple one, i want the blue dress..." . Reklamo nito. My daughter speak well dahil maaga itong pumasok sa daycare. Saan paba makukuha yung talino? syempre sa mommy diba? Eme, ang bobo mo kaya.. Hirit ng isipan ko.
"Okay fine, you have to behave baby..otherwise hindi na kita isasama, sige ka.." . Panakot ko dito, araw na kasi ng uwi namin pa pilipinas, nauna na doon si yuri dahil may kailngan pa daw siyang asikasuhin. Yuri stood up for raine as a second mother. Siya ang pumuno ng pag kukulang ng kapatid niyang walang kwenta at puro pasarap lang ang alam.
