ငါ စောင့်ဆိုင်းပေးနိုင်ပါတယ် [mm translation]

Chapter (57)

အပိုင်း (၅၇)

ကြားထဲမှာ အဝတ်ထူထူခံနေပါသော်လည်း ကျင်ရှိုခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ကိုယ်ငွေ့အနွေးဓာတ်လေးက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ဆီ တဖြည်းဖြည်းကူးပြောင်းလာတာကို လာတာကို ကျီရုံယန်ခံစားမိနေဆဲ။
 
ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိ မွေးညှင်းပေါက်တစ်ခုချင်းဆီက စိတ်ကျေနပ်မှုအပြည့်နဲ့ ပျော်ရွှင်နေခဲ့ကာ တိုက်ခတ်နေတဲ့ လေပြေအေးတွေကတောင် နူးညံ့နွေးထွေးလာသယောင်။

သူ့ရင်ခွင်ထဲရှိနေတဲ့ကျင်ရှိုဟာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့တအား အံ့ဝင်ကွင်ကျဖြစ်နေလို့ ကျီရုံယန်မှာ ကျေနပ်အားရမှုကြောင့် လည်ချောင်းထဲ စို့နင်တင်းကြပ်လာတယ်။

လမ်းခွဲပြီးနောက်ပိုင်း တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့နွေးထွေးမှုတွေ ကင်းမဲ့နေတဲ့ခံစားချက်ကြီးက အချိန်အကြာကြီး ကျီရုံယန်ကို ညှင်းဆဲနေခဲ့ဖူးတယ်။ အခု လစ်ဟာနေတဲ့ဟာကွက်ကို နောက်ဆုံးမှာ ဖြည့်တင်းနိုင်ခဲ့ပြီ။ အခုလို ပြီးပြည့်စုံနေတဲ့ခံစားချက်မျိုးကို တမ်းတလွမ်းဆွတ်နေခဲ့တာ အတော့်ကိုကြာခဲ့ပြီ။

အရင်ဘဝတုန်းက ကျီရုံယန်ဟာ ဒီခံစားချက်ကို ထုံကျင်သွားအောင် အရက်ပေါ်မှီခိုခဲ့ရပြီး မူးယစ်လို့ လွင့်မျောနေတဲ့ အိပ်မက်ဟောင်းတွေထဲမှာပဲ ပုံရိပ်ယောင်ကိုဖန်တီးခဲ့ရင်း ရှင်သန်ခဲ့ရဖူးတယ်။

ကျီရုံယန်မှာ ကျင်ရှိုရဲ့ခါးကို ဒီထက်ပိုပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပွေ့ဖက်ထားမိတယ်။

"အာရှိုး.. ငါ အိပ်မက် မက်နေတာများလား"
ကျီရုံယန် ရေရွတ်လိုက်မိတယ်။

ကျီရုံယန်ရဲ့ထွက်လေငွေ့ငွေ့ကြောင့် ကျင်ရှိုရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးဟာ မသိမသာတုန်ယင်သွားရှာပြီး ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးတောင့်တင်းလာရင်းနဲ့ ခြေထောက်တွေမှာ အားမကျန်တော့သလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ သူ့လက်တွေဟာ ကျီရုံယန်ကို ပြန်မဖက်ထားဘူး။ သဘာဝကျကျနဲ့ ဘေးချထားတဲ့ လက်ချောင်းတွေကို လက်သည်းနဲ့ဖိဆိပ်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ သိသိသာသာနာကျင်မှုက လက်တွေ့ကိုအဖြစ်အပျက်ကို အတည်ပြုပေးနေလျက်။

အိပ်မက် မဟုတ်ဘူး။ ကျီရုံယန်မေးလာတဲ့မေးခွန်းကို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်အတွက်ရော ကျီရုံယန်အတွက်ပါ သူရင်ထဲကနေ ပြန်ဖြေမိတယ်။