ELZEM

7. Bölüm

Gözlerimi kırpıştırarak açtım ve solumdaki sehpanın üzerindeki telefonumu alıp saate baktım. Normaldi uyuduğum saaten bir iki saat sonrasını gösteriyordu. Ama tam telefonu kapatacakken bugünün tarihini gördüm salı olmuştu. Aslında benim hala pazarteside uyumam lazımdı. Bir gündür uyuyordum. Galiba uyku ilacından bir tane içmek gerekiyordu 4-5 tane değil.

Esnerken sağımdan ufak bir hırıltı geldi. Dönüp baktığımda Aras sandalyeye oturmuş ayaklarını çalışma masama uzatmış uyuyordu. Şok oldum ayaklanıp yanına gittim. Yanağına işaret parmağımla iki kere bastırdım. Oha lan! Gerçekti. Ama burda ne işi vardı? Yüzümü Aras'ın yüzüne yaklaştırıp onun yüzünü incelemeye başladım. Aras bir anda gözlerini açıp "BBÖÖÖ!" dedi. Korkudan geriye doğru düştüm, Allah'tan yatak vardı arkamda birşey olmadı. "ANANI SİKERİM HE!" diye bağırdım bende anlık korkuyla. Sonra Aras kahkaha atmaya başladı. "Senin ağzın çok bozuldu hazır burdayken düzelteyim." Dedi. Ben ayaklandım oda ayaklandı karşısında dikildim. Ama utançtan yüzüne bakamıyordum. Çenemden tutup ona bakmamı sağladı. Sonra yüzünü yüzüme doğru yaklaştırırken konuştu "He ne diyorsun hazır burdayken el atayım o ağzına." Dedi. Artık yüzüme o kadar yaklaşmıştı ki gözlerimi kapatma ihtiyacı duydum ve beni öpmesini bekledim.

Bir anda kapının açılma sesi geldi. Gözlerimi açıp baktığımda önde Mela Mela'nın arkasında Gamze, Gamze'nin yanında Gamze'nin en yakın arkadaşı Nergis, Kızların arkadasında sırasıyla; Eren, Muhammed, Arda, Ilgar vardı.

Anında Aras'ı iktirdim ve onlara baktım kimse konuşmuyordu ama yüzlerinde alaycı bir gülümseme vardı. En sonunda Muhammed dayanamadı ve konuştu "Kardeşim böldük birbirinizi yemenizi, ama asıl real yemek yemek için yemeğe gidiyoruz onu söyliyecektik." Dedi ve güldü. Bende anında bizi savundum "Ne birbirini yemesi be terbiyesiz ayıp sapık konuşuyorsun bide almim ayağımın altına he Muhammed." Dedim sinirle. Muhammed güldü ve "Büyüksün yengem biz senle hiç o kavgalara girmeyelim en sevdiğim yengem ol." Dedi. "Yengemi dedi o ?" Dedim şaşkınlıkla. Muhammed bir yandan gülerken bir yandan konuşmaya çalışıyordu "Yenge,ne dicem eniştemi diyim az önce birbirinizi yicektiniz gelmesek." Dedi zar zor konuşarak. "Tamam be kes. Çıkın hepinizde giyinim." Dedim.

Bunu dememin üzerine herkes odadan çıktı. Üzerime düz beyaz tişört altıma ise kot şort giydim. Yüzüme makyaj yapmaya üşeniyordum ama dün geceden baya göz altlarımda benle birlikte çökmüştü. Ben bugün kendimi toparlanmıştım o yüzden göz altlarımıda toparlanması şarttı. Hemen kapatıcı sürüp kapattım, hafif allık sürüp yüzüme renk verdim.

İşim bitince kapıya doğru yürüdüm ve kapıyı açtım "Ben hazır-" demiştimki karşımdaki görüntüyle cümlem yarıda kesildi. Gamze Arda'nın saçını çekiyor bir yandanda eliyle Nergis'e gelen yastıkları engellemeye çalıyordu, Nergis Eren'i boğmaya çalışıyordu Eren'de Nergis'in saçını çekiyordu, Mela Aras'ın kolunu ısırıyor Aras bırak diye bağırıyordu Ilgar'da Mela'yı geri çekmeye çalışıyordu, Muhammed herşeyi videoyaya çekiyor bir yandan insanlara yastık atıp uzakta kıs kıs gülüyordu ama gülüşü ona Nergis tarafından gelen yastıkla kesildi. İyi atmıştı Nergis tam kafadan vurmuştu, hızlı gelmiş olmalıki Muhammed kafasını tutup acıyla inledi. Hepsinin saçı süpürge gibiydi. Bu halleri neydi ve Mela neden benim kocamın kolunu koparmaya çalışıyordu bu gidişle kopacaktı. "Durun yeter ne bu haliniz." Dedim ilk normal bir ses tonuyla. Sonra hiç biri beni takmayınca "YETERRR!" diye bağırdım bu sefer bütün dikkatler bana dönmüştü.