Çalan kapı ile irkildim. Banyonun kapısını açık bıraktığım için şanslıydım. Şifonyerin üzerindeki telefonumu aldım.
"Esma. Güzelim benim aç kapıyı hadi evde olduğunu biliyorum. Şöyle güzel vakit geçirelim. Hem kiranı da ödersin"
Şerefsiz
Ne diyor bu ya
Delirdi mi gece gece
Telefonumun titremesi ile yerimden sıçradım. Sessizde kalmıştı. İsmail yazısını görmem ile hızla açtım.
"Ya kızım niye mesajlara bakmıyorsun? Sürprizim vardı sana. Hatta Ferdi'de yanımda."
"İsmail"
Sesim öyle bir titremişti ki ağladığımı yeni farkediyordum. "Esma niye ağlıyorsun? Noldu? Evde misin sen? "
Sesi ciddileşmişti. "İsmail elektrikler kesildi ve o kapıda" Hıçkırıklarımın arasında konuşmuştum. Anlaması için dua ediyordum.
"Tamam geliyoruz biz yakınlardayız zaten. Odana git ve kapını kilitle. Ben gelene kadar da kapatma telefonu. Onda yok değil mi evin anahtarı? "
Sesi telaşlıydı. Düşünemiyordum bile. Sadece odama gidip kapımı kilitleyebildim.
"Bilmiyorum İsmail çok korkuyorum"
Kendi kendine bir küfür savurdu. "Tamam güzelim geliyorum ben. Sen sakın bir şey yapma. Sesini de çıkarma korkma bir şey yapamaz. "
Ah bir de buna inanabilsem be iso. Yatağımın yanına çökmüş otururken sesi kesildi. Telefonu kulağımdan çektim. Şarjım bitmiş. Allah kahretsin!
Anahtar sesi geldi içeriden.
SİKTİR
SİKTİR
SİKTİR!"Küçük kız oyun oynamak istiyor demek ki o zaman oynayalım"
Elimle ağzımı kapattım. Allah'ım sen yardım et. Lütfen yarabbim. İsmail nerde kaldın ya? Odamın kapısı zorlandı. Hızla kıyafet dolabımın içine saklandım. Beni bulmaması için bütün duaları ediyordum.
"Saklambaç çok uzadı ama ben sıkılmaya başladım. En eğlenceli kısma geçmek istiyorum. "
Allah belanı versin!
Kapının açılma sesi ile yerimden sıçradım. Hassiktir! Nasıl açtı onu o? "Aaa Esma'cık burada yokmuş"
Psikopat herif!
"Önüm arkam sağım solum sobe. Saklanmayan ebe! " Aniden dolabın kapağının açılması ile çığlık attım.
Sertçe beni dolaptan çıkardı. Yere savrulurken gülüyordu. Kapıyı kilitlediğini duydum. Şimdi bitmiştim işte.
Allah'ım yardım et.
Bileğimden tutarak beni yerden kaldırdı. Göz yaşlarım yanaklarımdan süzülürken o gülmeye devam ediyordu. Aniden yatağıma fırlattı beni.
"4 yıldır kurudum kızım. Nerelerdeydin yavrum sen" Suratına tükürdüm aniden. Gözlerini kapatarak derin bir nefes aldı. Başımı yana çevirecek kadar kuvvetli bir tokat attı.
Bileklerimi tutarak yatağa yasladı. Üzerimden ittirmeye çalışıyordum ama iyi cüssesi buna izin vermiyordu. Cebinden çıkardığı iple ellerimi bağladı.
Hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ediyordum. Leş gibi kokan gömleğinin düğmelerini açmaya başladı. Karamel'in havlama sesleri geliyordu.
"Şu itini de halledicem " Orospu çocuğu!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Çay İçer Miyiz? ~İsmail Yüksek ~
Hayran KurguŞansımıza ne çıkarsa kurgumdaki İsmail ve Esma için yazdığım bir kurgudur