See Me When It Rains (BL)

Epilogue

"Hello, Ate Erika? Why did you called?"

["Navy, busy ka ba? Pwede pasuyo naman?"]

"I'm... Not that busy as I'm taking a break from work today."

Totoo naman dahil nanonood lang ang ng movie ngayon!

"What is it?" Tanong ko pa!

["Nand'yan na kasi 'yong kapatid ko galing probinsya! Pero nandito pa kami ni William sa supermarket, nakapila! Baka pwedeng namang d'yan muna siya sa inyo mag-stay hanggang sa makabalik na kami? Baka umulan kasi!"]

"Okay. Where is he now, by the way?"

["Nasa playground daw siya, doon sa swing!"]

"I'll go fetch him now, then!"

Tatanungin ko pa sana si Ate Erika kung anong pangalan ng kapatid niya, pero agad siyang nagpaalam at mukhang nagmamadali pa! So, hinayaan ko na lang!

Doon sa swing ng playground, may nakaupo ngang lalaki! May suot siyang black sneakers, white pants, at baby blue long sleeve t-shirt. May suot din siyang itim na sunglasses, at at skin toned stylish face mask na nagko-complement sa maputing kutis niya't blond na buhok.

Siya siguro ang sinasabi ni Ate Erika na kapatid niya!

But, by the looks of it, hindi naman siya mukhang probinsyano! Mukhang yayamanin nga, eh!

And why is he wearing sunglasses? Hindi naman maaraw! Baka nga umulan pa, eh!

Weird!

Still, lumapit pa rin ako sa kanya para kausapin siya!

"Are you Ate Erika's younger brother?"

"O-oo..." Sagot naman niya sa isang malamin na boses!

"Ate Erika and William are still at the groceries. She asked me to fetch you and stay at my house for a bit till they return home. Is that fine with you?"

"O-oo. Okay na okay..."

"Is these all your luggages?" Tanong ko sa kanya habang tinuturo ang isang malaking maleta't isang malaking backpack!

"O-oo..."

"Let me help you, then."

Kinuha ko na ang backpack, sinukbit sa likod ko't hinayaan ko na siya sa malaking maleta niya! May gulong naman 'yon! Hatakin niya na lang!

"Follow me, then." Sabi ko't nagsimula nang maglakad pauwi! Sumunod naman siya sa'kin!

At habang naglalakad kami pauwi, narinig ko siyang humikbi na ikinagulat ko!

"Feeling homesick already?" Tanong ko pa sa kanya!

"Hindi naman. Na-miss ko lang 'yong naiwan ko sa probinsya."

"Your girlfriend?"

"Hindi! Hindi pa kami noong iniwan ko siya doon! Hindi ko kasi alam kung magwo-work ba sa'min ang LDR kaya hindi ko na pinilit na maging mag-jowa kami!"

And I could somehow relate to him!

"At lalaki 'yon, hindi babae." Dagdag niya pa na ikinagulat ko!

"So, you're..?"

"Uhm... Hindi ko alam! Bi siguro kasi siya ang unang lalaking nagustuhan ko in a romantic way!"

"So, he's your bi awakening, huh?"

"You could say it that way!"

At nagtawanan kami!

"Ikaw, may jowa ka ba?" Tanong niya sa'kin!

"Why? Are you attracted to me?"

"Ay, ano 'yon? Bakit parang lumakas bigla ang hangin dito?"

At nagtawanan kami! Hahaha!

"To answer your question, I could say that I'm still single since birth up to now as I'm still waiting for someone."

"At sino naman 'yan?"

"Secret! Someone's ghost, maybe?"

At nagtawanan ulit kami!

"And I could say that I'm the same as the person you left at the province. As I'm waiting for someone to come back to me."

"Sana nga, bumalik na siya para magkajowa ka na! Ilang taon ka na ba? Trenta?"

At parang nagpintig ang tainga ko nang sabihin niyang trenta!

"Fuck you! I'm still twenty nine! And there's still a month left before my birthday!"

"So, magte-trenta ka na nga?"

At nag-init ang ulo ko sa kanya!

"Should I send you back to the playground? Yeah, I think that's a great idea!"

Agad naman siyang nag-sorry sa'kin at pinigilan akong bumalik sa playground!

Binuksan ko na ang pinto ng bahay namin at pinapasok siya sa loob!

"Feel free to sit anywhere. You're Ate Erika's younger brother, so you're my friend now, too. Just treat me like your older brother! But don't fall in love with me as I'm already reserved for someone out there!" Sabi ko't nilapag na mabigat ang backpack niya sa sofa!

"What do you want? Coffee? Juice? Tea? Or just cold water? Biscuits? Sandwiches?" Dagdag ko pa habang naglalakad papunta ng kusina!

"Oh? We've been talking for a while and we still don't know each other's names! Hahaha! What's your name, by the---"

At hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil bigla na lang niya akong niyakap mula sa likod! Hindi naman ako masyadong naalarma dahil hindi naman niya ako tinutukan ng patalim o ng baril! Mahigpit pa ngang nakapulupot ang mga braso niya sa baywang ko, eh! Na ipinagtataka ko...

"E-excuse me? Why are you hug---"

At hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang bigla siyang magsalita!

"Navy..."

A-ang pamilyar na boses na 'yon...

Boses 'yon ni...

"Nandito na ako. Nakabalik na ako... Navy..." Dagdag niya pa at unti-unti nang namuo ang mga luha ko sa'king mga mata...

Dahan-dahan kong tinanggal ang pagkakayakap niya sa'kin. Dahan-dahan din akong humarap sa kanya...

At 'yon nga... Hindi na niya suot ang salamin at face mask na nagtatakip sa kanyang mukha...

Ang mga singkit na matang 'yong mangiyak-ngiyak na rin...

Ang matangos niyang ilong...

Ang pink na mga labi niyang hugis pana...

At kahit may kulay at iba na ang style ng buhok niya...

Alam kong si Cyan na nga ito..!

At hindi na rin siya malamig nang hawakan ko siya..!

Buhay na siya..!

At biglang bumuhos ang malakas na ulan sa labas ng bahay!

"Hi, Navy... Sa wakas... Nagkita na ulit tayo..!"