See Me When It Rains (BL)

Chapter 9

Nandito ako ngayon sa kwarto ko, umiiyak...

"'Wag mo na masyadong dibdibin 'yon, Navy. Hayaan mo sila, hindi natin sila bati!"

"Fuck you! This is all your fault, Cyan! Kung hindi mo ako pinilit magbasa ng comment section, hindi ako magkakaganito! I feel like I really am exactly what they said! Unskilled, talentless, overhyped digital artist!"

"'Wag kang maniwala sa mga sinasabi nila! You're not like that! Ang galing mo nga, eh!"

"Still, my artwork got rejected by my client! I even get bashed in the comment section!"

"Oo na, sabihin na nating hindi nga ganoon kaganda ang pagka-execute mo ng idea na 'yon! Pero compared sa mga nauna mong nagawa, isang beses pa lang ni-reject ng client ang artwork mo! So, tumahan ka na, please?"

"No, that's not the first artwork that got rejected by my client. I got rejected multiple times in the past, too! I just didn't post it on my IG 'coz I'm not that proud of it!"

"But those you're-not-so-proud artworks doesn't determine how great you are as a digital artist, Navy! You are determined by the portfolio build all these years! So, 'wag ka nang malungkot d'yan, oh!"

"At kung 'yong pangalawang artwork na pinaghirapan mo ang pi-nost mo, hindi ka sana maba-bash! 'Yon pala disadvantage ng exclusive art commission! May additional fee nga, hindi mo naman magagamit!" Dagdag niya pa pero hindi ako sumagot sa kanya...

"Sorry na rin kung pinilit pa kitang i-post 'yon! Hindi ko naman alam na ganito pala kakalabasan n'on, eh! Sorry na..." Sabi niya pa.

"Umilaw 'yong phone mo, Navy, may nag-notif! Lumabas ka na d'yan at tingnan ang phone mo! Baka may client ulit na nag-reach out sa'yo!"

Lumabas na nga ako sa pagkakatalukbong ko sa kumot at kinuha ang phone ko.

May nag-notif nga sa'kin na bumili ng artwork ko sa isang Print on Demand site!

"See? May bumili pa rin ng artwork na iniiyakan mo ngayon! Pangatlo na 'yan, 'di ba? May nakaka-appreciate pa rin dito kahit hindi ka ganoon ka-proud sa gawa mong 'yon!"

"So, 'wag ka nang umiyak, okay? Naiinis kasi ako, eh! Ang gwapo mo pa rin kahit umiiyak ka na! At para kang bata kung umiyak! Nakatalukbong ka
pa ng kumot!"

At agad ko naman siyang hinampas ng unan sa mukha na agad naman niyang sinalag pero tumagos lang ito sa kanya!

At napatingin ako sa bintana nang biglang bumuhos ang malakas na ulan sa labas ng bahay!

"Gusto mong maligo sa ulan?"

At napangiti naman ako sa suggestion ni Cyan!

"Mom..."

Ang pagtawag ko sa atensyon ni Mom habang nagluluto siya ng lunch namin!

"Oh! Why are your eyes like that?! Did you just cried, anak?"

"Yes, Mom..."

"Wanna talk about it?"

Umiling naman ako sa kanya't hindi na ako pinilit pang magkwento ni Mom.

"It's raining outside. Are you gonna play in the rain or are you gonna meet your friend at the playground?"

"Wala na po ako sa playground, Tita! Ilang araw na po akong dito namamalagi sa bahay n'yo! Hahaha!"

At hindi ko na lang pinansin ang sinabi ni Cyan na nakatayo sa tabi ko!

"Both." Sagot ko naman kay Mom.

"Go ahead, then. Just go home before 11:30, so you could still take a shower before we eat our lunch!"

Lumapit ako sa kanya, niyakap, nagpasalamat, at binigyan ko siya ng kiss sa pisngi! At nagpaalam na rin! Pero sinabihan niya muna akong maghanda ng tuwalya't mga damit para sa pag-uwi ko mamaya na sinunod ko naman!