Medya:Nur
"Karanlıklar prensi kim?"dedim sorumu tekrarlayarak.
"Vlad Dracula.Karanlıklar prensi...Vlad Dracula Tepes."dedi Lucian.
O an şoka girdim."Ne yani?Vlad Dracula yaşıyormu?Yani o gerçek mi?"diye sordum kekeleyerek.
Lucian kitabını yanındaki sehpanın üzerine bırakarak,"Evet.Sen ne sandın?"dedi.
"Şey...Ben internette Vlad'ı Osmanlı savaşında öldürdüler diye okumuştum."
"Öyle her okuduğun şeylere inanırmısın sen?"
"Bundan sonra inanmıcam.Vay ve demek gerçekten Dracula'ı görücem.İnanılmaz bir şey."dedim sevinerek.
"Evet.Ama dikkatli olmamız lazım.Orda lanet taşıyıcılarıda ola bilir."dedi Lucian gözlüyünü düzelterek.
"Lanet taşıyıcıları mı?Onlar da ne?"
"Lanet taşıyıcıları kontroldan çıkan vampirlere denir.Kendilerini kontrol edemezler ve her an etrafındaki insanlara saldıra bilirler."
"Hmm anladım.O zaman bu bir sorun olmaz mı?"
Lucian ayağa kalkarak,"Normalde olurdu.Ama vampir avcılarıda orda olacaklardır.Bu yüzden korkacak bir şey yok."dedi.
Bende ayağa kalkarak,"Vampir av-"diyecektim ki Lucian sözümü keserek,"Vampir avcıları insan.Yani kendini yanlız hissetmeyeceksin merak etme."dedi ve birden yok oldu.
Saat gecenin biriydi.Edgar'la Victoria her zamanki gibi saat on ikide işten eve gelmiştiler.
Akşam yemeyi için aşağıya indim ve yine her zamanki gibi hepsi benden önce masanın başına toplanmıştılar.
Victoria'nın yanına geçip oturdum.E ne yapayim.Evde benden başka bir kızın olması iyi hissettiriyordu.Genelde Victoria'nın yanında Edgar otururdu ama ben varken olmaz.
Hepimiz yemeye başlamıştık.Yemek bittikten sonra her kes dağıldı ve masada bir tek Victoria'la ben kaldım.Tam Victoria da kalkacaktı ki,"Bugün okula gitmeyecekmiyiz?"diye sordum.Bana doğru dönüp,"Yarın Dracula'nın sarayına gideceğiz.Yorucu bir gün olacak.Yani bugün dinlensek iyi olur."dedi.
"Tamam."
Bende odama çıkmak için ayağa kalktım.
Odama gireceğim anda kapalı tablo olan odanın kapısının açık olduğunu gördüm.Önce etrafı kontrol ettim.Kimsenin olmaması gerekiyordu çünkü bu gece orda ne olduğunu öğrenmem gerekiyordu.
Güzel.Kimse yok.Kapıdan içeri girdiğim anda Edgar'ın orda olduğunu gördüm.Üstü kapalı olan tablonun tam karşısında durmuş öylece tabloya bakıyordu.Neden buradaydı.
Beni fark etmiş olacak ki gözlerini tablodan ayırmadan,"Neden buradasın?"diye sordu.
"Hiç öylesine."dedim tam yanında durarak.Bende onun gibi tabloya bakıyordum.
"Yalan söyleme!"
"Tamam.Aslında bu örtünün altında ne olduğunu merak ettim."
"Senin bu merakların bizi öldürecek."
Sırıtarak,"Tabloyu göstere bilirmisin?"dedim.
"Neden bu kadar çok merak ediyorsun?"dedi yüzüme bakarak.
"Merak ediyorum işte.Bu malikanede fazla gizem var.Ve ben bunları çözücem."
Edgar hiç bir şey demeden örtüyü çekti.Tablo gözler önündeydi.
Bir kadındı.Kadın dans ediyordu.Kırmızı elbisesi vardı.Sanki etrafa işık saçıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vampirlerin Gecesi
Vampiros"Korkuyorum"."Neden korkuyorsun" diye söyledim iç sesime."Korkuyorum","korkuyorum","korkuyorum".Bu ses beynimde yankılanıyordu ve ben bu hissi ikinci defa yaşıyordum.Her şey bir kaç dakika içinde mahv olmuşdu.Şimdi bir şeyi daha iyi biliyordum...Her...